Το 1968 ήταν μια μικρή κούκλα, μια bambola...
Όποιο παιδάκι έβλεπε Canzonissima να σηκώσει το χεράκι του (αν μπορεί, χιχι)
Όποιο παιδάκι έβλεπε Canzonissima να σηκώσει το χεράκι του (αν μπορεί, χιχι)
Τι no και no? Σου ζήτησε κανείς τίποτα? χιχι...
Ευτυχώς που την θάβουν και μόνοι τους για να μην κάνω τον κόπο...
Για το στόμα που δεν ανοίγει είπατε παιδιά, δεν πρόσεξα...(γι αυτό έβαλε τις κουκλίτσες με το ανοιχτό στοματάκι)
Μα τι μου θυμίζει όλο τούτο, τι μου θυμίζει....
(Υ.Γ ελπίζω να φορτώνουν παιδιά τα βιντεάκια)
4 σχόλια:
Εγω...εγω κυρια!!!
χα χα!!!
Ασπρομαυρες μνημες!
Φιλι στην Beate;;εεε;;;;γιατι δεν παιρνει το ονομα Lily;;;;
Ποια είναι αυτή η...άχαρη? χιχι...
Καλημερα.
Καλή εβδομάδα.
Καλημερούδια Μάριε! Καλή μας εβδομάδα!
Δημοσίευση σχολίου