Μόλις φτάσαμε στο Λουτράκι. Είπαμε να κάνουμε το πρώτο μας μπάνιο τα πλάσματα, και τι αντικρίσαμε; Τα ... συνηθισμένα! Αέρα, κρύο, κύματα...Τι να πω, τι να πω!
Καλό μας μπάνιο!!!
Κυριακή, Ιουνίου 28, 2009
Sunset - Λουτράκι
Αέρας, κρύο...όχι δεν ετοιμάζεται για καταιγίδα. Πήρα τον ήλιο κατ' ευθείαν γι αυτό και βγήκε έτσι, μαύρη-μαυρίλα. Πάντως έχει ενδιαφέρον σαν φωτογραφία!
Sunset - Λουτράκι
Τουλάχιστον έχουμε από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα!!!
Μην τα θέλουμε και όλα δικά μας δηλαδή. Θέλουμε και ήρεμη θάλασσα και ... ζέστη; Σε λίγο θα παραπανιόμαστε για τον καύσωνα. Ας απολαύσουμε το ...κρύο λίγο ακόμα!
Μην τα θέλουμε και όλα δικά μας δηλαδή. Θέλουμε και ήρεμη θάλασσα και ... ζέστη; Σε λίγο θα παραπανιόμαστε για τον καύσωνα. Ας απολαύσουμε το ...κρύο λίγο ακόμα!
At the beach - Κεχριές
Εδώ...για μπάνιο. Αλλά μάλλον αργήσαμε. Στην παραλία γίνεται πανικός. Βέβαια, όταν ο Κορινθιακός έχει τις κακίες του, όλοι από τα κοντινά μέρη έρχονται εδώ. Ευτυχώς φέτος ανακαίνισαν τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες. Ευχάριστη έκπληξη, αν και δεν θα τις απολαύσουμε!!!
Δεν πειράζει, πάμε επάνω, στο κυρίως μπαράκι. Θα ακούμε και πιο καλά την μουσική, θα έχουμε και τραπεζάκι!
Δεν πειράζει, πάμε επάνω, στο κυρίως μπαράκι. Θα ακούμε και πιο καλά την μουσική, θα έχουμε και τραπεζάκι!
Beach Bar
Σε αυτό το μπαράκι, στις Κεχριές, ερχόμαστε για μπανάκι όποτε στο Λουτράκι γίνεται χαλασμός κόσμου! Και βέβαια διαλέγει να το παίρνει ο αέρας, όποτε αποφασίζουμε να πάμε εμείς!
Coffee time - Κεχριές
Καλά είναι...δεν έχω παράπονο. Εδώ νιώσαμε ότι ...καλοκαίριασε. Στο Λουτράκι έκανε το κρύο της αρκουδίτσας.
Πέμπτη, Ιουνίου 18, 2009
Και του χρόνου κορίτσι μου!
Nα με συγχωρήσετε γι' αυτή την ανάρτηση...αλλά δεν μπορώ να κρύψω την χαρά μου που τέλειωσε το σχολείο...η κόρη μου!
Σήμερα έδωσε το τελευταίο μάθημα, Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή, ΚΠΑ όπως το λένε, και για τρεις μήνες περίπου ξενοιάζουμε από αυτό το βάσανο.
Παιδιά, ότι και αν λέμε, ότι τα μαθητικά τα χρόνια είναι τα καλύτερα, και μπούρου -μπούρου, για μένα το διάβασμα, η μελέτη, όταν πήγαινα σχολείο ήταν ένας βραχνάς, και είναι ακόμα, τώρα με την κόρη μου. Έχω ένα deja vu εφιάλτη.
Και εξηγούμαι. Να πηγαίνει κάποιος σχολείο οκ. Να σηκώνεται πρωί - πρωί, να πηγαίνει να στυλώνεται επτά ώρες σε ένα άβολο θρανίο, σε καρέκλες που είναι σαν σταυρό μαρτυρίου, οκ. Να ακούει βαρετά και αδιάφορα πράγματα, αν μπορέσει να ακούσει, διακρίνοντας την φωνή του καθηγητή ανάμεσα σε αλαλάζοντα πλήθη που μόνο για μάθημα δεν έχουν πάει εκεί, άντε ας το περάσει και αυτό.
Να ανέχεται άτομα που δεν θέλει, που δεν τα μπορεί η πέτσα του, γιατί μην μου πείτε ότι κανείς είναι δυνατόν να "αγαπάει" όλους τους συμμαθητές του, άντε, οκ, θα περάσει και αυτό.
Αλλά να γυρίζει κάποιος σπίτι και αντί να κάτσει να χαλαρώσει το απόγευμα, να ξεχάσει ότι έχει περάσει το πρωί και να πάρει δυνάμεις για την επόμενη, να πρέπει να αρχίσει να μελετάει όλες αυτές τις αδιάφορες, και βαρετές ασυναρτησίες για να βγάλει και βαθμό, ε αυτό δεν υποφέρεται!!! (στην καλύτερη περίπτωση είναι μόνο η μελέτη, γιατί συνήθως αρχίζει ο Γολγοθάς των φροντιστηρίων αμέσως μετά την επιστροφή στο σπίτι...και η μελέτη αργά το βράδυ)
Δεν υποφέρεται σας λέω, ούτε από τα παιδιά, ούτε από τους γονείς, οι οποίοι γονείς πρέπει να παρακινούν, να ενθαρρύνουν, να μαλώνουν, να οργανώνουν, να συμμερίζονται αλλά και να εναντιώνονται στους εφήβους που είναι έξαλλοι με το εκπαιδευτικό σύστημα, ούτως ώστε να περάσουν αυτά τα ανούσια χρόνια ομαλά, να είναι τα παιδιά σε ένα δρόμο λογικό όλο τον καιρό του βρασμού, μέχρι να μπορέσουν να πάρουν με καθαρό κεφάλι μια απόφαση για την ζωή τους.
Και καλά οι γονείς που νομίζουν ότι όλα καλά και όλα άγια με το εκπαιδευτικό σύστημα. Καλά οι γονείς που το "πρέπει" είναι στο πετσί τους, καλά οι γονείς που έχουν "ξεχάσει" ότι ήταν κάποτε έφηβοι και νομίζουν ότι γεννήθηκαν "καθώς πρέπει μεσήλικες". Για αυτούς είναι εύκολο να περιφέρονται και να διακηρύττουν τις απόψεις τους, ενοχοποιόντας τα παιδιά τους αν δεν θέλουν να διαβάσουν. Οι άλλοι όμως που θυμούνται; Οι άλλοι που ξέρουν; Οι άλλοι με το deja vu εφιάλτη, που έχουν τώρα και μια ωριμότητα και ξέρουν ταυτόχρονα ότι η πρωτοβουλία και η εναλλακτική νοοτροπία δύσκολα διαπρέπει στην χώρα μας ή και στην εποχή μας, αυτοί οι γονείς που από την μια δικαιώνουν τα παιδιά τους, και από την άλλη καταλαβαίνουν ότι κάποια πράγματα "πρέπει" να γίνουν έτσι, γιατί το αλλιώς δεν υπάρχει, ή υπάρχει δύσκολα και το πληρώνεις ακριβά, αυτοί τι να κάνουν;
Αυτοί μετά που θα αγκαλιάσουν και θα φιλήσουν τα παιδάκια τους και θα τους ευχηθούν όλα τα καλά, αυτοί θα κάνουν ένα βαθύ και δυνατό ουφφφφ, που τέλειωσε και αυτή η χρονιά, θα βγάλουν τα μποτάκια τους, και θα πάνε να περπατήσουν κατά μήκος της παραλίας με το κύμα να κάνει πλιτς πλιτς στα πόδια τους!
Τρίτη, Ιουνίου 09, 2009
Βάλτε Chroma στη ζωή σας
Επανέρχομαι με το θέμα του chrome, εφόσον το είχα υποσχεθεί, τώρα που τον έχω δουλέψει λίγο καλύτερα και έχω εντοπίσει κάποια σημεία που ίσως έχουν ενδιαφέρον.
- Ο chrome είναι σχεδιασμένος από την αρχή, σύμφωνα με τις ανάγκες των σύγχρονων χρηστών του διαδικτύου, όπου πλέον τρέχουν ολόκληρες εφαρμογές και όχι απλές ιστοσελίδες όπως γινόταν παλιότερα. Η google έχει σχεδιάσει μια καινούργια μηχανή JavaScript που μπορεί να τρέξει εφαρμογές που δεν μπορούν οι περισσότεροι browser, οπότε αυτό είναι κάτι το θετικό.
- Ο chrome είναι σχεδιασμένος με την λογική των tabs (καρτέλα). Αυτό σημαίνει ότι κάθε καρτέλα τρέχει αυτόνομα και από την αρχή, οπότε αν κάτι συμβεί σε μια καρτέλα μπορεί να εντοπιστεί το πρόβλημα και να σταματήσει η λειτουργία της συγκεκριμένης καρτέλας χωρίς να κρασάρει ολόκληρος ο browser. Επίσης αυτό οδηγεί στο σε μεγαλύτερες ταχύτητες στο κατέβασμα της ιστοσελίδας.
- Οι καρτέλες είναι ευέλικτες, αλλάζει η θέση τους, και μπορούν να αποσπαστούν και να μετακινηθούν από παράθυρο σε παράθυρο, χωρίς να αλλοιωθεί η λειτουργία της, καθώς κάθε μια έχει τα δικά τις controls και τη δικιά της γραμμή εύρεσης.
- Ανοίγοντας μια νέα καρτέλα, πολύ εύκολα και απλά πατώντας ένα (+) δεξιά, κάποιος μπορεί να διαλέξει από εικονίδια μια από τις πιο δημοφιλείς σελίδες.
- Μια ιστοσελίδα μπορεί εύκολα να αποθηκευτεί στα αγαπημένα, πατώντας ένα αστεράκι στα αριστερά της γραμμής εύρεσης.
- Κάθε ιστοσελίδα μπορεί να φυλαχτεί σαν συντόμευση εφαρμογής. Επάνω δεξιά έχει ένα σχεδιάκι σαν φύλο χαρτί. Αν το ανοίξουμε αυτό και πατήσουμε εκεί που λέει δημιουργία συντόμευσης εφαρμογής, μπορούμε να κάνουμε την σελίδα που βλέπουμε shortcut και να την τοποθετήσουμε σε ένα από τα τρία είτε στη επιφάνεια εργασίας, είτε στο Μενού έναρξης, είτε στη Γραμμή γρήγορης εκκίνησης.
- Μπορεί να μπει κάποιος σε ιστοσελίδες Incognito χωρίς να αφήσει ίχνη στο ιστορικό του Browser ή στα cookies όταν κλείσει τον browser.
- Προειδοποιεί όταν μπούμε σε επικίνδυνη ιστοσελίδα, ότι αυτή η ιστοσελίδα μπορεί να βλάψει το computer.
- Έχει ενσωματωμένη διαχείριση εργασιών. Με δεξί κλικ στον browser διαλέγουμε την διαχείριση εργασιών και μπορούμε να σταματήσουμε την καρτέλα που έχει πρόβλημα.
Γενικά φαίνεται να είναι σε πολύ αρχικά στάδια ακόμα ο Browser, όμως η λογική η οποία βασίζεται είναι καλή, open source λογική, και έχει πάρει αρκετά από άλλα projects, όπως στο Mozilla και Webkit.
Αυτά τα νέα από τον browser.
Κατά τα άλλα το καλοκαίρι άρχισε με διάφορα προβλήματα για μας, όπως υγείας (ένα προβληματάκι δικό μου, και ένα αρκετά σοβαρό πρόβλημα του πατέρα μου, που τελικά δεν έχει αντιμετωπιστεί όπως πιστεύαμε) και οικονομικών...
Ένα απογευματάκι λοιπόν που καθόμουν στη βεράντα μου και σκεφτόμουν, διάβαζα, σχεδίαζα ένα πλάνο για το τι θα κάνουμε και πως, έπεσε το μάτι μου στο απέναντι, μπαλκόνι...Το ένα μάτι δηλαδή, αυτό που έχει πρεσβυωπία, γιατί αυτό που έχει μυωπία μόνο μέχρι το βιβλίο μου μπορεί να δει...Αλλά με ένα μάτι τι να δεις...Βλέπω λοιπόν στο απέναντι μπαλκονάκι, που γενικά δεν είναι και ιδιαίτερα τακτοποιημένο αυτό...Αυτό που δείχνω με κόκκινο βελάκι...
Και λέω...Κοίτα να δεις... Μαζί με τις γλάστρες και τα φυτά κρέμασαν και την σφουγγαρίστρα..Ωραία καλαισθησία...Βγάζω την φότο...και κάνω zoom να σας την δείξω...Και τι βλέπω;
Είναι όντως φυτό, και αρκετά ωραίο μάλιστα !Κρίμα να χάνεται μέσα στην τόση ακαταστασία!
Η εντύπωση που σχημάτισα από την ακαταστασία στο απέναντι μπαλκόνι, με έκανε να δω το ιδιαίτερο αυτό φυτάκι σαν ... σφουγγαρίστρα...Χωρίς βέβαια αρχικά να λάβω υπ' όψιν μου ότι ... δεν βλέπω καλά!
Τετάρτη, Ιουνίου 03, 2009
Η τέχνη του Επιχειρείν...
Σχολιάζοντας τις προάλλες, μεταξύ σοβαρού και αστείου, τέθηκε το … εξής θέμα:
«Πως είναι δυνατόν εγώ κορίτσι πράμα να βγαίνω δύο ή ώρα το μεσημέρι για πουράκια και να μην υπάρχει ένα delivery να μου τα φέρει σπίτι;»
Και κάπως έτσι γεννήθηκε αυτή η νέα Επιχειρηματική ιδέα. Μιλάμε για Delivery πούρων, εδώ και τώρα. Γεννήθηκε την κατάλληλη στιγμή, δηλαδή ντάλα μεσημέρι, καλοκαίρι, βγαλμένη μέσα από τις ανάγκες ενός ολόκληρου λαού (εμένα).
Και μπορεί αυτό να είναι λιγάκι αστείο, γιατί ίσως και να υπάρχει, ήδη πολλά περίπτερα κάνουν delivery, αν όχι σε πούρα μόνο, σε όλα τα προϊόντα τους, όμως κάπως έτσι ξεκινάνε αυτά.
Σαν μια έμπνευση, μόνο που η έμπνευση δεν είναι καθόλου τυχαία καθώς προϋπάρχει η ανάγκη σε ένα αρκετά μεγάλο αριθμό ατόμων. Απλά πρέπει να υπάρχει ένα παραλήπτης που να συντονιστεί με αυτή την ανάγκη, να πιάσει τα μηνύματα, και να έχει την δύναμη να καλύψει την ανάγκη σε υλικό επίπεδο. Λέγοντας δύναμη εννοούμε ταχύτητα, να γίνουν όλα γρήγορα, γνώση, το πώς θα γίνουν, πίστη στον στόχο και στην ιδέα, γιατί το «μήνυμα» δεν είναι κάτι υλικό να το δει κάποιος. Υπάρχει, το ξέρει ο παραλήπτης αλλά δεν το βλέπει. Άρα πρέπει να πιστέψει σε αυτό που πάει να υλοποιήσει, και οπωσδήποτε θάρρος να πάρει το ρίσκο. Θάρρος να μετακινηθεί κάποιος από τις γνωστές θέσεις και να «επιχειρήσει» κάτι καινούργιο. Θάρρος στο να ρισκάρει την υπάρχουσα υλική δύναμη του για να δημιουργήσει κάτι που δεν είναι υλικό αλλά είναι μια ιδέα, μια έμπνευση, ένα μήνυμα.
Τι άλλο όμως χρειάζεται για να πετύχει η ιδέα;
Η ιδέα πρέπει να γίνει στόχος με την βοήθεια της πειθαρχίας. Πειθαρχία για να μελετηθούν και να τεθούν τα βήματα που θα οδηγήσουν στο στόχο, πειθαρχία όμως και στο να ακολουθηθούν αυτά τα βήματα όπως έχουν σχεδιαστεί… Και συνεχής επανέλεγχος εάν το κάθε βήμα σε πάει προς το στόχο, ή από κάποιο λάθος σε πάει κάπου αλλού…Βήμα -βήμα, ένα βήμα τη φορά ώσπου να φτάσει κάποιος εκεί … στο στόχο…σε συγκεκριμένο χρόνο αλλά πάντα ...γρήγορα.
Και φτάνοντας εκεί να το δώσει κάποιος, να δώσει πλέον το μήνυμα πίσω, αλλά αυτή τη φορά υλοποιημένο. Διαφήμιση, γνωριμία, επικοινωνία. Αυτό που θέλατε πάντα, αυτό έχετε! Εμείς που σας αγαπάμε είμαστε εδώ για σας, εμείς φροντίζουμε τις ανάγκες σας, εμείς ξέρουμε, εμείς προνοούμε.
Και είναι αλήθεια, όταν μια ιδέα έρχεται από ανάγκη του κόσμου πετυχαίνει.
Όμως, έτσι όπως τα σκέφτομαι, αναρωτιέμαι. Καλύπτονται οι ανάγκες πάντα με τον σωστό τρόπο; Είναι οι επιχειρηματικές ιδέες πάντα καλές;
Καλές είναι μόνο εάν το μήνυμα "εμείς που σας αγαπάμε" είναι αληθινό..εάν βασίσουμε εκεί την ιδέα μας, πάνω στην αγάπη, και όχι μόνο πάνω σε δικό μας όφελος.
Σιγά δηλαδή μην κάνω delivery πούρων…Αν θέλεις κυρά μου να πάρεις το δηλητήριο σου ντε και καλά τράβα μόνη σου και πάρε το. Σιγά μην στο φέρω και μέσα στο σπίτι με τα ίδια μου τα χέρια (ή το παπάκι μου)!
Υ.Γ Τα θέματα τόσο των proxy όσο και του chrome βρίσκονται ακόμα υπό διερεύνηση...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
