Δύο από τις 30000+, λίμνες της Σκωτίας

Για μένα ο χρόνος δεν είναι υποχρεωτικά γραμμικός, και σίγουρα αν ήμουν σκηνοθέτης, θα είχα πολλά flashbacks στις ταινίες μου, ενίοτε δε, δεν  θα ήξερε ο θεατής αν βρίσκεται στο παρελθόν, στο παρόν ή στο μέλλον (όταν κάποιος έχει έντονη φαντασία, είναι εύκολο να βρίσκεται και εκεί)...Οπότε και το ταξίδι που κάναμε θέλησα να το παρουσιάσω με την σειρά που οι εικόνες ξεπηδούν από το μυαλό μου, ασχέτως ημερολογίου.

Και πάντα ξεπηδούν εικόνες από την φύση πιο έντονα. Αυτή με τραβάει και με ενθουσιάζει, και αυτές οι εικόνες γυρίζουν και ξαναγυρίζουν στο μυαλό μου. Επίσης στο μυαλό μου εντυπώνονται και οι μυρωδιές. Διότι κάθε τόπος έχει και την δική του μυρωδιά. Αλλιώς μυρίζει ο Πειραιάς, αλλιώς το Λονδίνο, ας πούμε...Πάντα συγκεκριμένη ίδια μυρωδιά αλλά διαφορετική από τόπο σε τόπο...Αυτή η μουχλίλα ανακατεμένη με γρασίδι και καυσαέριο των δρόμων του Λονδίνου, η μουχλίλα των σπιτιών και της μοκέτας...πάντα ίδια μυρωδιά...που μου ξυπνάει αναμνήσεις από όλα τα ταξίδια που έχω κάνει στην Αγγλία, και κάθε φορά ξέρω ότι ... φτάσαμε! Η μυρωδιά της θάλασσας στον Πειραιά πάλι, ανοίγω την μπαλκονόπορτα και αναπνέω μια ελαφριά ... θαλασσινή λιμανίλα, λιγάκι πετρέλαιο από τα καραβάκια,  λιγάκι βούρκος, χαρακτηριστική μυρωδιά, ευχάριστη, αν και καταλαβαίνω ότι ... είναι βρώμα στην ουσία. Και τώρα θυμάμαι μια άλλη μυρωδιά. Της Λάρνακας, κάθε φορά που επιστρέφαμε και κατεβαίναμε από το αεροπλάνο, τα χρόνια που έμενα Κύπρο. Και εκεί υγρασία, ζέστη, αλλά πάλι αλλιώτικη και μοναδική μυρωδιά.

Και η Σκωτία πως μυρίζει; Η Σκωτία μυρίζει Αγγλία. Μυρίζει εγγλέζικη ύπαιθρος, καθαρή και φιλική. Μοιάζει ακριβώς όπως η Αγγλία σε όλα της, στην φύση, στα σπίτια, σε όλα, μόνο που είναι πιο ανθρώπινη, πιο αληθινή, πιο όμορφη! Έχει πάρα πολλά κάστρα, ανάμεσα στην πρασινάδα, που στην αρχή τα κοιτάς, εντυπωσιάζεσαι, μετά σου φαίνονται φυσική συνέχεια του τοπίου, και πάνω από 30.000 λίμνες ...

Από αυτές η μεγαλύτερη σε όγκο νερού είναι η Ness διότι είναι πάρα πολύ βαθιά, η Loch Ness, και η μεγαλύτερη σε έκταση είναι η Loch Lomond, την οποία επισκεφτήκαμε, αφού πρώτα περάσαμε από την Loch Katrine, μια όχι τόσο μεγάλη αλλά πανέμορφη λίμνη. (οι macro fotos της προηγούμενης ανάρτησης είναι από εκεί)

Φτάνοντας στο Εδιμβούργο, μετά από ένα τριήμερο που περάσαμε στο Λονδίνο, δεν είχαμε κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα. Είχαμε κλείσει κάποιες "εκδηλώσεις" μέσω ίντερνετ για Λονδίνο, αλλά για Εδιμβούργο δεν είχαμε κανονίσει κάτι ιδιαίτερο, μόνο τα εισιτήρια μας τα αεροπορικά, και το ξενοδοχείο, διότι θέλαμε να περάσουμε "βλέποντας και κάνοντας" και αν είναι δυνατόν να ξεκουραστούμε κιόλας σωματικά... Πετάξαμε λοιπόν από Heathrow terminal 1 με ΒΜΙ για Εδιμβούργο, μια ώρα πτήση, πήραμε ένα ταξάκι, προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε στον κύριο που πάμε, παραιτηθήκαμε της προφορικής προσπάθειας , δώσαμε γραπτώς την διεύθυνση, και ... φτάσαμε.  Αυτό έγινε Παρασκευή μεσημέρι, 25/6. 

Η εκδρομή στις λίμνες έγινε την Κυριακή, με ένα τοπικό τουριστικό πρακτορείο που βρίσκεται πάνω στη High Street, στο Royal Mile, στην παλιά πόλη του Εδιμβούργου.

Και τώρα η εκδρομή σε εικόνες... Κρίμα που δεν μπορώ να ενσωματώσω και κάποιες μυρωδιές ...

Πρώτη στάση στο κάστρο Doune όπου έχει γυριστεί η ταινία των Monty Python, "Monty Python and the Holy Grail". Βρίσκεται στην επαρχία Stirling, στην κεντρική Σκωτία.

Πίσω από το κάστρο, ο ποταμός Teith.

Στη συνέχεια, αφού ήπιαμε τον καφέ μας στο Kilmahog Woollen Mill,

και γνωρίσαμε τον Hamish McKay Denovan, τον Σκωτσέζο ταύρο με το μακρύ κόκκινο τρίχωμα, επιβιβαστήκαμε στο μικρό εκδρομικό μας πουλμανάκι, και ξεκινήσαμε με προορισμό

την επόμενη στάση μας, στην Loch Katrine!
Υπέροχη λίμνη στα Trossachs, η πιο όμορφη των Trossachs, πατρίδα του Rob Roy, του Σκωτσέζου λαϊκού ήρωα, κάτι σαν τον Ρομπέν των Δασών της Σκωτίας. Στην φωτογραφία είναι η αποβάθρα από όπου φεύγουν ποταμόπλοια που κάνουν την βόλτα της λίμνης. Επίσης ενδείκνυται ο γύρος της λίμνης με ποδήλατο, και με τα πόδια βεβαίως. Υπάρχουν όμως και κάτι τρομερά αυτοκινητάκια ενοικιαζόμενα με την ώρα, γι αυτό το σκοπό. Τέτοια είδα και στο Hyde Park, και τέτοια συναντάει κανείς και στα αεροδρόμια που μεταφέρουν κάπως πιο ηλικιωμένους επιβάτες. Τα γλυκόβλεπα αλλά ο Άλεξ μου έκοψε την φόρα...Άλλωστε δεν θα καθόμαστε και πολύ εκεί, δυστυχώς.

Η καφετέρια της λίμνης. Τα βαρέλια - παρτέρια έχουν μέσα τα λουλουδάκια της προηγούμενης ανάρτησης. Η λίμνη ανήκει στην εταιρία υδάτων της Γλασκόβης.

( Tullie Inn, η εικόνα είναι από το ίντερνετ)

Και φτάνουμε στον τελικό μας προορισμό που είναι η Loch Lomond. Βρίσκεται στα σύνορα lowlands της κεντρικής Σκωτίας, και στα highlands. Η μεγαλύτερη λίμνη της Σκωτίας σε έκταση με τριάντα ή και περισσότερα νησάκια, ανάλογα με την στάθμη του νερού. Σταματήσαμε στο Balloch, ένα γραφικότατο αλλά και τουριστικότατο χωριουδάκι στην άκρη της λίμνης (νομίζω ότι είναι ένα τέλειο θέρετρο), όπου φάγαμε στο Tullie Inn, (λόγω κίνησης εκείνη την ημέρα, άργησαν να μας σερβίρουν, και τελικά το έφεραν και ελαφρώς κάρβουνο το μπέργκερ...μάλλον το είχαν ξεχάσει στη φωτιά). Το Tullie Inn βρίσκεται κοντά στην αποβάθρα, από όπου πήραμε το καραβάκι για μια βολτούλα (μιας ώρας) στη λίμνη. 

Στην αποβάθρα περιμένοντας το καραβάκι που κάνει την βόλτα στην λίμνη

Θέα από το πλοίο...Στις ακτές τις λίμνες υπάρχουν πολλά "κάστρα" τα οποία έχουν γίνει ξενοδοχεία πολυτελείας.

Ένα από τα νησιά της λίμνης. Παρατηρείστε τον ... θαλασσινό κυματισμό της λίμνης. Αν και ο καιρός ήταν καλοκαιρινός γενικά, ακόμα και στην Σκωτία, στο συγκεκριμένο σημείο, και μάλιστα μέσα στο καραβάκι, είχε ψυχρούλα.

Και μπόνους φότο...το πειστήριο ότι είμαστε και εμείς εκεί :P

Άντε στην υγειά μας με μια σκωτσέζικη μπύρα ... Tennent's!!!
Περισσότερες φότος, εδώ.