Πρύμες ή πρύμνες

Άλλη μέρα ξημέρωσε σήμερα…

Πηγαίνοντας το παιδί στο σχολείο, ένας τεράστιος ήλιος μας χαμογέλασε πίσω από τον λόφο, καθώς στρίβαμε στην ανηφόρα.

- Δες τον, δες τον, της λέω, που μας τυφλώνει κιόλας και δεν βλέπω τον δρόμο! (Και αυτό ενώ φορούσα τα γυαλιά μου)

Κατεβάσαμε και οι δυο τα προστατευτικά και γελάσαμε.

- Interesting, μου λέει

Σε λίγο, εννέα και τέταρτο, τηλεφωνώ στους γονείς μου.

- Ήλιος, λέω

- Πάμε βόλτα; Λέει η μαμά μου

- Ναι, και ο μπαμπάς μαζί, έτσι;

- Ε βέβαια!

Έτσι και έγινε. Και νάμαστε! Που αλλού;

Είπα να βγάλω και κάποιες …πρύμες, φωτογραφία. Ενδιαφέροντα ονόματα πλοίων...

Αναρωτιέμαι, μήπως θα έπρεπε να γράφουμε και εμείς τα ονόματα μας στις…πρύμες μας; Ή εμείς ξεχωρίζουμε από τις πρύμες μας, και χωρίς να γράψουμε το όνομα μας επάνω; (Έχω και προβληματισμούς σήμερα)

Σε λίγο, και ενώ απολαμβάνουμε το καφεδάκι μας, βλέπω μήνυμα στο κινητό από το παιδί, σταλμένο πριν τρία τέταρτα..

«den ksr ti wra 8a girisw »

Εγώ, έστω και καθυστερημένα, ρωτάω «Giati;”

“Basika mallon 8a figw tr…to kleisame to sxoleio”

Το ανακοινώνω στους γονείς μου…Ο μπαμπάς μου έντρομος…

- Αυτά που φοβάμαι, η γρίπη…

- Δεν νομίζω, καλέ μπαμπά, για να κλείσει από την γρίπη πρέπει να λείπουν πάρα πολλοί μαθητές, δεν κλείνει έτσι…Μόνο ένα κρούσμα είχαμε, και αυτό στις εκλογές..

- Τι, στο τμήμα του παιδιού; ο μπαμπάς μου φρικαρισμένος…

- Όχι, στην δευτέρα, λέω.

Συνεχίζω με τα μηνύματα

«Kataleipsi?”

Απάντηση: “Nai”

Τέλεια! Και σκέφτομαι την … πρύμη κατάσταση, στο bord de l' eau ;) με όνομα Ελλάδα ...