Social Icons

twitterfacebookgoogle pluslinkedinrss feedemail

Τρίτη, Ιουνίου 24, 2008

Πόσο θα ήθελα

να ήμουν ξαπλωμένη στην αμμουδιά,
να ήταν η άμμος χρυσή,
να ήμουν ντυμένη με τους λεπτούς κόκκους της άμμου,
να έβρεχε η θάλασσα τα πόδια μου,
να την άκουγα να παφλάζει ήρεμα και ρυθμικά,

να την μύριζα,
να με δρόσιζε,

να καθόσουν πλάι μου,
να περιμέναμε να νυχτώσει...

4 σχόλια:

Vrakas Kostas είπε...

Ειναι η πιο απλη επιθυμια που ακουσα ποτε;)
Σου ευχομαι να πραγματοποιηθει Lily μου!
Καλημερες.
Υγ ..ντυμενη με την αμμο ε;;χμ;)

tzonakos είπε...

Ας ήμουν κι εγω και όλοι ντυμένοι στην άμμο να ακούγεται μονάχα το κύμα ...
Μπορώ να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου σε μια παραλία ; Μπορώ ;

Unknown είπε...

@Κώστα ακούγεται απλή η επιθυμία, και μάλλον είναι, εφόσον είμαι ένας πολύ απλός άνθρωπος...αλλά πόσο εύκολο είναι να πραγματοποιήσεις το απλό αυτή την εποχή?

Unknown είπε...

Και νομίζω την απάντηση την δίνει ό Τζώνης, γιατί μπορούμε να τα πετάξουμε όλα από πάνω μας και να ζήσουμε την υπόλοιπη ζωή μας σε μια παραλία? Δεν θα ήταν ωραίο να ζήσουμε έτσι απλά για πάντα?