Social Icons

twitterfacebookgoogle pluslinkedinrss feedemail

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 10, 2008

Καρδιολόγος

Μπαίνω το πρωί στο ιατρείο του καρδιολόγου, κατά τις δέκα παρά...
Ο γιατρός αρχίζει να δέχεται δέκα η ώρα. Ήδη ο κόσμος μαζευόταν, είχε τέσσερα άτομα πριν από μένα.
Τέσσερα άτομα δεν είναι πολλά, αλλά όταν αυτά τα άτομα είναι αγχωμένα πολλαπλασιάζονται..
Όταν μπήκα, μία ασθενής εξηγούσε σε κάποιον άλλο πελάτη για την παγκρεατίτιδα που έπαθε, και πως ήταν στο νοσοκομείο σαράντα μέρες χωρίς νερό και φαΐ, καθώς βέβαια και όλες τις άλλες ασθένειες της...
Αυτός που άκουγε για την παγκρεατίτιδα, προσπαθούσε ταυτόχρονα να επιβεβαιώσει ότι όλοι είμαστε στη σωστή σειρά και δεν θα γινόταν κανένα λάθος, όμως αυτό εξιτάρισε έναν άλλο ο οποίος άρχισε να κάνει μια διαλεξούλα κατά του άγχους...και η κουβέντα, δεν ξέρω πως πήγε στους ταξιτζήδες που κλέβουν ενώ ο τέταρτος μιλούσε ταυτόχρονα για το έμφραγμα που έπαθε και για το πόσο καλύτερα είναι όλα στην...Ιαπωνία..
Η κύρια που μιλούσε για την παγκρεατίτιδα, που μάλλον τώρα μιλούσε για τον διαβήτη της, είχε αλλάξει ακροατή. Είχε στραφεί στον κύριο που έδινε την διάλεξη για το άγχος και που επέμενε ότι η Ελλάδα είναι παράδεισος, ο οποίος μιλούσε ταυτόχρονα σε εκείνον τον...αγχωμένο που δήλωσε άνεργος και μετά είπε ότι δουλεύει κάπου 50 χρόνια και στον άλλο με το έμφραγμα και τα 2,5 πακέτα τσιγάρα που επαινούσε την ...Ιαπωνία και τους Ιάπωνες ταξιτζήδες με τα...γάντια χειρούργου και τα σκουπιδιάρικα αυτοκίνητα, που ήταν πιο καθαρά από το σπίτι του (ή τα ταξί ήταν πιο καθαρά από το σπίτι του, τα σκουπιδιάρικα απλά γυάλιζαν νομίζω).
Τότε αισθάνθηκα μια πίεση στο στήθος. Λέω μάλλον μου έρχεται και εμένα το έμφραγμα τώρα...αλλά αυτοσυγκεντρώσου...Έβγαλα την Καινή Διαθήκη και άρχισα να διαβάζω κανένα Ευαγγέλιο, αλλά το μάτι μου είχε ήδη γυαλίσει...
Τέλος πάντων ήρθε η ώρα να μπω...ενώ η κοπέλα μου είχε κάνει ήδη καρδιογράφημα.
Του λέω έχω ταχυκαρδίες, έκτακτες κτλ.
Μου λέει αυτά δεν έχουν σχέση με την καρδιά ή θυροειδής είναι ή άγχος.
Οκ, τον θυροειδή τον έχω ελέγξει και κάτι παίζει... το άγχος όμως είναι ανεξέλεγκτο.
Αρχίζει ο γιατρός να γράφει κάτι... Του λέω μην μου γράψετε αγχολυτικό δεν θα το πάρω...
Μου λέει το ξέρω, κανένας αγχωτικός δεν παίρνει αγχολυτικό όταν του το γράψουμε.
Ευτυχώς τουλάχιστον με τον γιατρό συνεννοήθηκα..

(ερώτημα μου προκύπτει στην κεφάλα μου και με αγχώνει περισσότερο: αν έπρεπε να ...συνεργαστώ με αυτά τα άτομα, αυτά του ιατρείου, που εκπέμπουν ένταση και αντιπάθεια από χιλιόμετρα ή έπρεπε να τους πείσω για κάτι, "πουλήσω" κάτι, τι θα γινόταν?)

(συμπέρασμα: χρειάζομαι πολύ διάβασμα Ευαγγελίου ακόμα, χεχεχε)


8 σχόλια:

Theodora Papapanagiotou είπε...

δεν μου λες? Νομίζεις δλδ ότι με το διάβασμα του Ευαγγελίου θα ηρεμήσεις? καλα! Καλό κουράγιο λοιπόν!

Unknown είπε...

σήμερα δίνεις ρέστα...χεχεχε!
πως θα ηρεμήσω? καμμία πρόταση? :P

Vrakas Kostas είπε...

Τοτε....πολυ φοβαμαι πως αντι για Ευαγγελια,θα..εριχνες κατηλια!!!
.................
Να προσεχεις...την Lily;)
Δεν θελω γκρινιες!

Πολλα φιλια!

Unknown είπε...

Η Λίλυ θέλει πολύ προσοχή και ...χάδι μου φαίνεται...

24/7 να ασχολούμαστε μαζί της, εγώ και όλοι οι άλλοι και δεν της φτάνει...χεχε ;)!!!!

Theodora Papapanagiotou είπε...

την απάντηση την ξέρεις καλή μου! knock yourself out!!

Unknown είπε...

Ουπς...τι πάει να πει αυτό? Άσχετηηηη στα αγγλικάαααα, χεχε!

Ανώνυμος είπε...

Πωπω... σαν να παίζεις σε ταινία τρόμου!! Κάτι τέτοιες φρικαλέες συζητήσεις έξω από τα ιατρεία είναι ό,τι χειρότερο! Απορώ πώς τα καταφέρνουν, πάντως, και μιλάνε για τόσο άσχετα θέματα, χωρίς να χάνουν τη σειρά... Εγώ όποτε τους παρακολουθώ, χάνω τον έλεγχο!!

Unknown είπε...

Ακριβώς, έτσι αισθάνθηκα και εγώ! Ότι έχανα το έλεγχο σιγά σιγά...Αλλά τα ...κατάφερα και ολοκλήρωσα την επίσκεψη (Ήμουν έτοιμη να φύγω)