Social Icons

twitterfacebookgoogle pluslinkedinrss feedemail

Τετάρτη, Μαΐου 26, 2010

Ενέργεια ΣΚΑΙ "Όλοι μαζί"




Το Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών Cert plus I.T. - Κέντρο εκπαίδευσης Πληροφορικής, στην οδό Θεσμοφορίου 2-4, Άγιος Διονύσιος, Πειραιάς, τηλ. 210.4226527, προσφέρει (έως το τέλος του έτους):



  1. Δωρεάν σεμινάρια εκμάθησης χρήσης Διαδικτύου και Ηλεκτρονικής Αλληλογραφίας για συνταξιούχους.

    Τα σεμινάρια είναι διάρκειας εννέα ωρών (μιας εβδομάδας) και στόχος τους είναι οι εξοικείωση ηλικιωμένων ατόμων με την χρήση των νέων τεχνολογιών και συγκεκριμένα της πλοήγησης στον παγκόσμιο ιστό και της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. Επίσης δίνεται έμφαση στους τρόπους προστασίας από διαδικτυακές απάτες.

    Στα σεμινάρια μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή συνταξιούχοι όλων των κατηγοριών και είναι απολύτως δωρεάν.
  2. Εύρεση δεύτερης εργασίας. Ταχύρυθμα σεμινάρια εκμάθησης AutoCAD - Αρχιτεκτονικού Σχεδίου & Διακόσμησης χώρων με έκπτωση 50%.

    Τα σεμινάρια απευθύνονται σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται να αποκτήσει μια δεύτερη εργασία και έχει κάποιες στοιχειώδης γνώσης σχεδιαστικών εφαρμογών. Είναι διάρκειας 27 ωρών - τριών εβδομάδων και οι σπουδαστές έχουν την δυνατότητα απόκτηση και πιστοποίησης μετά απο εξετάσεις (με επιπλέον επιβάρυνση των εξέταστρων όπως αυτά ορίζονται από τον φορέα πιστοποίησης).

    Το κόστος συμμετοχής (μετά την έκπτωση) είναι 290€ αντί της κανονικής χρέωσης των 590€ (έκπτωση 50%). Στα σεμινάρια μπορεί να δηλώσει συμμετοχή οποιοσδήποτε αρκεί να έχει γνώσεις χρήσης Η/Υ.

  3. Δωρεάν σεμινάρια πιστοποίησης ΑΣΕΠ στην χρήση εφαρμογών γραφείου, δικτύων και επικοινωνιών

    Τα σεμινάρια είναι διάρκειας 27 ωρών (τριών εβδομάδων) και απευθύνονται σε όσους θέλουν να αποκτήσουν την πολυπόθητη πιστοποίηση που είναι απαραίτητη από τον ΑΣΕΠ για Επεξεργασία Κειμένου, Υπολογιστικά Φύλλα και Χρήση Διαδικτύου - Ηλεκτρονικής Αλληλογραφίας.

    Τα σεμινάρια παρέχονται απολύτως δωρεάν με την προϋπόθεση προπληρωμής της Κάρτας Δεξιοτήτων και των εξέταστρων πιστοποίησης (κόστους 175€). Στα σεμινάρια μπορεί να δηλώσει συμμετοχή οποιοσδήποτε αρκεί να έχει στοιχειώδης γνώσεις χρήσης Η/Υ.
Όλα τα σεμινάρια προσφέρονται με την προϋπόθεση συμπλήρωσης τμήματος (κατ' ελάχιστον τεσσάρων ατόμων).

Ευτυχώς

Περάσαμε στον τελικό της Eurovision :)

Διότι για κάποιο λόγο πίστευα ότι δεν θα περάσουμε φέτος.
Ωραία, το τακτοποιήσαμε και αυτό, και θα κοιμηθούμε ήσυχοι τώρα.

Πάω λοιπόν για νάνι, και ίσως αύριο, μεθαύριο, κάνω και καμιά κανονική ανάρτηση.

Τρίτη, Μαΐου 18, 2010

Όνειρα και talent show


Τραγουδάκι σήμερα…
Το άκουσα εχτές, που το είπε ο Χρήστος στο Greek idol, και επειδή μου αρέσει το τραγούδι, είπα να το βάλω εδώ. Την αυθεντική εκτέλεση όμως. Με τον Καραδήμο



Παρακολουθώ τα talent show, κυρίως αυτά που έχουν να κάνουν με το τραγούδι, για δυο λόγους. Ο ένας είναι ο … προφανής. Ότι μου αρέσει η μουσική, η εύπεπτη, ελαφριά, και εμπορική μουσική ;) Μου αρέσει και ο … τζερτζελές του show. Με ξεκουράζει…
Ο άλλος λόγος όμως που τα παρακολουθώ είναι ότι με συγκινεί το όνειρο, τα όνειρα των παιδιών. Θέλω να το βλέπω αυτό, θέλω να βλέπω νέα παιδιά που κυνηγούν το όνειρο τους, έστω και αν το κυνηγούν μέσα από ένα talent show. Παιδιά που δεν απαξιώνουν τα πάντα, που δεν μεμψιμοιρούν και αράζουν στις καφετέριες επειδή δεν τους ευνοεί το σύστημα, παιδιά που έχουν και κάποια άλλα όνειρα εκτός από τον διορισμό στο δημόσιο, τον οποίο τον … κληρονόμησαν γονιδιακά ως όνειρο από εμάς :P.
Και έστω και αν κυνηγούν το όνειρο τους με αυτό τον τρόπο, κάτι κάνουν. Δραστηριοποιούνται. Και μην μου πείτε ότι είναι εύκολο να βγαίνουν στην σκηνή, να εκτίθενται τόσο πολύ, ξέροντας ότι τους βλέπουν τόσες χιλιάδες μάτια, και μετά να έχουν τον κάθε κριτή ζωντανά, και όλους εμάς … από το σπίτι μας, να τους εξετάζουν από το παπούτσι, μέχρι τα κιλά, μέχρι το πώς κοιτούν, και το πώς χαμογελούν…Να σχολιάζεται και να κρίνεται η κάθε τους κίνηση. Και στο τέλος της ημέρας, ή της βραδιάς κατ’ ακρίβεια, κάποιοι να πηγαίνουν σπίτι τους, επειδή δεν έπεισαν, επειδή δεν κατάφεραν να αποσπάσουν αρκετά τηλεφωνήματα για να παραμείνουν στο show. Και παρόλη την απόρριψη, παρόλο το αγκάθι που έχουν μέσα τους πλέον, την αμφιβολία αρέσω ή δεν αρέσω, κάνω για αυτή την δουλειά ή δεν κάνω, να πρέπει να αναζητήσουν από την αρχή αλλού την τύχη τους…Διότι αν παραιτηθούν και δεν το κάνουν, αν δεν αναζητήσουν άλλους δρόμους για να αξιοποιήσουν το ταλέντο τους, αν μιζεριάσουν και τους πάρει η απόρριψη από κάτω, θα σημαίνει ότι δεν έκαναν για αυτή τη δουλειά έτσι και αλλιώς… Διότι για να πετύχεις μία, πρέπει να έχεις προσπαθήσει και «αποτύχει» πολύ περισσότερες φορές.
Θέλω να τα βλέπω λοιπόν αυτά τα παιδιά στην τηλεόραση, θέλω να τα παρακολουθώ, διότι δεν είναι λιγότερο παιδιά από ότι είναι η κόρη μου, από ότι είναι τα δικά μας παιδιά όλων εδώ των bloggers και επειδή είναι και περίοδος εξετάσεων, εύχομαι σε όλα τα παιδάκια καλή τους επιτυχία στις εξετάσεις, αλλά να ξέρουν ότι δεν υπάρχει μία εξέταση ή μία επιτυχία που θα τους εξασφαλίσει την … ξάπλα για την υπόλοιπη ζωή τους. Η επιτυχία στη ζωή εξασφαλίζεται με καθημερινές, συνεχείς εξετάσεις…   

Κυριακή, Μαΐου 09, 2010

Αστειάκι

Αυτές τις μέρες, όπως ακούγεται, όποιοι Έλληνες ζουν στο εξωτερικό την έχουν βάψει, διότι όλο και κάποιοι θα βρεθούν να πουν την κουβέντα τους, ή να ρωτήσουν περισσότερες πληροφορίες για την κατάσταση της Ελλάδας.
Όμως, και όσοι έχουν αρκετούς διεθνείς ιντερνετικούς φίλους, πάλι δεν βρίσκονται σε καλύτερη θέση, καθώς "ακούνε" πολλά και διάφορα.
Ένας φίλος λοιπόν της κόρης μου, από την Φιλανδία, της έστειλε την πιο κάτω γελοιογραφία, δήθεν διαφήμιση ταξιδιωτικού γραφείου...


Αυτό λοιπόν το "Tule lomalle Kreikkaan. Rahasi ovat jo täällä" σημαίνει "Ελάτε στην Ελλάδα για τις διακοπές σας. Τα λεφτά σας είναι ήδη εδώ!". Εξυπνούλικο μου φάνηκε, και όχι ιδιαίτερα προσβλητικό...

Πέμπτη, Μαΐου 06, 2010

Λυπάμαι...

Λυπάμαι πάρα πολύ που καταντήσαμε έτσι.

Λυπάμαι για την αδιαφορία μας, όλα αυτά τα χρόνια, μια αδιαφορία που την ονομάζουμε "Δημοκρατία" και έτσι αντί να την εντοπίσουμε και να την εξαλείψουμε σαν λανθασμένη συμπεριφορά, την ... εμψυχώνουμε, την δυναμώνουμε και να την στερεώνουμε!
Γιατί η "κατάντια" δεν ήρθε μέσα σε μια μέρα, έρχεται μέρα με την μέρα επί σειρά ετών, επί σειρά ετών που εμείς υποθάλπτουμε ένα λαϊκισμό και χαϊδεύουμε τις αδυναμίες μας και τις αδυναμίες των διπλανών μας, για να μην μας πουν "φασίστες".

Λυπάμαι που κάνουμε ότι δεν βλέπουμε ότι ο διπλανός μας έχει κατακλέψει το κράτος, με όποιο τρόπο μπορεί, γιατί, τι δουλειά έχουμε να το δούμε και να το μιλήσουμε...Εμείς είμαστε τίμιοι άλλωστε, ο άλλος τι κάνει, είναι δικιά του δουλειά...Λυπάμαι γιατί πασπαλίζουμε την αδιαφορία μας και με λίγο "χριστιανισμό" και με λίγη προσευχή να βρει τον δρόμο του ο καημένος. Και ξαναψηφίζουμε τους ίδιους κλέφτες διότι τι άλλο να ψηφίσεις δήθεν, και λέμε έλα μωρέ, δεν πειράζει... Αυτή τη φορά δεν θα κλέψουν οι κλέφτες.

Και κατά βάθος θυμώνουμε, θυμώνουμε πολύ, αντί να λυπόμαστε, που μέρα με την μέρα κατεβαίνουμε αντί να ανεβαίνουμε σαν άνθρωποι,  διότι δεν έχουμε την δύναμη να δράσουμε όπως πρέπει,  να δράσουμε με τρόπο που θα μας κάνει περήφανους, με τρόπο που θα σταματήσει το κακό, και έτσι μεταδίδουμε τον θυμό πάρα κάτω, χωρίς να τον ελέγχουμε, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τις συνέπειες, χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι το δηλητήριο της αδιαφορίας μας και της αδυναμίας μας θα το εισπράξει το παιδί μας *, που το γαλουχήσαμε λανθασμένα και πικρά, και που θα βγει στο δρόμο να κάψει ότι δεν του μάθαμε να σέβεται: Την περιουσία και πιο πολύ την ζωή του διπλανού του!

Αυτά τα λίγα, μπορεί να είναι ασυνάρτητα, μπορεί θυμωμένα, αλλά σταματάω εδώ διότι σε λίγο θα ευχηθώ πράγματα που δεν πρέπει...

(* δεν υπαινίσσομαι εδώ τα περσινά γεγονότα με την λέξη "παιδί", απλά εννοώ όλους εκείνους που καταφεύγουν σε ακραίες θέσεις και πράξεις, και καταστρέφουν μια ειρηνική και θεμιτή προσπάθεια για διεκδίκηση δικαιωμάτων)