Βασικά ...τρεις λέξεις

Όμως είναι τόσο δύσκολο να βρούμε τα "βασικά" για μας;

Γιατί πολλές φορές "ψαχνόμαστε", γυρνάμε σαν τις σβούρες,

και αν όχι σωματικά, σίγουρα μέσα στο μυαλό μας και δεν καταλήγουμε στο προφανές;

Στην ουσία;

Μα τι θέλει ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος, για να είναι γεμάτος;

Όταν έχει το "μυαλό του", έχει σπίτι και οικογένεια, νομίζω ουσιαστικά δεν χρειάζεται τίποτα άλλο!

Όταν μπορεί να χαλαρώσει μέσα σε ένα δικό του χώρο,

όταν μπορεί να εκφράσει την αγάπη του σε ένα παιδί,

όταν μπορεί να ξαπλώσει το βράδυ πλάι σε ένα σύντροφο,

όταν έχει την ικανότητα της αντίληψης και της έκφρασης

νομίζω δεν χρειάζεται τίποτα άλλο...

Και να χρειάζεται όμως κάτι ακόμα

είναι σε θέση να το αποκτήσει.

Γι αυτό και μια "έλλειψη" δεν πρέπει να είναι πηγή δυστυχίας

ή μιζέριας...γιατί

κάποτε δεν είχαμε τίποτα και είμαστε ευτυχισμένοι

τώρα τα έχουμε όλα και θέλουμε και άλλα.

Έτσι επειδή τα έχει κάποιος άλλος,

επειδή είδαμε ότι τα έχει κάποιος άλλος...

(και εδώ δεν μιλάμε μόνο για τα υλικά, αλλά και στοιχεία προσωπικότητας...ικανότητες...ευκαιρίες κτλ)

Ενώ το μόνο που χρειάζεται είναι να πούμε ένα ΟΧΙ. Όχι, δεν μου λείπει κάτι.

Και ένα ΝΑΙ. Ναι τα έχω όλα...

Και ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, που έχω ότι μου χρειάζεται, που έχω τα βασικά για μένα!

Σειρά "basic"

Και μια και έχω είκοσι λεπτά καιρό, είπα να κάνω μια ανάρτηση…(αν σας φαίνεται ξεκάρφωτο αυτό που λέω, είναι γιατί είναι η συνέχεια από κάποιο σχόλιο που έκανα, σχετικά με την extra ώρα που έχουμε σήμερα).

Λοιπόν, πάντα αφιερώνω κάποιο χρόνο για να γράψω μια ανάρτηση. Ας πούμε ένα δίωρο. Βάλε κανένα ακόμα δίωρο που έχω απασχολήσει την σκέψη μου με το τι και πως. Τώρα όμως, μετά από δυο εβδομάδες που δεν έχω γράψει, και παίρνοντας ιδέα από αγαπημένο μου άτομο, είπα να γράψω ένα δυο πραγματάκια, έτσι για να μην χάνεται τελείως η επικοινωνία.

Πρώτα από όλα θα τοποθετηθώ όσον αφορά την επικοινωνιακή …ξεπέτα. Δεν είμαι τέτοιος τύπος, και όπως φαίνεται δεν θα γίνω ποτέ. Και μάλλον βαριέμαι και τους άλλους που το κάνουν αυτό. Το θεωρώ χάσιμο χρόνου. Προτιμώ να αφιερώσω χρόνο*, πολύ χρόνο με έναν άνθρωπο που με ενδιαφέρει, παρά ελάχιστο χρόνο στον καθένα από…πολλούς. Και αυτό γενικά, σε όλο το φάσμα της ζωής μου. Και βέβαια θέλω να αφιερώνω πολύ χρόνο και στον εαυτό μου. Είναι βασικό αυτό, είναι αναγκαίο. Είναι απαραίτητο για μένα, μια και μιλάγαμε για τα απαραίτητα τις προάλλες. Και θέλω να αφιερώσω πολλές ώρες στο παιδί μου, και πολλές ώρες στον άντρα μου, και στους γονείς μου και στους κοντινούς μου φίλους. Κλείσαμε λοιπόν, δεν έχει άλλο χρόνο…Εκτός αν μας χαρίσουν ώρες, πολλές ώρες!

Για αυτό και στα «πρακτικά» τείνω να γίνομαι απλή, πολύ απλή. Πως λέμε σειρά «basic” ; Κάτι τέτοιο. Δεν χρειάζονται πολλά – πολλά…στα πρακτικά μας. Εκεί θα την κάνω την ξεπέτα ;). Το κολλάν, τα μποτάκια, μερικά t-shirts που τα φοράμε δυο-δυο, κανένα σακάκι να το κάνουμε πιο business look όταν χρειάζεται, κανένα πουλόβερ να το κάνουμε πιο sportive όταν πάμε εκδρομή, κανένα πιο σέξι τοπάκι για την έξοδο, και μερικά αξεσουάρ…Οκ μπορούμε να έχουμε και ένα ζευγάρι αθλητικά, και ένα ζευγάρι ψηλοτάκουνες γόβες…

Συνεχίζεται…λόγω τέλους χρόνου ;). Μία ώρα μέχρι τώρα...σκέψου να την είχα ολοκληρώσει την ανάρτηση!

(*όταν λέω αφιερώνω χρόνο, εννοώ ψυχικό χρόνο, όχι πρακτικό χρόνο, και όταν λέω ψυχικό χρόνο εννοώ χρόνο για κουβέντα, για επικοινωνία, για επαφή, πρακτικός είναι ο χρόνος που αφιερώνουμε για να ... σιδερώσουμε τα πουκάμισα του. Ε, αυτό λοιπόν ας το κάνει μόνος του :D)

Αίγλη Ζαππείου, έκθεση e-learning

Έγινε αυτό το Σ/Κ, 10 και 11 Οκτωβρίου στην Αίγλη στο Ζάππειο, η πρώτη έκθεση στην Ελλάδα για την παρουσίαση προϊόντων και υπηρεσιών ηλεκτρονικής μάθησης (e-Learning).

Είχαμε λοιπόν την ευκαιρία να συνδυάσαμε τον κυριακάτικο πρωινό μας καφέ και την ανάγνωση της εφημερίδας, με την επίσκεψη στην έκθεση.

Εκθέτες ήταν κυρίως εταιρείες λογισμικού που δημιούργησαν/προσάρμοσαν πλατφόρμες, πάνω στις οποίες ο εκάστοτε εκπαιδευτικός φορέας κτίζει το υλικό και τη δομή του μαθήματος που ενδιαφέρεται να παρουσιάσει στους μαθητές. Η ιδέα του e-learning, ιδίως σαν ενισχυτική διδασκαλία στο γυμνάσιο ή και στις μεγάλες τάξεις του δημοτικού με βρίσκει σύμφωνη. Διότι πιστεύω ότι το σχολείο έχει, και πρέπει να επιμένουμε να έχει, τον πρώτο λόγο και ρόλο, και όχι να αντικαθίσταται με το φροντιστήριο ως δεδομένο. Διότι εκεί έχουμε καταλήξει. Να θεωρούμε είτε ότι το σχολείο δεν έχει να προσφέρει τίποτα στα παιδιά, είτε ότι οι απαιτήσεις του είναι πολύ μεγάλες, χωρίς τα παιδιά να υποστηρίζονται από τους εκπαιδευτικούς, οπότε χρειάζεται εξωσχολική υποστήριξη… Εγώ από προσωπική μου πείρα ως μητέρα, σε όλα τα σχολεία που πήγε η κόρη μου, και καλώς ή κακώς έχει αλλάξει αρκετά, δεν είδα να μην γίνεται δουλειά ή να μην υπάρχει κατανόηση από τους εκπαιδευτικούς. Και μιλάμε για δημόσια σχολεία της γειτονιάς και όχι τίποτα εξειδικευμένα κολέγια…

Οπότε το μόνο που χρειάζονται τα παιδιά, εφόσον βέβαια παρακολουθούν το σχολείο και τα μαθήματα κανονικά, και δεν φοιτούν μόνο κατ’ όνομα, πιθανόν να είναι μια μικρή βοήθεια στο σπίτι, της τάξεως του σχολικού βοηθήματος ή του e-learning (ή ακόμα καλύτερα τη βοήθεια της …μαμάς και του μπαμπά). Όλα τα άλλα είναι σπατάλη χρόνου και χρήματος κατά την άποψη μου…

Αυτά λοιπόν για την έκθεση…όπου εφόσον ήταν στο Ζάππειο, στην Αίγλη, βγαίνοντας παίρναμε όλοι το καφεδάκι μας. Και όταν λέω όλοι, εννοώ όλοι, όσοι περνούσαν από την έκθεση και όσοι είχαν μείνει Αθήνα…δημιουργώντας το αδιαχώρητο.

Να πω την αλήθεια τον καφέ τον προτιμώ στη Ζέα. Εκεί τουλάχιστον το πρωί έχει λιγότερη οχλαγωγία, περισσότερη θάλασσα…και νεώσοικους. Αλλά δυστυχώς δεν έχει Ακρόπολη...

Λιτότητα

Απλά είναι τα πράγματα…

Όταν διώχνω τα περιττά κιλά,

τα περιττά πράγματα,

τις περιττές σχέσεις…

τις περιττές σκέψεις…

τα περιττά λόγια…

Πίνοντας νεράκι

Τρώγοντας τα φρούτα μου και την σαλάτα μου

Βγαίνοντας περίπατο με τα πόδια

Δίνοντας τα ρούχα και τα παπούτσια που δεν φοράω

Τα σκεύη που δεν χρησιμοποιώ

Τα έπιπλα που μόνο μου πιάνουν τον τόπο

Κάνοντας την προσευχή μου (τον διαλογισμό μου, την αυτοσυγκέντρωση μου…)

Αγκαλιάζοντας τους αγαπημένους μου ... συνεχώς

Απλά είναι τα πράγματα, και δεν χρειάζεται να τα κάνουμε εμείς πολύπλοκα…για να γεμίσουμε την ζωή μας

Έτσι και αλλιώς η ζωή μας είναι γεμάτη επειδή είμαστε … γυναίκες.

Οκτώβρης, όλα PINK

αφύπνιση τώρα!

"ΦΟΡΕΣΤΕ ΤΗΝ ΡΟΖ ΚΟΡΔΕΛΑ. ΚΑΝΤΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ" ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ. ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΦΟΡΕΣΑΜΕ ΗΔΗ.

Από το περιοδικό BHMAdonna, αντιγράφω το κείμενο:

"ΓΥΝΑΙΚΕΣ, παρακαλώ μην ξεχνάτε" είναι το μήνυμα που περνάει η ροζ κορδέλα της Este'e Lauder, όπλο από το 1991 στη μάχη ενάντια στον καρκίνο του μαστού, θεσπίζοντας τον Οκτώβριο ως μήνα ενημέρωσης και πρόληψης. Κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται 4.500 νέα κρούσματα στην Ελλάδα. Το 98% από τις γυναίκες που θα νοσήσουν θα επιζήσουν αν ο καρκίνος διαγνωσθεί εγκαίρως.

Τι τον συρρικνώνει; Η ενημέρωση, που οδηγεί σε έγκαιρη διάγνωση και σε αποτελεσματικότερη θεραπεία.

Η Έβελιν Λόντερ, πρώτη αντιπρόεδρος του Ομίλου The Este'e Lauder Companies, ξεκίνησε από το 1991 την εκστρατεία ενημέρωσης χτυπώντας τη μυστικοπάθεια. Στην Ελλάδα ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο του Μαστού, με σύμμαχο την Este'e Lauder Hellas, πρωτοστατεί στην ενημέρωση, τονίζοντας τη ζωτικής σημασίας αυτοεξέταση, κλινική εξέταση και ετήσια μαστογραφία, ανάβοντας έτσι το "ροζ φως" που διώχνει τον εφιάλτη. Εμείς ας μη μείνουμε στο σκοτάδι.

Αυτά από το περιοδικό. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να φροντίζουμε τον εαυτό μας από κάθε άποψη, και κυρίως την ψυχή μας και το μυαλό μας. Ένας τρόπος "φροντίδας" είναι να αποφεύγουμε τις κακοτοπιές, ελέγχοντας τις ευθύνες που ετοιμαζόμαστε να αναλάβουμε ή έχουμε αναλάβει (ποιος μας τις έχει αναθέσει και γιατί), τις ανάγκες που θέλουμε να καλύψουμε, ακούγοντας πιο προσεχτικά τον περίγυρο μας (δηλαδή πόσα από αυτά που λέγονται έχουν υπόσταση και πρέπει να τα λαμβάνουμε σοβαρά υπ' όψιν), και γενικά να αποφεύγουμε να μπούμε στο τρυπάκι του ενός και του άλλου, έστω και αν είναι το παιδί μας το ίδιο!

Και ξαναγυρίζοντας στο pink, η σωματική μας ακεραιότητα είναι σημαντική για να μπορέσουμε να προσφέρουμε το καλύτερο που έχουμε, για ότι και όποιους αξίζουν! Γι αυτό ας μην αμελούμε το ιατρικό check up μας. Aυτά βεβαίως ισχύουν και για τ' αγόρια, επειδή νομίζατε ότι πάτε να ξεφύγετε. Για όσα αγοράκια λοιπόν έχουν περάσει τα δεύτερα -άντα και πάνε προς τα πρώτα -ήντα, ας κάνουν και μια εξέταση PSA μαζί με τις άλλες. Μπορεί να σας γλυτώσει από πολλές περιπέτειες, πιστέψτε με! Οπότε,

Just PINK?

or Pink Floyd?

(υ.γ αν θέλετε να δείτε τα βιντεάκια, καλύτερα κλείστε το ραδιόφωνο μου πρώτα)