Καλό Χειμώνα ?

Μπορώ να πω ότι φέτος ήταν από τα καλλίτερα καλοκαίρια της ζωής μου!!!
Όχι ότι έκανα κάτι το ιδιαίτερο, απλά αισθανόμουν πολύ πολύ καλά μέσα μου και ότι έκανα το χάρηκα.
Ίσως να είναι και που μεγαλώνω!!! Ναι, ναι, παρόλο που λέγαμε στην προηγούμενη ανάρτηση ότι δεν μεγαλώνουμε, τουλάχιστον μερικοί από εμάς, πιστεύω ότι όταν ωριμάζει κανείς περνάει καλά με αυτά που έχει και με αυτό που είναι και να δεν ζητάει το...άπιαστο για να χαρεί.
Όχι ότι δεν μπορεί να συμβεί το...άπιαστο. Μπορεί και παρά μπορεί! Όταν παύεις να το κυνηγάς, όταν χαλαρώσεις και πεις "αχ τι καλά που είμαι τώρα", τσουπ τότε έρχεται μια άπιαστη κατάσταση και ψάχνεσαι!!! Ε και τότε γίνεσαι από δεκαοχτάχρονο :P, δεκαπεντάχρονο, που λέει και η φίλη μου η Ντόρα, χεχε!
Και όλοι ξέρουμε τι ωραία και γλυκά που ήταν τα καλοκαίρια στα 15 μας!!!!
Παιδάκια, μια ακόμα εκδρομή μου πέφτει για την λήξη και του φετινού καλοκαιριού. Μετά θα πούμε μέσα τα κεφάλια και καλό χειμώνα!!!
Αλλά προς το παρόν, καλό υπόλοιπο καλοκαιρού!!!

Με πνίγει τούτη η σιωπή

(Με πνίγει τούτη η σιωπή - Μαρινέλλα)

Πικρό το βράδυ σκυθρωπό
αργεί να ξημερώσει
στο σπίτι μέσα το κλειστό
ερημιά έχει φυτρώσει

Με πνίγει τούτη η σιωπή
τούτη η στενοχώρια
στο δρόμο να 'χουνε γιορτή
κι εμείς να ζούμε χώρια

Αυτό το βράδυ δεν μπορώ
γωνιά να βρω ν' αράξω
στο δρόμο τον ερημικό
να βγω και να φωνάξω

Με πνίγει τούτη η σιωπή
τούτη η στενοχώρια
στο δρόμο να 'χουνε γιορτή
κι εμείς να ζούμε χώρια...

Άκου κάτι πράγματα…

Δεν ήξερα ότι η πρώτη εκτέλεση αυτού του τραγουδιού είναι από την Μαρινέλλα. Και νόμιζα ότι ήξερα όλα της τα τραγούδια, γιατί η Μαρινέλλα είναι η πρώτη μου καλλιτεχνική αγάπη.

Από το 1971 κόλλησα μαζί της.

Όταν άρχισα να πηγαίνω στα κέντρα, πήγαινα τρεις τέσσερεις φορές κάθε χρόνο και την έβλεπα.

Στο zoom, στην πλάκα. Ιστορικό μαγαζί, θα έλεγα το πιο ατμοσφαιρικό μαγαζί που έχει υπάρξει…

Απίστευτη θετική ενέργεια, το κάτι άλλο. Με το που έμπαινες το ένοιωθες στο πετσί σου. Άλλωστε στο Zoom γνώρισα ουσιαστικά και την Αννούλα και κόλλησα και με αυτήν μετά …Ακόμα θυμάμαι εκείνη την βραδιά το 1993.

Μαζευτήκαμε 7 φίλες και 1 φίλος και πήγαμε. Μόλις είχε πάει ο Άλεξ στρατό, χιχι, και βρήκα την ευκαιρία, πήρα την παρέα μου και βουρρρρ για Πλάκα και Αννούλα.

Και με το που την είδα έπαθα κάτι σαν κεραυνοβόλο έρωτα…Δεν το περίμενα ειλικρινά. Δεν την είχα ξαναδεί, δεν ξέρω την θεωρούσα κάπως ξενέρωτη μέχρι τότε…Όχι τίποτα άλλο, έχασα και τους Δαίμονες που ήταν προγενέστερο. Όλοι είχαν πάθει ντελίριο με τους Δαίμονες και εγώ τους σνομπάριζα….

Περιττό να σας πω ότι οι Δαίμονες είναι το μόνο Καρβελοδημιούργημα που αρέσει στην Ερριέττα. Άρα πρέπει να είναι καλό, χεχε. Το παιδί μου έχει τέλειο γούστο.

Γιατί η πείνα μπορεί να σας χτυπήσει ξαφνικά!

Σκεφτείτε να σας καλούσα σπίτι μου και να :άρχιζα να σας αραδιάζω ένα σωρό προβλήματα τόσο προσωπικά όσο και κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά και δεν ξέρω τι άλλο…
Να άρχιζα να κάνω διάλεξη και να παραθέτω τις γνώσεις μου πάνω σε κάποιο θέμα….
Να προσπαθούσα να φανώ τέλεια ενημερωμένη επί παντός επιστητού …
Να τα έβαζα με τους πάντες και τα πάντα επειδή τα πράγματα δεν πάνε όπως θα πίστευα εγώ…
Αν ερχόσαστε σπίτι μου δεν θα ήθελα και θα θέλατε να είμαι ευχάριστη?
Χαλαρή?
Γελαστή?
Να έχω humor ?
Να σας κάνω κομπλιμέντα?
Να σας βάλω μουσική?
Δεν θα ήθελα να σας κάνω να αισθανθείτε ευχάριστα, χαλαρά, ξέγνοιαστα?
Δεν θα σας άφηνα τον πρώτο λόγο χωρίς να θέλω να φανώ καλλίτερη σας?
Δεν θα κάναμε τα αστεία μας και τα πειράγματα μας?
Δεν θα έβαζα όμως και όρια κάποτε?
Δεν θα προτιμούσα να μου λέγατε φεύγοντας: αχ περάσαμε ωραία, μου έφτιαξες την διάθεση παρά να μου λέγατε: ρε παιδί μου με προβλημάτισες τώρα ?
Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί αν παρουσιάζομαι σαν «χαζοχαρούμενη» αλλά καταλήγω να λέω ότι καλλίτερα «χαζοχαρούμενη» παρά να βρεθεί κάποιος να μου πει «μια χαρά ήμουν και τώρα με έριξες με αυτά που διάβασα»…
Το blog είναι το σπίτι μου και κάθε ανάρτηση μια ευκαιρία για «παρτάκι»…

Θέλω να περνάμε καλά!!!!!

Γουστάρωωωωωω!!!!

Γουστάρισα παλιά ροκ Αννούλα με μαζοχιστικές διαθέσειςςςςςςς!!!!



Ακόμα μία φορά σκότωσε με
Ακόμα μία φορά τέλειωσε με
Ακόμα μία φορά πλήγωσε με...





update: η ...κουβέντα το έφερε και καθώς η ζέστη με έχει κουρκουτιάσει και δεν έχω ιδέες για νέα αναρτηση, ας βάλουμε καινούργια ... σεντόνια...



Άντε και ότι έγινε έγινε...φτάνουν πια τα δάκρυα, αρκετά....

Το δικό μας health resort...

-->

Θάλασσαααααα!!!

Αχ, δεν μπορώ να σας περιγράψω τι ονειρικό μέρος είναι αυτό!!! Μέσα στο πράσινο, πάνω στην παραλία, και το απέραντο γαλάζιο να απλώνεται μπροστά στα πόδια σου.

Γεμίζεις θετικότητα και ενέργεια.

Ας το θέσουμε απλά: Μιλάς με το Θεό!

Τι μου αρέσει να κάνω όταν πηγαίνω εκεί (εκτός από αυτό που νομίζετε :P)? Μα να …ζω υγιεινά, να διαβάζω τα βιβλία μου ώρες ολόκληρες κάτω από τα δέντρα στην αιώρα ή στην τέντα στην παραλία και να πλατσουρίζω στο γαλάζιο :D.

Μπορείς να είσαι με το μαγιό όλη μέρα, ή και χωρίς αυτό μέσα στο κτήμα (δλδ ποιόν ενοχλείς ή ποιος θα σε ενοχλήσει όταν είσαι μόνος και είναι κλειστές οι πόρτες του κτήματος?)

Είναι ένα τέλειο health resort, σε απόλυτα φυσικό περιβάλλον!

Οι φωτογραφίες δεν αποδίδουν την πραγματικότητα, ούτε το feeling αλλά είναι ενδεικτικές.

Τρεις Το Πρωί

(Γιώργος Μαζωνάκης-Τρεις Το Πρωί)

Μέσα στην καψούρα...

...Δεν ξέρω αύριο που θα' μαι
Αν σε ξεχάσω αν σε θυμάμαι
Δεν ξέρω αύριο που θα' μαι
Απόψε χάνομαι για σένα και φοβάμαι...

Καλό σημάδι ο ... φόβος πάντως. Σημαίνει πως είμαστε στο σωστό δρόμο...
Φόβος - Ανασφάλεια = Αληθινή Ζωή

Γλαράκι μου όμορφο που πας? Εντυπωσικό δεν είναι που όπου και να πάω ακούω ...γλαροπούλια?
Αλλά είναι γλαράκι ή δεν είναι? Ιδού η απορία, χεχε!!!!

Μακριά ή κοντά? Μαζί ή χώρια?
Και γιατί πρέπει να είμαστε με...άλλους αν την βρίσκουμε πιο καλά μόνοι μας?
Πόση...ώρα παρεμένει "κατάλληλος" ο κατάλληλος άνθρωπος, χε χε!!!

Σινεμαδάκι

Σινεμαδάκι night εχτές, και κατόπιν συμβουλίου,και αφού απορρίφτηκαν Ο Σκοτεινός Ιππότης, κάποιες ρομαντικές comedy, x-files, επιλέξαμε τελικά το The Life Before Her Eyes, μια και είχαμε διάθεση για θριλεράκι και για Ούμα Θέρμαν...Γυναικάρα η γυναίκα, χα χα!
Ενδιαφέρουσα ταινία θα έλεγα, λίγο αργή, με μπόλικο φλας μπακ χμμμ, ή μήπως όχι?
Έξυπνο το τέλος της, με ενθουσίασε.
Στο rating του village δεν έχει πιάσει ψήφους αλλά πιστεύω αδικήθηκε προς το παρόν...Πάντως είχε αρκετό κόσμο εχτές το βράδυ, αν σκεφτεί κανείς πόσες αίθουσες έχει το village και ότι είναι Αύγουστος και ο κόσμος λείπει.
Αρχικά φλερτάραμε και με την ιδέα του θερινού, αλλά ευτυχώς που δεν πήγαμε γιατί είχε βροχούλα , κεραυνούς κτλ.
Άντε και από Αύγουστο χειμώνα... Πάντως εμένα μου αρέσει που δρόσισε λιγάκι.

Συνειρμικά πάνε αυτά ή ψάχνοντας στο youtube ή έλα μ.... στον τόπο σου

Το 1968 ήταν μια μικρή κούκλα, μια bambola...
Όποιο παιδάκι έβλεπε Canzonissima να σηκώσει το χεράκι του (αν μπορεί, χιχι)

Σαράντα χρόνια μετά, ακόμα μια...bambola είναι?

Τι no και no? Σου ζήτησε κανείς τίποτα? χιχι...
Ευτυχώς που την θάβουν και μόνοι τους για να μην κάνω τον κόπο...

Για το στόμα που δεν ανοίγει είπατε παιδιά, δεν πρόσεξα...(γι αυτό έβαλε τις κουκλίτσες με το ανοιχτό στοματάκι)
Μα τι μου θυμίζει όλο τούτο, τι μου θυμίζει....


(Υ.Γ ελπίζω να φορτώνουν παιδιά τα βιντεάκια)

Φανταστικές διακοπές - Αληθινές ευχές...

Mythos Beer @ the Seaside
Originally uploaded by Alexandros_

Διακοπούλες είμαι…
Πήρα τον σύντροφο και την αράξαμε σε γυμνιστικό camping, με κάνα δυο άλλα φιλικά ζευγάρια…
Τι καλλίτερο σκεφτήκαμε από λίγες ανέμελες μέρες, χωρίς βάρη, χωρίς φορτία, χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς ρούχα? Γλυτώνεις και το πλύσιμο έτσι…Ούτε καν να σκέφτεσαι πως θα ξεβγάλεις το μαγιό σου, χιχι!
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι η ελευθερία που αισθάνεσαι με το σώμα σου και την φύση, η τέλεια επαφή με το νερό, καθώς και η καλλίτερη επικοινωνία με τους άλλους. Γιατί ξέρεις ότι ο άλλος σε βλέπει αληθινό, δεν μπορείς και δεν θέλεις να κρύψεις τίποτα. Καμιά φορά μπορεί να αισθανθείς ευάλωτος και εκτεθειμένος. Σίγουρα! Αλλά τι πιο μεγάλη ελευθερία και δύναμη από το να ξέρεις ότι είσαι ευάλωτος στα μάτια του άλλου, αλλά και πάλι να ξέρεις ότι τίποτα δεν μπορεί να σε πληγώσει σε βάθος γιατί εσύ είσαι τελείως …διάφανος. Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή απόλυτα, αλλά πιστεύω ότι όσο πιο πολύ φανερώνεσαι στον σύντροφο σου, στον φίλο σου κοκ τόσο πιο δυνατός είσαι στις επώδυνες αλήθειες ή ψέματα του άλλου!
Anyway, πολύ μπούρου μπούρου άρχισα….
Η φύση υπέροχη…Γαλαζοπράσσινα νερά, ψιλό χαλικάκι, και δέντρα, πολλά δέντρα που φτάνουν χαμηλά σχεδόν κοντά στην θάλασσα. Έτσι έχουμε και σκιά για την σκηνούλα μας, δροσιά έως και ψύχρα θα έλεγα κάποιες ώρες!
Όλη την μέρα μπαινοβγαίνουμε στην θάλασσα…Το μεσημέρι αποσυρόμαστε λίγο στη σκηνή για μεσημεριανό σεξ και ύπνο και μετά πάλι στον αγώνα του πλάτσα πλούτσα!
Το βράδυ είναι μια ομορφιά! Καθόμαστε όλοι μαζί και …κουτσομπολεύουμε τους υπόλοιπους, χιχι! Ναι, ναι είμαστε πολύ κακά παιδιά. Έχουμε από ένα μικρό φτυαράκι ο καθένας και ανοίγουμε τρυπούλες και θάβουμε όσους μας έχουν μπει στο μάτι την υπόλοιπη μέρα. Τι λέγανε πριν? Θάβουμε-ξεθάβουμε αλλά και πάλι όλοι φίλοι! Σιγά μην κάτσει να σκάσει ο χοντρός με τα κρεμαστά α…..α επειδή τον έθαψα εγώ το βράδυ, χιχι! Ή η άλλη η γκόμενα με την σωματάρα επειδή εγώ ζήλεψα λίγο και προσπαθούσα να ανακαλύψω την κυτταρίτιδα στο τέλειο μπούτι τις…
Τι άλλο κάνουμε το βράδυ? Πίνουμε και μπύρες και καμιά φορά προσπαθούμε να τραγουδήσουμε κιόλας. Ααααα, ξανακάνουμε και σεξ αν έχουμε αποθέματα από το μεσημεριανό!
Λοιπόν ξαφνικά, εκεί που καθόμουν σήμερα το πρωί και πλατσόυριζα άκρη - άκρη στη θάλασσα, ήρθε ένα μπουκάλι.
Ήταν ένα μπουκάλι Μύθος… Ώπα λέω, να και η βραδυνή μου μπύρα. Το πιάνω, το ανοίγω και τι βλέπω…Άδειο από μπύρα, αλλά είχε ένα σημείωμα:
Αποστολή : 1/8/08 (Πω πω 8 μέρες έκανα να το λάβω…ποιος ξέρει από πού ήρθε)
Από: Τζονάκος (ουπς, τι καλός φίλος με θυμήθηκε εδώ στα camping)
Το σημείωμα έλεγε:

Θα το τρίψεις, θα το τρίψεις… (το στόμιο του μπουκαλιού).
Κάποιο πλάσμα θα σου εκπληρώσει -μόνο- 3 ευχές.

Μία θα πρέπει να είναι για τον εαυτούλη σου.
Μία για κάποιον άλλο.
Και μία για τον εχθρό σου.

Άντε λοιπόν, ας το κάνουμε και αυτό!
Άρχισα το τρίψιμο….μια και δεν έχω τρίψει κανένα ρούχο τόσο καιρό ας τρίψω μπουκάλι!

Ευχή για τον εαυτό μου: Να έχω γύρω μου πάντα όσους αγαπώ.
Ευχή για την Ερριέττα: Να κάνει τη ζωή που ονειρεύεται.
Για τον εχθρό: Δεν έχω εχθρούς, δλδ εγώ δεν αισθάνομαι έχθρα ή ότι κάποιος με έχει βλάψει τόσο που να τον εχθρεύομαι.
Δεν εννοώ ότι με όλους τα πάω καλά ή ότι όλοι μου αρέσουν. Κάθε άλλο. Απλά δεν νοιώθω κάποιον εχθρό μου.
Αλλά αν κάποιος εχθρεύεται εμένα, του εύχομαι να δει τη ζωή μέσα από τα μάτια μου. Θα δει τόση ομορφιά στον κόσμο που θα πάψει να αισθάνεται κακία και θυμό για τον οποιονδήποτε!
Ας το ρίξω και εγώ σε κάποιον…
Για να δούμε…
Θα το ρίξω στον Κώστα (Βρακά), παρόλο που ξέρω ότι αυτά δεν του αρέσουν. Έχει το δικαίωμα να μην το πιάσει, χιχι!
Και στον Γιάννη(Hellenic Potion) γιατί έχω καιρό να τους δω και μου έλειψαν. (συγχωρεμένοι και πάλι αν δεν μπορούν, καταλαβαίνω.)
Αυτά...
Σας φιλώ γλυκά...

Ουράνια Προφητεία

Τίτλος: Η Ουράνεια Προφητεία
Συγγραφέας: Τζέιμς Ρεντφιλντ...

Δεν είναι καινούργιο βιβλίο, το έχω διαβάσει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά τότε με είχε εντυπωσιάσει...Νομίζω μου άλλαξε και τον τρόπο που σκέφτομαι, όπως το υπόσχεται περίπου ο συγγραφέας.
Αναφέρεται σε 9 επιγνώσεις, αρχίζοντας με τις συμπτώσεις που εμφανίζονται στη ζωή μας, στα συναπαντήματα, που ενώ τα θεωρούμε τυχαία, είναι κατά κάποιο τρόπο προγραμματισμένα να συμβούν, και όλα μεταφέρουν ένα μήνυμα για εμάς, αρκεί να μάθουμε να το ερμηνεύουμε.
Έχοντας περίπου αυτό στο μυαλό μου από τότε, κατάλαβα ότι όλα συμβαίνουν στην κατάλληλη ώρα, και όλες οι γνωριμίες έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης.
Υ.Γ έψαχνα να βρω το βιβλίο, αλλά κάπου το έχω καταχωνιάσει. Βρήκα μόνο τον Οδηγό των 9 επιγνώσεων, πως θα μελετήσεις και θα εφαρμόσεις αυτά που λέει το βιβλίο....

Τσαααα - Back Home

Dead man resting...
Originally uploaded by Lily in B/W

Καλώς όρισα - Καλώς με βρήκατε...
Κάπως έτσι αλλά φχαριστήθηκα ποδαρόδρομο...
Τα λέμεεεεεε!
Πολλά πολλά φιλάκια!