Social Icons

twitterfacebookgoogle pluslinkedinrss feedemail

Κυριακή, Οκτωβρίου 26, 2008

Αυθορμητισμός: ευχή ή κατάρα (συνέχεια)

Όμως υποσχέθηκα στον φίλο μου τον Κώστα, στην απάντηση μου στο σχόλιο του, θα είχε και συνέχεια το θέμα του αυθορμητισμού.

Νομίζω ότι η τοποθέτηση του Κώστα συνοψίζεται στο ερώτημα αν τελικά υπάρχει αυθορμητισμός στο ίντερνετ. Αν μπορούμε να μιλάμε καν για αυτόν τη στιγμή, που διαλέγουμε λέξεις, φράσεις, προσπαθούμε να γίνουμε κατανοητοί και επιπλέον δεν ξέρουμε τελικά σε ποιόν απευθυνόμαστε. Μπορεί να υπάρχει ή να μην υπάρχει το πρόσωπο που απευθυνόμαστε, δηλαδή να είναι άλλος από αυτό που δείχνει τόσο σε χαρακτήρα και προσωπικότητα όσο και σε φυσικά χαρακτηριστικά. Η μπορεί ακόμα το ίδιο πρόσωπο να εμφανίζεται με δυο, τρεις μορφές και εμείς να μην το ξέρουμε...

Αυθορμητισμός όμως με βάση το λεξικό σημαίνει ότι παρακινούμαστε από τον εαυτό μας, όχι από κάποιον άλλο... Οπότε με αυτή τη λογική, πρέπει να υπάρχει και στο ιντερνετ, αφού ο κάθε ένας αποφασίζει με δική του πρωτοβουλία και με βάση προσωπικά του κριτήρια και συναισθήματα να δράσει, να μιλήσει, να ανταποκριθεί σε αυτό που βλέπει.

Ο αυθορμητισμός έχει να κάνει με την αλήθεια του καθενός. Όποτε κάποιος εκφράζει απόλυτα τον εαυτό του, τα συναισθήματα της στιγμής, τις σκέψεις του, χωρίς να σκέφτεται πως θα το πάρει ο άλλος και πως θα το χρησιμοποιήσει, υπάρχει αυθορμητισμός. Και σαφώς έχει να κάνει και με την αυτοπεποίθηση, καθώς και με το πόσο καλοπροαίρετος είναι κάποιος. Όποιος εμπιστεύεται το περιβάλλον που απευθύνεται, όποιος εμπιστεύεται και τον εαυτό του, τότε ναι, γίνεται αυθόρμητος.

Όμως έχει να κάνει και με κάτι άλλο. Έχει να κάνει και με την αφέλεια, και με την βλακεία. Με την έννοια ότι κάποιος δεν είναι σωστό να είναι αυθόρμητος εάν δεν έχει ερευνήσει που απευθύνεται και εάν μπορεί να εμπιστευτεί ή όχι. Γιατί και ο Χριστός είπε να μην πετάμε τα μαργαριτάρια στα γουρουνάκια. Πως λοιπόν ο καθένας μας θα εμπιστευτεί και θα αποκαλύψει τα καλύτερα στοιχεία σου, ή τα τρωτά του σημεία, ή τις προσωπικές του σκέψεις αν δεν ξέρει με τι έχει να κάνει; Αν δεν ξέρει ποιος είναι ο άλλος που απευθύνεται; Και στο περιβάλλον το ίντερνετ νομίζω ότι πραγματικά δεν ξέρουμε με τι έχουμε να κάνουμε, δεν ξέρουμε τι κρύβεται πίσω από κάθε περσόνα. Μπορεί να είναι εξαιρετικοί άνθρωποι, με ήθος και αγνά συναισθήματα, αλλά μπορεί να είναι και οι πιο διεστραμμένοι, ή απλά "μάγκες" που σπάνε πλάκα με τους αφελείς, ή χειραγωγοί της κακιάς ώρας...Το ότι ξέρεις να τοποθετείς δυο ιδέες, δυο σκέψεις τη μία δίπλα στην άλλο, δεν σου ανεβάζει αυτόματα και το συναισθηματικό σου επίπεδο, άρα πίσω από ένα υπέροχο blogger μπορεί να κρύβεται ένας πολύ κακός και κομπλεξικός άνθρωπος που να περιμένει τους εύπιστους και αφελείς για να τους τσακίσει.

Και βέβαια ο καθένας μπορεί να αντιδράσει και να μην τσακιστεί, αλλά γιατί κάποιος που έχει τοποθετήσει τον εαυτό του σε ψηλότερο επίπεδο να γίνει το κόκκινο πανί για ανθρώπους με κατώτερα συναισθήματα και ελλείψεις;

Άρα, χρειάζεται προσοχή, πολύ προσοχή στο πόσο και πως εκτίθεται ο καθένας στο περιβάλλον του ίντερνετ, και έτσι μειώνεται ο αυθορμητισμός.

22 σχόλια:

Theodora Papapanagiotou είπε...

Ακριβώς... δεν ξέρεις τι είναι ο άλλος και ποια είναι τα κινητρά του, ακόμα κι αν μιλας πολύ καιρο με κάποιον... Τωρα το αν είναι καλό να είμαστε αυθόρμητοι γενικα, όχι μόνο στο νετ, πραγματικά δεν το ξέρω... Καλό είναι να προσέχουμε πάντως...

Unknown είπε...

Α καλώς το Ντοράκι...

Σκέψου δηλαδή τώρα εμένα που με ξέρεις σαν Λίλυ, παντρεμένη, και με όλα αυτά που έχουμε μοιραστεί, να σου φανερωθώ με το...μουστακάκι μου, τριχωτός, τριχωτός, κτλ.

Αλλά ας σοβαρευτούμε...Τα κίνητρα ούτε του άντρα σου δεν ξέρεις, που λέει ο λόγος. Οπότε, ναι, τώρα πλέον το θεωρώ αφέλεια πολύ μεγάλη να ξανοίγεσαι και να θεωρείς φίλους σου όλο τον κόσμο εδώ, και ότι έχουν αγνά κίνητρα και προθέσεις. Χρειάζεται προσοχή.

Και βέβαια και εκτός νετ χρειάζεται προσοχή.
Ο κόσμος είναι safe place και έχει ευκαιρίες και προσφέρει πολλά, αλλά σε εκείνους που ξέρουν πως να προχωρήσουν...Αλλιώς δημιουργούνται προβλήματα!!!

Σε φιλώ Ντοράκι...

KitsosMitsos είπε...

Αυτό που δεν έχω καταλάβει είναι γιατί ο αυθορμητισμός έχει γίνει ξαφνικά κάτι το απόλυτα θετικό ενώ οτιδήποτε άλλο είναι αρνητικό. Αυτή η ιστορία ξεκίνησε από τα ριάλιτι όπου θεοποιήθηκε ο αυθορμητισμός.
Καλό είναι να λες αυτά που σκέφτεσαι αφού όμως πρώτα έχεις βουτήξει τη γλώσσα λίγο μες στο μυαλό ώστε το αποτέλεσμα που θα βγει να είναι καλύτερο. Στο κάτω-κάτω γι αυτό το έχουμε το μυαλό, για να σκεφτόμαστε και λίγο πριν μιλήσουμε ή απαντήσουμε.
Όντως το θέμα είναι μεγάλο και δεν μπορεί να περιοριστεί εδώ.
Απλώς καταθέτω την άποψή μου...
Καλημέρα.

Unknown είπε...

Καλημέρα Κίτσο...

Μα ίσα ίσα, αν διάβασες καλά, αυτό λέω εδώ. Δεν είναι κάτι το απόλυτο θετικό, και ούτε κάτι το απόλυτα αναγκαίο.

Και βέβαια πρέπει να σκεφτόμαστε τι λέμε, σε ποιόν το λέμε, και γενικά πως χρησιμοποιούμε τα μέσα έκφρασης που διαθέτουμε.

Αλλιώς μπορεί να προκύψουν φοβερές παρανοήσεις, οι οποίες μπορεί να μην βλάψουν τον...αυθόρμητο, γιατί το ίδιο το άτομο πιθανώς να ξέρει να χειριστεί τις συνέπειες, αλλά μπορεί να βλάψουν κάποιον άλλο.

Vrakas Kostas είπε...

Αγαπημενη μου μπλογκοφιλη Lily.
Κατα πρωτον,ως ειθισται σε ευχαριστω για την αναφαορα με συνδεσμο σε μενα.
Οπως επισης σε ευχαριστω που βρηκες τον χρονο,να κανεις αναρτηση/απαντηση στο σχολιο μου,οπως ειχες υποσχε8ει.
Και λεω που βρηκες τον χρονο,γιατι γνωριζω απο συνομιλιες μας εκτος σχολιων(που ειπες κι εσυ),ποσο λιγο χρονο διαθετεις τον καιρο αυτο,μα προπαντος ποσο αποφασιστικα διατεθειμενη εισαι,να χρησιμοποιησεις τον οποιο ελευθερο σου χρονο στο μελλον,πιο δημιουργικα και αποκλειστικα σε ατομα που πραγματικα εκτιμας και γνωριζεις.
Τωρα,οσον αφορα την απαντηση σου
κι αν σε καταλαβα σωστα,μαλλον προσεγγιζει την θεση μου περι αυθορμητισμου και χαιρομαι.
Πραγματι,συνεχιζω να πιστευω ακραδαντα,πως ο αυθορμητισμος αφορα στην ουσια τον προφορικο λογο.
Στον γραφτο διοτι,εξηγησα γιατι οχι.
Απλα,θα σημπληρωσω σημερα,πως κατω απο προυποθεσεις,μπορει να εκφραστει
και στον γραπτο λογο.
Με μια προυποθεση:Μονον οταν γνωριζει καποιοςπαρα πολυ καλα,τον συνομιλητη του!
Μονον οταν γνωριζει ποιος ειναι και τι πρεσβευει σαν χαρακτηρας!
Πραγμα σχεδον αδυνατον,στο διαδικτυο.
Παραδειγματα ανεφερες κι εσυ κι εγω!
Και προσωπικα,εχω στοιχεια για τετοια περιστατικα.Ατρανταχτα.
Αλλα αυτα τα αφηνω για αλλη φορα.
Το μονο που θα σχολιασω σημερα στην αναρτηση/απαντηση σου και θα σταθω,ειναι εκει που μιλας για

"ανθρώπους με κατώτερα συναισθήματα και ελλείψεις;".
Το συναισθημα αγαπητη μου φιλη,ειναι αποροια που δημιουργειται απο επαφες με καποια ατομα που εχουμε πολυ κοντα μας!
Απο ατομα που γνωριζουμε!Απο ατομα που μας αγγιξαν,ειτε με τα λογια τους,ειτε με την σταση τους,ειτε ακομα και με το ηθος του χαρακτηρα τους!
Λιγοστα θεωρω ως τετοια στην καθημερινη μας επαφη μεσα απο τον χωρο τουτο.
Το "συναισθημα" λοιπον που αποζητω,ειναι το ιδεωδες!
Ουτοπικο σχεδον!
Εμενα θα μου εφτανε να ειχε κανεις εδω μεσα,το αναλογο μορφωτικο/κοινωνικο επιπεδο!!!
Αλλα μαλλον πολλα ζηταω!
Τελος παντων.
Τα σχολια και τα σχολιανα του καθενος,δεν τελειωνουν ποτε!
Εμεις ομως καλουμαστε να μην χασουμε το χαμογελο μας!!!
Κι ας τον ονομαζουμε και μερικες φορες ...αυθορμητισμο!;)
Σε φιλω.

Υγ..ειχα δεν ειχα,παλι ε lol ησα;)

Ανώνυμος είπε...

Πάντοτε πίστευα ότι ο αυθορμητισμός είναι σημάδι του ότι τα έχεις καλά με τον εαυτό σου. Αυθορμητισμός, δηλαδή, με την έννοια της αυτογνωσίας. Φιλιάααααα!!

Maria Tzirita είπε...

Λιλούκο, ναι μεν αλλά... Προσωπικά είμαι ο εαυτός μου και δε "μαζεύομαι" όσο κι αν έχω προσπαθήσει - κι εγω κι οι άλλοι! Κακοί και κομπλεξικοί μπλόγκερς; φυσικά και υπάρχουν, αφού υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι εκεί έξω. Έχει καμιά σχέση αυτό με μας; Let them be κι εμείς προχωράμε παρακάτω! Φιλιά και καλό βράδυ!

Τρελός του Χωριού είπε...

Aυθορμητισμος. Eνδογενης ορμη μου γυρνά τον κάτοχό της . Bοήθεια μας
;))))))

Unknown είπε...

Δεν θα σε αντισχολιάσω πολύ Κωστή, γιατί έχω λίγο χρόνο για διάλειμμα, και κάνω τρία-τέσσαρα πράγματα ταυτόχρονα, όπως πίνω καφέ, καπνίζω, διαβάζω blogs, σχολιάζω, και ναι, επιτέλους ακούω το καινούργιο τραγούδι της Αννούλας, βλέπω το Video clip στο Mad, το ψάχνω στο youtube αλλά δεν το έχουν ανεβάσει ακόμα οι fans, κτλ...

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι συμφωνούμε στα περί αυθορμητισμού, μέχρι ενός σημείου, αλλά διαφωνώ για τα ...συναισθήματα.

Πρέπει να επιζητάς θετικό συναίσθημα και εδώ...Ένα σκοτεινό σημείο, κάτι που έχεις και δεν έχω, κάτι που δεν κατάφερα, και μεταφέρεσαι αλλού...Η ωραία συζήτηση...βρικολακιάζει...Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή, αλλά το κοινωνικό και μορφωτικό επίπεδο από μόνο του δεν αρκεί για ... τίποτα!

Απαραίτητη είναι η πνευματική ανάπτυξη και η θετικότητα!!!

Vrakas Kostas είπε...

Αγαπητη μου Lily...
μιας και εχω την τιμητικη μου εδω με αυτην την αναρτηση,λεω επανελθοντας,να διευκρινυσω μερικα ακομα πραγματακια.
Επειδη συμφωνουμε σχεδον στα περι του αυθορμητισμου,ο οποιος οπως ειπα,σπανια αφορα τον γραπτο τον λογο,θα ελεγα πως αμα προσπαθεις μεσα σε ενα διαλειμμα σου,που κανεις και τοσα διαφορετικα πραγματα συγχρονως,πως μαλλον μονο ασαφεια θα προεκυπτε απο τον αντισχολιασμο σου.
Επανερχομαι λοιπον και επαναδιατυπωνω,ακριβως στο..συναισθημα..που διαφωνεις;!!
Αμα κοιταξεις ακομα μια φορα,πιο προσεκτικα το σχολιο μου,θα δεις..οτι ακριβως το συναισθημα ειναι και για μενα το ζητουμενο
και το θεωρω σαν ιδεωδες!!!
Και επεξηγω πως και απο που ειναι δυνατον να παραχθει συναισθημα!!!
Αφηνω να εννοειθει ακομη,πως και απο δω μεσα ειναι δυνατον!
Μονο που ειναι τοσο σπανιο,που φανταζει σχεδον ουτοπικον!
Αρα.....
που διαφωνουμε κοριτσι;
Και λεω και κατι ακομα..
το συναισθημα,δεν ειναι αυτοματα και ντε φακτο..θετικο!!!
Μπορει και να ειναι εξ ισου αρνητικο και να απωθει.
Οσον τωρα για ..πνευματικη αναπτυξη..και θετικοτητα...ειναι οροι που πρωτη φορα τους ακουω!
Αν εννοεις το να ανεβει το επιπεδο μεσω της επικοινωνιας και να εισπραξουμε καποιο θετικο συναισθημα..
τοτε δεν βλεπω πως αυτο μπορει να γινει,αμα ο αλλος δεν εχει το απαιτουμενο υποβαθρο.
Για μενα δηλαδη,αν οχι τις ειδικες γνωσεις,τουλαχιστον ..καποια κοινωνικη μορφωση.
Αυτο εννοω με το μορφωτικο/κοινωνικο επιπεδο.
Αν γνωριζεις εσυ και αλλον τροπο,θα ηθελα να τον ακουσω!
Και τελος,αυτο που αναφερεσαι σε..δευτερο προσωπο δηλαδη,δεν το καταλαβα.
Και επειδη δεν ειδα αναλογο σημειο αναφορας στην αναρτηση σου,η; στα σχολια μου,μαλλον με μπερδεψε;)

Ελπιζω τωρα,εγω που δεν πινω καφε και δεν καπνιζω,οπως επισης που δεν βλεπω MAD,και που δεν εκανα διαλειμμα,να εγινα κατανοητος!

Καλο σου βραδυ με ενα φιλακι.

Ανώνυμος είπε...

Απο την αλλη ομως, αφηνουμε να περασει μια ζωη, οντας μαγκωμενοι και προσεκτικοι μη τυχον μας κακοχαρακτηρισουν. Αυτοι ειμαστε ρε, και σε οποιον αρεσουμε.....
Καλημερες

Yannis Kapnidis είπε...

Διάβασα προσεκτικά και τα δύο σου μπλόγκ και είμαι υπέρ του να νιώθει κανείς ελεύθερος και εντάξει με τον εαυτό του. Αν εσύ νιώθεις εντάξει με το να λες αυτό που σκέφτεσαι, μην το πολυανακατεύεις το πράγμα μέσα σου. Γιατί είτε είσαι με τους φίλους σου για καφέ, είτε είσαι στο ίντερνετ, ο κακοπροαίρετος θα εμφανιστεί αργά η γρήγορα έτσι κι αλλιώς. Είναι αυτό που λένε "ο μα***ας είναι σαν το ραδίκι, φυτρώνει παντού!". Οπότε λέγε αυτό που θέλεις με καλοσύνη και χωρίς να θέλεις απλά να κρίνεις και εδώ και στην πραγματικότητα και αν δεις ότι κάποιος αρχίζει να περνάει από τη συζήτηση στην ψυχασθένεια (βλ. μπλόγκ μου, χαχα) τότε ή διαγράφεις τηλέφωνο (αν πρόκειται για πραγματικό πρόσωπο), ή τραβάς ένα μπλοκάρισμα στα σχόλια και συνεχίζεις κοιτάζοντας μπροστά.

Αυτό που έχει αξία είναι το πραγματικό, το αληθινό, ακόμα κι αν κοστίζει σε χρόνο, σε συναίσθημα, σε χρήμα. Μην το σκέφτεσαι λοιπόν. Ο αυθορμητισμός στη σκέψη και στην έκφραση, αν προέρχεται από μία καλή καρδιά, ακόμη κι αν παρεξηγηθεί, στο τέλος θα εισπράξει την επιβράβευση που του αξίζει.

Όσο για τους διάφορους που μπαίνουν με άλλες ταυτότητες στο ίντερνετ και πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, τι να πω; Ο καθένας όπως τη βρίσκει. Εγώ δε βρίσκω ευχαρίστηση σε κάτι τέτοιο. Αν όμως κάποιος διασκεδάζει ή νιώθει πιο έξυπνος κοροϊδεύοντας με αυτόν τον τρόπο τους άλλους... μέχρι εκεί του κόβει, μέχρι εκεί κάνει.

Unknown είπε...

Καλημέρα Θείε.
Το να τα έχει καλά με τον εαυτό του κάποιος είναι απαραίτητο, έτσι και αλλιώς. Ουσιαστικά είναι η μόνη μόνιμη παρέα κάποιου.

Unknown είπε...

Καλημέρα Μαράκι. Δηλαδή και εσένα προσπαθούν να σε "συμμαζέψουν", χιχι?

Κοίτα νομίζω ότι ο αυθορμητισμός είναι εσωτερική κατάσταση, έχει βαθειές ρίζες... οπότε κάποιος δεν μπορεί να αλλάξει και τελείως. Μια προσοχή όμως σε περιπτώσεις όπως αυτές που λέω, αν δεν ξέρει το περιβάλλον κάποιος καλά δηλαδη, δεν είναι άσκημη ιδέα. Απαλάσεται από περιττά άγχη.

Unknown είπε...

Τρελλέ του χωριού, καλημέρα. Βοήθεια μας, μεν, δεν κατάλαβα τον ορισμό σου, δε ;), χιχι!!!

Unknown είπε...

Καλημέρα Ασημώνη...
Μαγκωμένοι δεν είμαστε, ούτε πρέπει. Ποιός θα μας κακοχαρακτηρίσει?
Θα πω το πω λιγάκι επιθετικά, αλλά δεν νομίζω ότι κανένός άλλου η γνώμη έχει μεγαλύτερη βαρύτητα για μας, απ'οτι η δικιά μας γνώμη για τον εαυτό μας. Κοινώς δεν πα να λένε.
Εγώ την "προσοχή" την λέω για να αποφύγει κάποιος περιττές ζήλιες και κακίες άλλου είδους, για να μην προκαλεί κάποιος, άθελα του, αρνητικές καταστάσεις. Αλλά δεν θα ήθελα να επεκταθώ εδώ στο τι εννοώ.

Unknown είπε...

Καλησπέρα Κωστή μου. Με δόσεις γίνεται ο σχολιασμός των σχολίων, λόγω φόρτου εργασίας.
Λοιπόν θα αναφερθώ σε μερικά πράγματα, μάλλον θα διευκρινίσω τις σκέψεις μου. Όταν λέω πνευματική ανάπτυξη εννοώ, εν ολίγοις αγάπη. Αγάπη κατά την χριστιανική έννοια, που όμως δεν χρειάζεται να είναι κάποιος Χριστιανός για να την έχει. Και βέβαια η αγάπη καλλιεργείται, αλλά δεν έχει σχέση με την μόρφωση. Ούτε με την ειδική μόρφωση ούτε με την κοινωνική. Και καλλιεργώντας την αγάπη καλλιεργεί κάποιος και την θετικότητα. Διότι όπου υπάρχει αγάπη, κάθε αρνητικότητα εξαφανίζεται.
Μπορεί να είναι ουτοπικό το να αναζητά κάποιος την «αγάπη» εδώ, αλλά δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάψει να την επιζητεί κιόλας. Και σε αυτό συμφωνούμε.
Τώρα για το δεύτερο πρόσωπο, εκείνο που εννοώ είναι ότι αν κάποιος δεν είναι και τόσο θετικό άτομο, μπορεί εύκολα να παρασυρθεί από αρνητικά συναισθήματα και να μην είναι αντικειμενικός στις απόψεις, που η αντικειμενικότητα είναι η βάση για μια ωραία συζήτηση. Βλέπε παραδείγματα πολιτικού φανατισμού, ποδοσφαιρικού, κα.
Αυτά εν συντομία...
Μια προσπάθεια να διευκρινίσω τι εννοούσα με θετικότητα, πνευματική ανάπτυξη και βρικολακιασμένες συζητήσεις...

Unknown είπε...

Γιάννη, βέβαια και νοιώθω εντάξει με το να λέω αυτό που σκέφτομαι. Δεν εννοώ να το πετάω έτσι, χωρίς να μου το ζητήσουν και χωρίς να χρειάζεται, αλλά σε δεδομένη στιγμή αν δεν πω αυτό που σκέφτομαι, θα θεωρώ τον εαυτό μου ψεύτη.

Βέβαια σε ότι λέει κάποιος ο καλοπροαίρετος τρόπος είναι απαραίτητος.

Άσχετο, αλλά δεν μπορούμε να ξεφύγουμε και πολύ από αυτό που είμαστε...Δηλαδή ο...αυθόρμητος και να μην θέλει, πάλι αυθόρμητος θα είναι! Οπότε είτε το κουράσω είτε όχι, είτε το ανακατέψω είτε όχι, στα ίδια θα καταλήξω.

Maria Tzirita είπε...

Καλημέρα Λίλυ μου και καλό μήνα!...

Vrakas Kostas είπε...

Καλημερα και καλο μηνα κοριτσι.
Τι να προσθεσω αλλο;
Ολα να πανε παντα οπως τα ευχεσαι!
Σε φιλω.

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=4GeKo2IRzqU&feature=related

Dimitra Andritsiou είπε...

Ο αυθορμητισμός είναι σημαντικός. Ειδικά αν είσαι άτομο δημιουργικό είναι ένα από τα βασικά εργαλεία.
Σου ομορφαίνει τη ζωή και κάνει τους ανθρώπους γύρω σου να λύνονται και να γίνονται κι αυτοί πιο αυθόρμητοι μαζί σου.

Αλλά δεν πρέπει να μπερδεύουμε τον αυθορμητισμό με την αφέλεια. Δεν έχουν καμία απολύτως σχέση μεταξύ τους. Φυσικά και δεν πρέπει να πιστεύεις οτιδήποτε σου λένε ή να θεωρείς τους πάντες φίλους σου. Αυτό είναι αφελές!

Τέλος, θέλω να τονίσω ότι το να είσαι αυθόρμητος δεν σημαίνει πάντα ότι δεν βάζεις τη γλώσσα στο μυαλό σου. Δε θεωρώ ότι πρέπει να λες ότι σου κατέβει. Παν μέτρον άριστον!
Μην χάσουμε τον αυθορμητισμό μας όμως. Η ζωή θα γίνει βαρετή