London Eye

London Eye 5
Originally uploaded by Le Turc

Καλά τώρα αισθητικά αυτό στέκει?
Τελικά γιατί ενθουσιάστηκαν όλοι με αυτό το σιδερικό μέσα στη μέση?
Θα μου πεις τώρα το κατάλαβες? Ε, ναι :P, τώρα το κατάλαβα, πειράζει?
χεχεχε
Καλa να περνάτε παιδάκια, μην αφήνετε να περνάνε οι όμορφες μέρες μέσα από τα χέρια σας ;)
Εγώ όποτε ακούω radio point (δλδ συνέχεια), αισθάνομαι πολύ πολύ καλλίτερα! Γεμίζω θετική ενέργεια!!!

Summer

Summer
Originally uploaded by alonsodr

Πόσες φορές θα το πω για να το πάρετε είδησηηηηηηη?
Καλοκαίρι, μπανια, θάλασσες, αμμουδιές, ωραίες φότος, ωραίες κοπέλες, ωραία αγόρια, ακρογιαλιές, νερά, ήλιος, με μαγιό, χωρίς μαγιό, όπως θες, ότι θες, όποτε θες...

Summer will be back

Summer will be back
Originally uploaded by Sator Arepo

Δεν νομίζω...χαχαχα! Μάλλον πρέπει να το κυνηγήσουμε, ίσα που το προλαβαίνουμε!

A Little Challenge in Summer

A Little Challenge in Summer
Originally uploaded by [Harry Huffman]

Σίγουρα είναι καλοκαίρι…
Επιβεβαιώθηκε πια, όλα γύρω το λένε, όλα μέσα μας το λένε.
Από την κούραση και την βαριεμάρα μας, μέχρι τις φωτιές που καίνε παντού, στα δάση, στα κορμιά μας, στις ψυχές μας λένε ότι το καλοκαίρι είναι εδώ, έχει έρθει από καιρό, έχει εγκατασταθεί, και αν το αγνοήσουμε θα καούμε ζωντανοί και δεν θα μας βρει ο … Σεπτέμβρης, χιχι …
Το βλέπουμε και στα ιντερνετικά δεδομένα, ένας ένας την κάνει, μερικοί κιόλας αναρωτιόνται αν θα γυρίσουν…Και πάντα αναρωτιέσαι αν θα γυρίσεις, γιατί πας κάπου για διακοπές και λες, «και αν δεν επιστρέψω, πειράζει? Μπας και να έμενα εδώ?» Εγώ τουλάχιστον πάντα μα πάντα το κάνω αυτό! Μονίμως ψάχνω για τον ιδανικό τόπο, και φαντασιώνομαι πως θα ήταν η ζωή μου, εδώ, εκεί, πιο κει, παραπάνω, παρακάτω. Τι ωραία που θα ήταν και η ύλη να ακολουθεί έτσι εύκολα την φαντασία, αλλά η ύλη είναι πάντα βραδυκίνητη και ώσπου να αλλάξεις κάτι το έχεις κιόλας βαρεθεί, χιχι…
Anyway, σήμερα αισθάνομαι ότι είμαι μια …καλοκαιρινή Λίλυ. Βαριέμαι μέχρι αϊδίας, και έχω μειωμένη ενέργεια, κοινώς σούρνομαι.

Μετά την latin βραδυά...

sexy woman 7
Originally uploaded by darkmaster2454

Τι παραπάνω ή τι λιγότερο είναι ο έρωτας από το να ξεχνάς αυτό που έζησες και να το ξαναζείς εκ νέου την επόμενη στιγμή?
Ο έρωτας είναι η ένταση, το ενδιαφέρον, το πάθος της πρώτης στιγμής, αυτής της στιγμής που δεν ξέρεις τι θα φέρει αλλά ελπίζεις και προσδοκάς το καλύτερο χωρίς να έχεις την οποιαδήποτε μνήμη να σε καθοδηγεί και να σε μπερδεύει. Εκείνη η στιγμή που σε νοιάζει και δεν σε νοιάζει τι θα φέρει… Είναι η ματιά που σε κοιτάει όλο περιέργεια και σε ανακαλύπτει, η ματιά που σε κάνει να νομίζεις ότι γεννήθηκες τώρα αλλά ζεις αιώνια…η πρώτη ματιά…Είναι η στιγμή της απόλυτης ελευθερίας.
Στην δεύτερη ματιά ο έρωτας έχει χαθεί και αρχίζει το άγχος, είτε γιατί κάτι πήγε στραβά και φοβάσαι την έκβαση είτε γιατί κάτι πήγε καλά και θέλεις να το κρατήσεις και να το επαναλάβεις…
Αν δεν μάθεις να ξεχνάς τι έζησες, αν δεν μάθεις να ξεχνάς τι ανακάλυψες και αν δεν επιθυμείς να τον ανακαλύπτεις εκ νέου συνεχώς, τότε σύντομα, πολύ πιο σύντομα απ’ όσο νομίζεις ο άλλος θα γίνει δεδομένος, η κατάσταση βαρετή και έρωτας θα την έχει κάνει με ελαφριά…
Σκέψεις αφιερωμένες στην τέλεια γυναίκα, την γυναίκα που μπορεί να σωματοποιεί την φαντασία της μέσα από ένα tango, την γυναίκα που υλοποιεί το συναίσθημα της σιωπηλά ετοιμάζοντας ένα υπέροχο φαγητό, σερβίροντας κρασί και ανάβοντας κεριά, την γυναίκα που ελευθερώνει τον αισθησιασμό της κάνοντας ένα striptease, στην γυναίκα που υπερβαίνει τόπο, χρόνο, και ύλη για να πετύχει αυτό που θέλει, στην γυναίκα που είναι τόσο ερωτευμένη ώστε δεν δέχεται να δείξει ποτέ στον αγαπημένο της το ίδιο πρόσωπο…
Sorry αν δεν ξέρω τι λέω, αλλά έχω πιεί και κανένα, δύο ποτάκια παραπάνω…

Ο τέλειος άντρας...

Βρίσκεται μόνο στο μυαλό μιας γυναίκας...

Προς Θεού, δεν σας θέλουμε τέλειους, σας θέλουμε πραγματικούς...
Σας θέλουμε δίπλα μας και παρέα μας, με τις ατέλειες σας, τις μιζέριες σας, τις τσιγκουνιές σας, τις ανάποδες σας!!!
Μείνετε όπως είστε...

(Υ.Γκαι δεν βάζω Τσαλίκη, το ανάλογο τραγούδι, χιχι)

Update: Ο φίλος ΚίτσοςΜήτσος μου το θύμησε, του το αφιερώνω λοιπόν...Επίσης special αφιερωμένο στον μη τέλειο άντρα :D

(Despina Vandi - Esena Perimeno)

Αφιερωμένο...

Μάλλον είμαι τυχερή...

Όταν δεν ξέρω τι να πω, πως να τοποθετηθώ, βρίσκεται ένα τραγουδάκι να με βγάλει από την δύσκολη θέση...
Το έχω ξαναπεί, λυπάμαι αν κάποιοι βαριούνται τις αναρτήσεις με τραγούδια, δεν είναι ότι καλύτερο, το καταλαβαίνω, αλλά να που η μουσική και τα τραγούδια συνοδεύουν πάντα τις προσωπικές μου στιγμές?
Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς ένα μουσικό...χαλί! (ή χάλι, χιχι).

Το τραγουδάκι είναι αφιερωμένο...με πολλά πολλά φιλιά να το συνοδεύουν επίσης!

(όποιος θέλει να το ...ακούσει, ας κλείσει το ραδιόφωνο μου και ας το βάλει να παίξει)

αααα, και κάτι ακόμα: είναι καινούργιο, γι αυτό δεν είναι κανονικό βίντεο κλιπ.

(Δημος Αναστασιαδης - Εσυ)

Περίμενε εσύ, περίμενε...

Τι τραβάμε εμείς τα κορίτσια…
Περιμένουμε και περιμένουμε και περιμένουμε
Περιμένουμε τ’ αγόρια να κάνουν το πρώτο βήμα…
Περιμένουμε να μας δώσουν ραβασάκι (κάποτε)…
Περιμένουμε να μας πάρουν τηλέφωνο…
Περιμένουμε να μας κάνουν πρόταση γάμου (παλιότερες εποχές)…
Περιμένουμε να έρθουν το βράδυ στο σπίτι από την δουλειά…και περιμένουμε και κάποτε κλαίμε και περιμένουμε…
Περιμένουμε να τους σ_ _ _ θει…ε, μερικές φορές σε αυτό είμαστε τυχερές, δεν περιμένουμε και πολύ :P…
Εσχάτως περιμένουμε και email :(…
Η να μπούν στον messenger…
Περιμένουμε να το πάρουν απόφαση ή να πάρουν απόφαση...
Και κάποια στιγμή κουραζόμαστε να περιμένουμε και αποφασίζουμε να τους … ξεκάνουμε από την ζωή μας…
Βγάζουμε λεφτά και δεν τους έχουμε ανάγκη, βγαίνουμε με τις φίλες μας και μεθάμε, διασκεδάζουμε, πάμε παντού και περνάμε καλά…αλλά κάτι μου λέει πως και πάλι περιμένουμε…
Περιμένουμε να έρθει ο πρίγκιπας μας να μας σώσει…
Αλλά πολλές φορές και ο βάτραχος να έρθει χαρούμενες είμαστε…τον φιλάμε και περιμένουμε να γίνει πρίγκιπας…
Γιατί νομίζω ότι πιο πολύ μας πονάει να πάψουμε να περιμένουμε παρά να περιμένουμε και να περιμένουμε…

(It's a mans world - James Brown 1991)

Τι θέλει το καλοκαίρι

Αν περιμένετε από εμένα βαθυστόχαστα πράματα καλοκαιριάτικα, χάσατε...χιχι!
Το καλοκαίρι θέλει τα μπανάκια του, θέλει τις μπυρίτσες του, θέλει το sex on the beach του, θέλει έρωτα...
Και ωραία ηλιοβασιλέματα σαν αυτό που δεν μπορούσα μέρες να φορτώσω, και τώρα που γύρισα στον Πειραιά μπορώ!!!

Α, ξέχασα...
Θέλει και λίγο Χατζηγιάννη...

(Μιχάλης Χατζηγιάννης - Έτσι σε θέλω)

Σε ευχαριστώ

Πέρασα μία από τις πιο ωραίες νύχτες της ζωής μου...
Σε ευχαριστώ μωρό μου!

Από το μπαλκόνι μου

Αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να...χάσουμε. Σηκώθηκα και αντίκρυσα έτσι την θάλασσα, λάδι. Σπανίως παρουσιάζει αυτή την εικόνα, συνήθως έχει κύμματα και αέρα.

Καλημερούδια σε όλους.

Μου την έδωσε...

Τα πράγματα μπορεί να μην είναι πάντα εύκολα, αλλά θα είναι πάντα καλά... Πότε? Κατά την γνώμη, όταν, ότι κάνουμε το εννοούμε και το ζούμε αληθινά και δεν προδίδουμε τον εαυτό μας λέγοντας του ψέμματα ή ζώντας συμβατικές ζωές για να αρέσουμε στους πολλούς, οι οποίοι όμως "πολλοί", δεν ξέρουν ούτε ποιοι είναι, ούτε τι θέλουν... Αυτά τα λίγα, γιατί αν και ...εξοχικά μου την έχει ψιλοδώσει !!!
Και σαφώς δεν υπάρχει κανένας νόμος που να λέει ότι αν είσαι στην εξοχή δεν μπορεί να στην δίνει...
(ίσως να φταίνε οι δεινόσαυροι γύρω μου, ίσως πάλι να φταίει και κάτι άλλο)
update άσχετο: έχει μια φεγγαράδα τέλεια...Πίνω μπυρίτσα και καπνίζω τσιγάρο, πουράκια γιοκ, βασικά έχω κάτι μέρες να καπνίσω οτιδήποτε αλλά σήμερα επιβάλλεται, χιχι, και θαυμάζω το φεγγάρι. Αλλά νυχτερινές φωτογραφίες δεν ξέρω να παίρνω... τις κουνάω...

Εκμυστήρευση

Καλημέρα και πάλι…

Και πάλι πίνω καφέ πρωινό και πάλι βλέπω την θάλασσα και ονειροπολώ…Όχι δεν είναι ποίημα, απλά έτσι μου βγήκε, χαχαχα!

Ήθελα να κάνω μια μικρή εκμυστήρευση, να πω κάτι για τον εαυτό μου. Λοιπόν, είμαι λιγάκι αντιφατική σαν άτομο, νομίζω. Μπορώ να θέλω δύο αντίθετα πράγματα συγχρόνως ή και να πιστεύω δύο αντίθετα πράγματα συγχρόνως. Δηλαδή να πιστεύω ότι ισχύουν και τα δύο, και ας αναιρεί το ένα το άλλο.

Ένα μικρό παράδειγμα, της πλάκας βέβαια, που δεν είναι και απόλυτα χαρακτηριστικό είναι το εξής: Μικρή όταν αποφάσιζα να μακρύνω τα μαλλιά μου αγόραζα κοκαλάκια, λαστιχάκια κτλ για να τα συνεφέρνω λίγο γιατί πετούσαν.... Ερχόμουν σπίτι και έλεγα «μαμά πήρα αυτά και αυτά για να μαζέψω λίγο τα μαλλιά μου γιατί τα μακραίνω»

Έ, με το που το αποφάσιζα και το ανακοίνωνα αυτό, την άλλη μέρα τα είχα κόψει…Εδώ που τα λέμε, είχα ξεχάσει και την απόφαση που είχα πάρει να τα μακρύνω…

Ίσως να φταίει και ο κυρίαρχος πλανήτης του ζωδίου μου, ο ουρανός, για αυτές τις ξαφνικές αλλαγές…

Σαν υδροχόος λοιπόν μπορεί να είμαι τελείως ανεδαφικό άτομο. Αλλά ταυτόχρονα είμαι και απίστευτα πρακτική. Τι θέλω να πω?

Θέλω να πω ότι μπορεί να αναζητώ ουτοπικά πράγματα και να ονειροπολώ σχεδόν συνέχεια. Πόσες φορές δεν μου λένε, μα αυτά δεν γίνονται… Και λέω, όχι γίνονται, όλα γίνονται, τι πάει να πει δεν γίνονται. Το δεν γίνεται δεν το δέχομαι. Άμα θέλω θέλω…και δεν παύω να θέλω.

Όμως αν το δω το όνειρο να έρχεται, τότε έχω την τάση να θέλω να το αρπάξω από τα μαλλιά, να το προσγειώσω να του βάλω τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι (έστω σε δύο παπούτσια, για ευνόητους λόγους) και να το βάλω να περπατήσει στην γη. Αλλιώς χάνει την γοητεία του μετά από λίγο.

Δεν ξέρω αν καταλάβατε…

Αυτά τα λίγα λοιπόν για σήμερα…τα λέμε

Ασυναρτησίες συνέχεια...

Καμιά φορά κάθομαι και κοιτάω την οθόνη και δεν αποφασίζω να γράψω...Είναι πράγματα που θα ήθελα να πω αλλά μπορεί να μην έχω το θάρρος, συναισθήματα που θέλω και δεν θέλω να μοιραστώ ... Δεν ξέρω, θα προτιμούσα να έβαζα εκείνες τις φοτος από το ηλιοβασίλεμα αλλά δεν μπορώ να ανεβάσω τίποτα...Υπομονή μέχρι να γυρίσω Πειραιά.
Έχει δροσούλα σήμερα το βράδυ, τουλάχιστον έξω στην βεράντα αν όχι μέσα στο σπίτι και μια μαγευτική βραδιά Αλλά ήταν λίγο δύσκολη μέρα. Έως πολύ!!!
Anyway, για να γελάσουμε με λίγο θαψιματάκι, το συνηθίζω καμιά φορά, εδώ στο Λουτράκι έρχομαι από τον καιρό των δεινοσαύρων. Λοιπόν φέτος όλοι οι συγκάτοικοι μου στην πολυκατοικία όντως μου φαίνονται σαν ... δεινόσαυροι. Πως γέρασαν όλοι τόσο πολύ? Ραμολιά σκέτα...Απαπα, μάλλον και για μένα το ίδιο θα λένε, γιατί η διπλανή μου γειτόνισσα, καμιά 70αριά θάναι, μου είπε ότι δείχνω κουρασμένη και αν κοιμάμαι καλά. Της είπα ότι όχι, δεν κοιμάμαι καλά, αλλά ευτυχώς δεν με ρώτησε τον λόγο, γιατί δεν θα ήθελε να τον ακούσει, χαχαχα!

Άστα κάτω που τα πας...

Κάνει ζέστη!!!!!
Έχω πάει για μπάνια, και επίσης κάνει ζέστη. Αλλά κάνει και αέρα...Αχ Λουτράκι, Λουτράκι, δεν αλλάζεις!
Είμαι με dial up και σούρνεται, δεν μπορώ να σας επισκεφτώ...πολλές φορές δεν μου ανοίγει τα σχόλια...
Πήρα φότος από το ηλιοβασίλεμα και θέλω να τις φορτώσω να τις δείτε αλλά όπως είπαμε σούρνεται...
Και ΚΥΡΙΩΣ έχουμε χάσει τα αυγά και τα πασχάλια. Όποιος τα βρει να μου τα φέρει πίσω...ή ας τα κρατήσει αλλά να τους φέρεται καλά...
Καλού - κακού θα αγοράσω και μερικά φουλάρια για τα περαιτέρω ;)
Άραγε τα παρεό μας κάνουν ?

Γιατί...

Αφορμή είναι η ανάρτηση της Χειμωνιάτικης Λιακάδας. Είναι κάτι που το έχω συνειδητοποιήσει καιρό, αλλά δεν μπορώ απόλυτα να το εξηγήσω. Γιατί δενόμαστε πιο πολύ με τους ιντερνετικούς φίλους παρά με τους άλλους, τους “ρεαλ” ? Τουλάχιστον σε εμένα αυτό συμβαίνει. Ποτέ δεν έχω κλάψει για “ρεαλ” φρεντ, αλλά για ιντερνετικούς έχω ρίξει το δάκρυ της ζωής μου…Και πιστεύω ότι έχω δέσιμο και με αυτούς που βλέπω, χαχαχα, δεν είναι αδιάφορες σχέσεις. Παρόλο αυτά δεν νοιώθω τόσο έντονα τα συναισθήματα όπως εδώ. Είναι ο γραπτός λόγος που δημιουργεί πιο ένταση, ή η φαντασία μας που προσπαθεί να ολοκληρώσει την εικόνα και συνήθως την συμπληρώνει όπως θέλει, οπότε δημιουργείται και πιο ένταση μετά? Είναι η αβεβαιότητα ότι μπορεί ο φίλος σου να χαθεί από στιγμή σε στιγμή, οπότε αυτή η ανασφάλεια μεγαλοποιεί τα οποιαδήποτε προβλήματα? Αλλά και η χαρά είναι πιο έντονη σε μένα, και ο ενθουσιασμός…και όλα! Anyway, ίσως δεν πρέπει να αναρωτιέμαι πολύ, ίσως να μην υπάρχει απάντηση, αλλά και να υπάρχει ίσως να μην χρειάζεται να την βρω. Κάποτε το πάλευα πολύ όλο τούτο…Πρέπει, δεν πρέπει, κτλ. Τώρα απλά το ζω και το χαίρομαι, αλλά θα ήθελα και να το κουβεντιάζω που και που, γι αυτό και το αναφέρω…

Αφιερωσούλα

Παρόλο που δεν κάνουμε αναρτήσεις μόνο με τραγουδάκια, θα κάνουμε τώρα ένα μουσικό διάλειμμα ...lol!
Ένας πολύ αγαπητός φίλος, μου αφιέρωσε το τραγουδάκι για ευνόητους λόγους, και μια και βρισκόμαστε σε ...καλοκαιρινή...ιουλιανή μισόγυμνη διάθεση, το ακούμε!

Με το 1
Με το 2
Με το 3
Πάμεεεεε

Pink Martini - Lilly

Lilly comes when you stop to call her
Lilly runs when you look away
Lilly leaves kisses on your collar
Lilly, Lilly, Lilly, Lilly, stay!

Lilly comes when you stop to call her
Lilly runs when you look away
Lilly leaves kisses on your collar
Lilly, Lilly, Lilly, Lilly, stay!

One day she passed him by
A twinkle in her eye
He said " she was meant for me!"
But when he turned around
He lost what he had found
Oh where can his Lilly be?

Lilly comes when you stop to call her
Lilly runs when you look away
Lilly leaves kisses on your collar
Lilly, Lilly, Lilly, Lilly, stay!

He searched the city streets
He tempted her with treats
But nobody stopped to taste them
Some are in his pocket
Some are in a locket
He couldn't bring himself to waste them

Ever since she's gone
Some days he can't go on
She runined for another
Pressed up against the glass
He prays that she will pass
Now he's living with his mother

Lilly comes when you stop to call her
Lilly runs when you look away
Lilly leaves kisses on your collar
Lilly, Lilly, Lilly, Lilly, stay!

Lilly comes when you stop to call her
Lilly runs when you look away
Lilly leaves kisses on your collar
Lilly, Lilly, Lilly, Lilly, stay!

Stay, stay, stay, stay

Ιούλιος και βάλε

Καλημερούδια...
Καφεδάκι πίνω και όποιος θέλει ας κοπιάσει να τον πιούμε παρέα. Ο καλός μου ο καραφλοκότσιφας το πήρε συνήθεια να με καλεί σε παιχνιδάκια. Οπότε κανονικά έχω άλλο ένα να παίξω...
Όμως, βρε κοτσύφι μου γλυκό, δεν με λυπάσαι? Κάνει και ζέστη? Ερωτήσεις από δω, απαντήσεις από εκεί, μπες εδώ, κάνε link εκεί, κάλεσε τους τάδε, φώναξε τους δείνα, βαριέμαι ρε κοτσύφι μου.
Κάτι ακόμα πιο άνετο θέλω για το καλοκαίρι, δεν μπορώ τα καλούπια, χαχαχα. Ορίστε, μου ήρθε και μια ιδέα, που ξεκινάει από ανεκδοτάκι.
Λέει:
Γιατί ο καίσαρας φορούσε σανδάλια?
Γιατί ήταν Ιούλιος...

Πως φαντάζεστε λοιπόν τον Ιούλιο? Πως τον έχετε συνδυάσει στο μυαλό σας?

• Δώστε περιγραφή(πως είναι, τι είναι, τι φοράει, χεχεχε)
• Πως συμπεριφέρεται...
• Τι κάνει, τι του αρέσει...
• Ακόμα και φωτογραφία μπορείτε να δώσετε αν θέλετε...
• Οτιδήποτε δλδ σας φέρνει στο μυαλό Ιούλιο...
• (αν ο Ιούλιος το μόνο που σας φέρνει στο μυαλό είναι...διακοπές, τότε δώστε μια σκηνή από διακοπές...Είτε και μια φότο...)
  

Οι απαντησούλες σας στα σχόλια μου, κανονικά. Ούτε μπρος, ούτε πίσω, χαχαχα! Αν δεν περνάει η φότο σε html εδώ, και ένα link μου κάνει. Θα την ενσωματώσω στο blog μετά....
Για να δούμε...
Φιλάκια πολλά πολλά

Update
H Ζαχαρούλα μου έστειλε αυτή τη φότο. Της θυμίζει Ιούλιο.

Δέκα + Μία άχρηστες πληροφορίες

Λοιπόν, αν και έκανα την δύσκολη στο καραφλό το κοτσιφάκι που με κάλεσε, και δεν το είχα δει έως τώρα ότι με είχε καλέσει, ξαφνικά μου ήρθε έμπνευση για αυτό το παιχνιδάκι και το γράφω αμέσως:

1. Δεν είμαι ιδιαίτερα προσεκτική οδηγός, όσο αφορά στα παρκαρίσματα κτλ. Το αυτοκίνητο μου έχει γρατζουνιές παντού.
   
2. Παρόλα αυτά, έχω μια εξάρτηση από το αυτοκίνητο. Αν δεν έχω αυτοκίνητο, πέφτει η αυτοπεποίθηση μου.
   
3. Τελευταία απεχθάνομαι να κάνω μπάνιο στη θάλασσα με μαγιό.
   
4. Δεν μου αρέσει το facebook.
   
5. Δεν βλέπω τηλεόραση.
   
6. Πίνω πολλούς καφέδες.
   
7. Καπνίζω μόνο πουράκια. Μου βρομάνε τα τσιγάρα.
   
8. Όπως είπα και κάπου αλλού, σπάνια συγκεντρώνομαι σε κάτι. Το μυαλό μου πετάει σε πολλά και διάφορα.
   
9. Όμως έχω φοβερή συγκέντρωση εάν ο στόχος είναι συγκεκριμένος.
   
10. Βαριέμαι εύκολα και μου αρέσουν οι αλλαγές και
    
11. Έχω μια εκνευριστικά ελιτίστικη αντίληψη των πραγμάτων και των καταστάσεων, που δεν έχει να κάνει με οικονομική άνεση ή κοινωνική θέση ή εμφάνιση (εννοώ ότι δεν είμαι ούτε πλούσια ούτε γόνος ευγενών ούτε καν ωραία, χαχαχα).

Ως γνωστό δεν προσκαλώ κανέναν!!!! Όποιος θέλει ας παίξει!!!