Αφορμή είναι η ανάρτηση της Χειμωνιάτικης Λιακάδας. Είναι κάτι που το έχω συνειδητοποιήσει καιρό, αλλά δεν μπορώ απόλυτα να το εξηγήσω. Γιατί δενόμαστε πιο πολύ με τους ιντερνετικούς φίλους παρά με τους άλλους, τους “ρεαλ” ? Τουλάχιστον σε εμένα αυτό συμβαίνει. Ποτέ δεν έχω κλάψει για “ρεαλ” φρεντ, αλλά για ιντερνετικούς έχω ρίξει το δάκρυ της ζωής μου…Και πιστεύω ότι έχω δέσιμο και με αυτούς που βλέπω, χαχαχα, δεν είναι αδιάφορες σχέσεις. Παρόλο αυτά δεν νοιώθω τόσο έντονα τα συναισθήματα όπως εδώ. Είναι ο γραπτός λόγος που δημιουργεί πιο ένταση, ή η φαντασία μας που προσπαθεί να ολοκληρώσει την εικόνα και συνήθως την συμπληρώνει όπως θέλει, οπότε δημιουργείται και πιο ένταση μετά? Είναι η αβεβαιότητα ότι μπορεί ο φίλος σου να χαθεί από στιγμή σε στιγμή, οπότε αυτή η ανασφάλεια μεγαλοποιεί τα οποιαδήποτε προβλήματα? Αλλά και η χαρά είναι πιο έντονη σε μένα, και ο ενθουσιασμός…και όλα! Anyway, ίσως δεν πρέπει να αναρωτιέμαι πολύ, ίσως να μην υπάρχει απάντηση, αλλά και να υπάρχει ίσως να μην χρειάζεται να την βρω. Κάποτε το πάλευα πολύ όλο τούτο…Πρέπει, δεν πρέπει, κτλ. Τώρα απλά το ζω και το χαίρομαι, αλλά θα ήθελα και να το κουβεντιάζω που και που, γι αυτό και το αναφέρω…
Δευτέρα, Ιουλίου 07, 2008
Γιατί...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
23 σχόλια:
psit Lilli είσαι να δεθούμε ;_) xaxaxax βάζω τη τέχνη, βάζεις τα φουλάρια? ΛΟλ
αντε καλυνυχτες παλιο βαμπιρ..!
φιλιά
πάω να φύγω από δω..Εσείς θα με παρασύρετε σε ακολασίες Pppp
..να σου πω κάτι? πριν ακριβώς έναν μήνα , όταν έκανε τον σεισμό στην Πάτρα... οι ιντερνετικοί φίλοι έσπευσαν να μου στείλουν μνμ, να με πάρουν τηλέφωνο, να στείλουν email....... δεν είχαμε ρεύμα και εμένα με απασχολούσε ότι οι φίλοι θα ανησυχούν,και δεν μπορούσα να ενημερώσω!!!!!
καλημέρα!
Είναι σίγουρα η φαντασία lily πρωτίστως.
Αλλά και ότι στο internet και ιδιαίτερα στα blogs ο καθένας ανοίγει την ψυχή του και καταθέτει αυτά που έχει.
Βλέπεις πιό καλά μέσα του.
Είχα πει γιά την περσόνα στην αστερόεσσα αλλά με αποπήρε.
Η περσόνα δεν είναι απλώς ένας άλλος εαυτός αλλά , αυτό που πραγματικά έχουμε μέσα μας και δεν το βγάζουμε στην δουλειά , στις τυπικές καθημερινές σχέσεις.
Αυτή λοιπόν η κατάθεση ψυχής μας αγγίζει όλους και μας δένει.
Πιστεύω ότι απλώς ο διαφορετικός τρόπος επικοινωνίας που σε κάνει και αισθάνεσαι έτσι.. Είναι πολύ όμορφο που το σκέφτεσαι, πάντως, και που σε απασχολεί! Την καλημέρα μου!!
Καλησπερα καλή μου φιλη!
Η αλήθεια ειναι πως κι εγω κάπως ετσι
νοιώθω για κάποιους ιντερνετικούς φίλους
Αυτό νομίζω οτι ειναι φυσιολογικό
Το ίδιο συμβαίνει και με τους φίλους εκτός διαδικτύου νομίζω
Ωστόσο στο διαδίκτυο υπάρχει μια μαγεία
θα έλεγα αρκετά πραγματική
Γιατί αυτούς που θεωρείς φίλους δεν τους βλεπεις πάρα μόνο τους νοιώθεις
Ετσι φτάνεις ίσως πιο βαθιά σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα
ΥΓ.
η ΠΑΡΑΛΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΦΡΙΖΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ ΤΩΡΑ
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
κοτσυφοφιλώ σε
τσίου!!!
Κι εμείς σ'αγαπάμε!
Κάποτε ήταν η αλληλογραφία... σκέψεις και συναισθήματα ξεδιπλωνόντουσαν, και περιμένανε τον ταχυδρόμο να τα κουβαλήσει μέρες και μέρες.. Τώρα είναι όλα πιο αμφίδρομα, ήχος, εικόνα, χρόνοι απόκρισης άμεσοι... Το μυστικό που ζητάς να μάθεις μια λέξη μόνο. Επικοινωνία.
Καλησπέρα!
Λιακαδίτσα μου καλή, λες και το θέλω? Ότι είναι να έρθει έρχεται, και πολλές φορές δεν μπορούμε να αποφύγουμε τις...ακολασίες. Όσο αντιστέκεσαι, τόσο σε κυνηγάει!
Έτσι που τα λες είναι ακριβώς Ζαχαρούλα μου. Αυτό το νοιάξιμο υπάρχει πολύ πιο έντονα εδώ...Αυτό λέω και εγώ. Ένταση συναισθήματος...και στο καλό και στο κακό. Πάντως όποιος δεν το έχει ζήσει δεν το καταλαβαίνει...
Tony, συμφωνώ μαζί σου. Είμαστε αληθινοί εδώ, και πιο ελεύθεροι. Είμαστε αυτό που θέλουμε να είμαστε απαλαγμένο από συμβάσεις και άλλα εμπόδια. Και αυτό αγγίζει πιο πολύ και τον άλλο. Και η φαντασία όμως. Ότι δεν βλέπουμε, ότι δεν ξέρουμε το συμπληρώνουμε εμείς με τη φαντασία μας. Και μετά μπορεί να απογοητευτούμε εύκολα, αν συμβεί κάτι που δεν ταιριάζει με την εικόνα που έχουμε πλάσει στο μυαλό μας. Γιατί και η στεναχώρια είναι πιο έντονη...
Μπα, όχι θείε Σκρουτζ. Είναι περισσότερο αυτό που λέει ο Τονυ, τουλάχιστον στη δικιά μου περίπτωση. Δεν με ενθουσιάζει που δεν σας έχω μπροστά μου, που δεν σας βλέπω, που αναγκάζομαι να γράφω, που περιμένω συνέχεια...Θα το προτιμούσα αλλιώς, αλλά με τα καλά του εδώ...Δλδ τα θέλω όλα.
lily υπόσχομαι να μην σε απογοητεύσω ,οσο μπορώ πάντα.
Κοτσιφάκι τώρα είμαι σε άλλη παραλία...αφρισμένη όμως, τουλάχιστον τώρα. Να δούμε τι θα κάνει αύριο, γιατί άμα το πιάσει δεν σταματάει. Ξέρεις τι ενθουσιασμό νοιώθω όταν κάνω καινούργιες γνωριμίες που έχουν κάτι δυνατό να πουν? Που με συγκινούν, που με ταρακουνάνε? Εδώ μου συμβαίνει πολύ πιο συχνά απο ότι έξω. Και δεν προσποιούνται. Τουλάχιστον όχι εδώ, μπορεί έξω να μην αφήνονται. Πάντως για να πω την αλήθεια, εγώ μέσα - έξω, ίδια είμαι...χαχαχα!
Χαχαχα, ταχυδρόμε. Ναι, αγαπιόμαστε, αυτό είναι αλήθεια. Σε φιλώ και σε καληνυχτώ!
@Lilly μου λοιπόν έλα να επιδοθούμε σε ακολασίες!χαχα με φουλάρια να δεθούμε οι δυο μας σε βαθιές φιλίες!
αχ παναθεμά σας κι εμένα με κάνετε και νιώθω όμορφα! Εχω αρχίσει και τσακώνω τον εαυτό μου να ανυπομονεί να διαβάσει τις νέες σας αναρτήσεις , τα σχόλια σας στις δικές μου..
Χαίρομαι σαν σας εμπνέω ...
@ Κωστας καλησπέρα σου agriofatsa ppp στείλε κι από δω λίγο αεράκι .. στην Αθήνα καίει λέμε
Καλησπέρα ανεμοσκορπίσματα! Όλοι που είμαστε εδώ, είμαστε γιατι θέλουμε επικοινωνία! Αυτό είναι αλήθεια!
Κωστή, sorry για την καθυστέρηση..;). Εδώ να δεις τι γίνεται απο αέρα. Είμαι στην εξοχή, είμαι με dial up, έχω άγχος ότι θα μου τελειώσει η κάρτα, και...και...και. Ναι έχει ερμηνείες το θέμα μου, το ξέρω ...χαχαχα, εγώ το έγραψα!Έλεγα να ανεβάσω ένα άλλο, αλλά θα το αφήσω λίγο ακόμα, γιατί σήμερα δεν είχα και πολύ εμπνευση ... μάλλον έχουμε και άλλα να πουμε εδώ..Πολλά πολλά φιλάκια!
Ακόμα φυσάει εδώ! Τα γνωστά...Ήρθα να κάνω κανένα μπανάκι και μας έχει πάρει και μας έχει σηκώσει! Και το βράδυ έβραζε ο τόπος...Ο αέρας - αέρας και η ζέστη - ζέστη! Καλημερούδια σας, φιλάκια πολλά και τα λέμε αργότερα!
Αφιερώνω τα λόγια που έγραψες σε όλους εκείνους που λένε ότι αυτή η μέθοδος επικοινωνίας σε αποξενώνει. Εγώ 2-3 μήνες εδώ και κατάλαβα ακριβώς το αντίθετο! Καλό υπόλοιπο της ημέρας.
η επικοινωνια και η χαρα της επικοινωνιας ειναι η μαγικη λεξουλα, θα ελεγα..
Λιακαδίτσα γουστάρεις ακολασίες με φουλάρια? Τα θέλεις χρωματιστά? Για πες, για πες, ξέρεις να δένεις καλούς κόμπους :P? χεχεχε!
Καλέ @Ελένη, ας τους να λένε... Σιγά μην σε αποξενώνει...
@Λέϊλα...καλώς ήρθες. Σωστή σε βρίσκω. Μου αρέσει αυτή η μαγικ΄γ λεξούλα!
Nαυτικους η καπετανισα χαχαχαχ
Άντε, ας δέσουμε όσους περισότερους κόμπους μπορούμε τότε!
Δημοσίευση σχολίου