Ας βάλουμε ένα τραγουδάκι για καληνύχτα...ή και για καλημέρα, αναλόγως τα κέφια...
Και ας μάθουμε πάλι να κάνουμε αληθινές και ζεστές σχέσεις με τους ανθρώπους γύρω μας...Νομίζω μόνο αυτό αν είχαμε, την ικανότητα δηλαδή να σχετιζόμαστε ειλικρινά και με την ψυχή μας με τους συνανθρώπους μας, και να μην πω να αγαπήσουμε, γιατί αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο να το ζητάμε την σημερινή εποχή, κάτι που αν το κάναμε θα είμαστε στο δρόμο του Χριστού, απλά αν μπορούσαμε να δούμε τον διπλανό μας σαν άνθρωπο, δεν θα είχαμε φτάσει ως εδώ...
Αλλά φαίνεται ότι παρόλα τα μέσα που υπάρχουν πλέον για να έρχονται οι άνθρωποι πιο κοντά και να επικοινωνούν ευκολότερα, αυτοί απομακρύνονται όλα και περισσότεροι ο ένας από τον άλλο. Δεν είναι περίεργο αυτό;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
15 σχόλια:
Πόσο δύσκολο να μπορείς να μένεις εδώ. Εδώ στα δύσκολα. Ναι απαιτεί τεράστια κι αληθινή αγάπη. Εγώ θα μείνω Λίλυ μου, εδώ θα μείνω. Against all odds. Καλημέρα καλή μου φίλη...
Καλημέρα Μαράκι...
Και εγώ εδώ είμαι, και να ξέρεις ότι τα καλύτερα έρχονται...:)
Καλημέρα Κωστή μου...
Ναι, συμφωνώ, πρέπει να θέλει κάποιος για να δημιουργηθεί μια ζεστή σχέση. Αν δεν θέλει, δεν το συζητάμε καθόλου... Και βέβαια δεν είναι απαραίτητο όλοι να δημιουργούν ζεστές σχέσεις με όλους…
Αλλά νομίζω ότι τα μεγαλύτερα εμπόδια για την δημιουργία καλής σχέσης είναι ο εγωισμός και η ζήλια.
Δηλαδή μπορεί κάποιος να "θέλει" θεωρητικά να επικοινωνήσει, αλλά την δεδομένη στιγμή της επικοινωνίας ή του πλησιάσματος, να φουντώνει μέσα του ο εγωισμός και να εμποδίζει την επικοινωνία ή ακόμα και η ζήλια αν φανταστεί ότι το άλλο άτομο έχει κάτι που δεν το έχει ο/η ίδιος/α...
Και είναι βέβαια δύσκολο εκείνη τη στιγμή να κάνει κάποιος την αυτογνωσία του και να οδηγήσει τον εαυτό του στο σωστό δρόμο...
Γιατί χρειάζεται παιδεία για κάτι τέτοιο, και πάλι καταλήγουμε στην ανάληψη ευθυνών...Αν κάποιος έχει συνηθίσει τον εαυτό του, στο "δεν φταίω εγώ...ο άλλος...κτλ"΄, δύσκολα θα δει και τα λάθη του και τον αρνητισμό του...
Αυτά τα λίγα για πρωί...
Φιλάκια πρωινά και αγουροξυπνημένα.
α ρε lily...μέσα στη σκέψη μου είσαι...
πόσο δίκιο έχεις..μα πόσο δίκιο...
Να ξέρεις και δε το λέω για γλύψιμο καμία σχέσξη εξάλλου συχνά είμαι αντιπαθής για έναν λόγο λέω πάντα αυτο που πιστεύω,χάρηκα που σε γνώρισα σαν μπλοκόβιοα φίλη και πως πρεπει η οπτική του κόσμου..να αλλάξει ρότα...Να γίνει πιο ανθρώπινη..
Καλά χριστούγεννα!
Καλησπέρα Γλαύκη...
Απλά θα προσθέσω ότι όλη αυτή η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, εννοώ όπως έχουν διαμορφωθεί οι σχέσεις, με τρομάζει πάρα πολύ. Και ενώ γενικά δεν φοβάμαι, "το απάνθρωπο" της υπόθεσης με κάνει να χάνω πάρα πολύ τα νερά μου...
Καλό Σ/Κ να έχεις!!!
Δυσκολαααααααα..
Ντοράκι καλημέρα.
Ναι, δύσκολα είναι, συμφωνώ...
Καλημέρα Λίλυ!
Δεν το βρίσκω περίεργο. Αυτή η ευκολία δεν είναι καλό. Βολευόμαστε.
Γενικά, όμως, η επικοινωνία εξαρτάται από τη θέλησή μας να βρεθούμε με άλλους ανθρώπους, να ανταλλάξουμε απόψεις.
Βέβαια, το γεγονός ότι όλοι τρέχουμε να προλάβουμε δουλειές, σπίτι και τα σχετικά δε βοηθάει. Πολύ άγχος και χρόνος για τον εαυτό μας καθόλου. Πόσο μάλλον για τους άλλους...
Καλημέρα Αμελό...
Σίγουρα ο σημερινός τρόπος ζωής είναι κάπως αποτρεπτικός. Δεν ευνοεί την ανάπτυξη σχέσεων, λόγω έλλειψης χρόνου, αλλά και λόγω ανταγωνισμού. Συνεχώς βομβαρδίζεται ο κόσμος με μηνύματα «δυσκολίας» επιβίωσης, έλλειψης πόρων, φτώχειας πάσης φύσεως, ανεργίας και ότι άλλο φανταστεί κανείς. Κυρίως εδώ στην Ελλάδα. Αυτά, και ταυτόχρονα με την έλλειψη παιδείας, κάνουν τον κόσμο ανασφαλή απίστευτα ανταγωνιστικό, και αυτό δυστυχώς εκτός από τον επαγγελματικό τομέα, μεταφέρεται και στην οικογένεια και στις σχέσεις γενικά.
Ακόμα και εδώ στο νετ, που εγώ προσωπικά όταν ξεκίνησα, το θεωρούσα ένα «μέρος» όπου δεν χρειάζεται να εφαρμοστούν οι «νόμοι» της πραγματικής ζωής άρα ένα πιο «χαρούμενο» μέρος, πιο «ξέγνοιαστο» και πιο «φιλικό», βλέπει κανείς ότι έχουν μεταφερθεί όλα τα κακά της πραγματικής ζωής αυτούσια, λες και ο καθημερινός τρόπος σκέψης μας και πράξης μας είναι κάτι υπέροχο και θαυμαστό και πρέπει να αναπαράγεται συνεχώς…
Αλλά πιθανώς να μην είναι επιλογή ο τρόπος που επικοινωνεί κανένας. Πιθανώς η έλλειψη παιδείας να είναι τόσο βαθειά που ο κόσμος να μην ξέρει, να μην φαντάζεται ότι υπάρχει και κάτι άλλο….
Αυτά και σου εύχομαι μια χαρούμενη Κυριακή.
Λιλάκι μου τί κανεις γλυκιά μου;;;;
Καποιο προβλημα θα εχει το μπλογκ μου
(εγω ειμαι απολυτα πεπεισμένη ότι φταιει η βρωμιάρα η Τελλάς)
και δε σε βλέπω τωρα τελευταια.
Παντως σε σκεφτομαι και σε διαβαζω
σε φιλώ χρυσο μου
Καλησπέρα Νανά μου...
Η αλήθεια είναι ότι οι providers είναι τα χάλια τους...ότι θέλουν κάνουν...χεχε! Που να δεις τι τραβάω εγώ με την Vivodi...ρώτα και τον Κώστα, με κυνηγάει να αλλάξω εταιρία...
Βέβαια τελευταία δεν έχω σχολιάσει στο blog σου, αν και σε διαβάζω τακτικά...Φοβερή έλλειψη χρόνου βρε Νανά μου, τι να κάνει κανείς...
Χάρηκα που πέρασες, καλό απόγευμα σου εύχομαι!!!
Γι'αυτό υπάρχει και το blogging-για να μας χαρίζει ανεπανάληπτες στιγμές συντροφιάς και ζεστής θαλπωρής.
Καλησπέρα Valisia, καλώς ήρθες...
Το blogging όταν γίνεται σωστά είναι θείο δώρο, πραγματικά.
Αρκεί να διοχετεύει κάποιος σε αυτό θετικό συναίσθημα και σωστή σκέψη και να μην μεταφέρει κακές συνήθειες της καθημερινότητας του...
Να είσαι καλά και καλό σου απόγευμα!!!
Λιλυ απο το .. μπαρακι του Κωστη. Παντα με το γλυκο λογο και τη σκεψη που βαθαινει λιγο παραπανω. Δες μερικους απο μας που ηρθαμε απο τα περατα του κοσμου και .. κατσικωθηκαμε εδω. Ο καθενας για διαφορετικο λογο αλλα παντα απολαμβανοντας την ανθρωπινη προσεγγιση. Εστω για λιγο. Κανει καλο. Δεν πιστευω στους κανονες αλλα μονο στην καλη διαθεση. Καλα Χριστουγεννα !
Καλώς το Δεσποιναρίο από το μπαράκι του Κώστα...
Αυτή δεν είναι η ομορφιά του νετ? Να φέρνει κοντά ανθρώπους από πέρατα του κόσμου? Αυτή είναι η δουλειά του και έτσι πρέπει να το βλέπουμε...
Επικοινωνία, παρέα και καλή διάθεση...Προπαντώς καλή διάθεση για καλή επικοινωνία...Εμείς βάζουμε την καλή διάθεση για επικοινωνία και το νετ μας βοηθάει να την πραγματοποιήσουμε!!!
Σε φιλώ Δέσποινα και καλό σου βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου