Update
Το πρωί που πήγαινα το παιδί στο σχολείο, άκουσα αυτό το τραγουδάκι στο ραδιόφωνο…Ένιωσα σαν να το έπαιζε για μένα, ίσως όμως να ήμουν και η μόνη που θα το έβλεπε έτσι το συγκεκριμένο τραγούδι, δηλαδή ότι μου ταιριάζει, έστω και αν το άκουγα μαζί με όλα τα κοντινά μου, αγαπημένα μου άτομα. Κάποιος θα ήθελα να μου το αφιέρωνε, αλλά ποιος άλλος παρά εγώ, θα ήξερε ότι το θέλω, ότι το χρειαζόμουν, ότι μου άρεσε; Ποιος άλλος παρά εγώ ή ίδια είναι μέσα στο μυαλό μου να ξέρει πως σκέφτομαι κάθε στιγμή, πως αισθάνομαι, τι θέλω τέλος πάντων. Και αν δεν μπορούμε εμείς να δώσουμε στον εαυτό μας κάτι, πως θα μπορέσει ένας άλλος, έστω και μας αγαπάει πολύ – πολύ;
Update 2
Μπορεί να μην δείχνουμε αυτό που είμαστε…Μπορεί να μην το επικοινωνούμε σωστά, μπορεί να είμαστε λάθος τοποθετημένοι, σε λάθος τόπο και χρόνο. Και οι άλλοι να μην μπορούν να μας εκλάβουν σωστά. Δηλαδή αυτό που εισπράττουν από εμάς και οι αντιδράσεις τους, που εμείς εισπράττουμε, να μην συμφωνούν με αυτό που είμαστε στην πραγματικότητα. Εμένα μου τυχαίνει πολλές φορές. Μα αυτή δεν είμαι εγώ, λέω. Δεν είσαι υποχρεωμένος όμως να ξέρεις ποια είμαι, να καταλάβεις ποια είμαι, δεν είμαι υποχρεωμένη να δεχτώ αυτό που νομίζεις ότι είμαι. Δεν είμαι υποχρεωμένη επίσης να παλέψω να σου αλλάξω την γνώμη. Γιατί να το κάνω; Άσε που δεν θα τα καταφέρω. Η γνώμη σου, η γνώμη του καθενός για τα πράγματα είναι πιο σημαντική από την αλήθεια, δεν θα την άλλαζε κανείς εύκολα. Άσε που η αλήθεια είναι πάντα τόσο εύκολη, τόσο απλή, και όλοι μας θέλουμε τα δύσκολα, τα πολύπλοκα…
10 σχόλια:
καλημέρααααα!
Καλημερούδια...
πρωί ξύπνησες σήμερα ;)
Γεια σου Λίλυ μου!
Υπάρχει ακόμα μία περίπτωση στην οποία δεν δείχνουμε αυτό που είμαστε…
Όταν εσκεμμένα το κρύβουμε για να γλιτώσουμε από ανθρώπους που όταν τους «δείξεις» πρέπει μετά ΚΑΙ να τους «αποδείξεις», ενώ γνωρίζεις ότι η γνώμη τους για σένα είναι ήδη παγιωμένη.
Χάσιμο χρόνου και ενέργειας δεν είναι;
Αυτή τη φωτογραφία στο προφίλ σου!
Να την κρατήσεις!
UPDATE 2 πολυ ωραιο!
Να προσθεσω κι εγω μια εκδοχη.. εισαι αυτο που εισαι , δειχνεις τι εισαι, ο αλλος καταλαβαινει τι εισαι, αλλα στον αλλο δεν αρεσει αυτο που εισαι. Εκει που δεν υπαρχουν πλεον περιθωρια αποδοχης. Καλο βραδυ Λιλακο
Καλημέρα Ελένη μου
Κατ' αρχάς ευχαριστώ για την φότο. Σκέφτομαι να την κρατήσω, τουλάχιστον μέχρι την επόμενη ;)
Τώρα όσον αφορά σε αυτό που λες, εννοείς ότι δείχνεις το πρόσωπο που θέλει ο άλλος να δει, για να γλυτώσεις από τον κόπο της απόδειξης, ή κάποιο άσχετο πρόσωπο;
Μάλλον όμως καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα. Ότι οι γνώμες δεν αλλάζουν και είναι χάσιμο ενέργειας να προσπαθεί κάποιος κάτι τέτοιο.
Καλημέρα Δεσποινάκι
Μα εκεί πάει το σε όποιον αρέσουμε. Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους, είναι δεδομένο αυτό και άκρως φυσιολογικό. Πρέπει να το δεχτούμε αυτό, ότι δεν θα αρέσουμε σε όλους, οπότε και η απόρριψη είναι κάτι φυσιολογικό και να μην την φοβόμαστε.
Τώρα βέβαια δεν κατάλαβα που δεν υπάρχουν περιθώρια αποδοχής...Γιατί αν μας απορρίψουν γιατί δεν τους αρέσουμε, είπαμε είναι φυσιολογικό και είναι και ξεκάθαρο...Μήπως όμως εννοείς ότι εμείς δεν αποδεχόμαστε τον άλλον που δεν του...αρέσουμε; Στο στυλ (το λέω χοντρά), αφού δεν συμφωνείς μαζί μου δεν σου μιλάω;
Όμως όλο αυτό είναι ένα βήμα πιο κάτω...Το θέμα είναι αν έχει καταλάβει ο άλλος σωστά ή όχι. Και νομίζω ότι τελικά θέλει και λίγο τύχη να βρεθεί κάποιος σε περιβάλλον που να τον "κατανοούν"
Καλημέρα και πάλι Λίλυ μου! Πάντα είμαι πρωινή, απλά δεν μπαίνω πάντα στα ιστιολόγια το πρωί! Εγώ χτες άφησα καλημέρα στο ποστ με το τραγουδάκι, μετά είδα ότι το... φιλοσόφησες το ζήτημα!!! Συνήθως ο κόσμος δεν δείχνει αυτό που είναι, μπορεί ας πούμε να υποφέρει κάποιος κι εμείς να τον βλέπουμε στην καλή του τη χαρά... Και γενικά δεν μου αρέσει ο τύπος του ανθρώπου που κρύβει αυτό που θέλει να δείξει... Η να δείχνει σκληρός και να το κάνει μόνο από άμυνα. Τέλος πάντων... Εμένα μου αρεσει πάντως που τα λες έξω από τα δόνγτια και δεν κρύβεσαι! Φιλιά! Καλημέρα!!
Καλημέρα Ντοράκι!
Ήταν και αυτό ένα ...παραδειγματάκι ότι δεν φαίνεται πάντα αυτό που είναι.
Δηλαδή το πρωί βάζω ένα τραγουδάκι, που να ξέρει όμως κανείς τι σκεφτόμουν όταν το έβαλα, και που να ξέρει ότι ήθελα μεν να το βάλω έτσι πρωί - πρωί, να μου το αφιερώσω για να χαίρομαι, αλλά δεν είχα τον χρόνο να το...φιλοσοφήσω εκείνη την στιγμή!
Εγώ δεν έχω καμιά πρόθεση να κρυφτώ, ούτε μου αρέσει, όμως ας μην γελιόμαστε, το τι βλέπει ο άλλος και το τι καταλαβαίνει είναι δικό του ζήτημα.
Τώρα για τις άμυνες που λες, σκέφτηκες ότι μπορεί να μην αντέχει την δικιά του ... αδυναμία, γι αυτό να δείχνει έτσι; Αισθάνεται κάποιος τόσο άσχημα, τόσο φοβισμένος με αυτό που του συμβαίνει, που δεν μπορεί να το βγάλει, το κρύβει μέσα του.
Καλημέρα Κωστή μου
Λοιπόν, τώρα που ξανασκέφτομαι την ανάρτηση, και διαβάζοντας πάλι το σχόλιο σου, νομίζω ότι πρέπει να διευκρινίσω τον σύνδεσμο του πρώτου update με το δεύτερο, καθώς και με το παράδειγμα του τραγουδιού...
Διότι, για να αντιληφθεί κάποιος "τι είμαστε", εκτός από τα λεκτικά μηνύματα, θέλει και έργα...Έργα που θα δείχνουν ξεκάθαρα τον χαρακτήρα μας, όπως η επιλογή ενός τραγουδιού...(παράδειγμα είναι).
Σημαίνει όμως ότι όχι μόνο έχω κάτι ανάγκη, αλλά είμαι και σε θέση να το πάρω...και είναι αυτό, το συγκεκριμένο που θέλω, είτε το καταλαβαίνει ο άλλος, είτε όχι. Κάπως έτσι δηλαδή...
Τώρα όσον αφορά στο πιο σημαντικό μέρος, στο τελευταίο. Ομολογώ ότι αυτό που είπες, ότι είμαι υποχρεωμένη να το παλέψω, γιατί πρέπει να πάρω την θέση που αξίζω, και όχι αυτή που θέλει ο άλλος, με έβαλε σε πολλές σκέψεις.
Γιατί εξαρτάται ποιος είναι ο άλλος, ποια είναι η θέση του και η σχέση που έχει μαζί μας, ποιο ρόλο παίζει στη ζωή μας.
Αν είναι κάποιος εργοδότης π.χ, αν είναι κάποιος που κρατάει συμφέροντα μας στα χέρια του, τότε ναι, πρέπει να το παλέψουμε. Και πάλι όμως, ο αγώνας μέχρι ενός σημείου. Μετά κοιτάς να πάρεις τα πράγματα στα χέρια σου και να αποχωρήσεις τάχιστα...
Διότι αν ο άλλος δεν θέλει να καταλάβει ή δεν τον συμφέρει να καταλάβει, τότε η κατάσταση γίνεται άκρως επικίνδυνη για μας, είναι σκέτη φθορά, και ουσιαστικά βρίσκεται κάποιος εγκλωβισμένος σε ένα αγώνα χωρίς τέλος...με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση.
Αν υπάρχει μια απλή παρανόηση, μεταξύ καλοπροαίρετων ανθρώπων, τότε βέβαια και πρέπει κάποιος να κάνει διορθωτική και να μην αφήσει την παρανόηση να αλλοιώσει την θέση του, πρέπει να μιλήσει, να εξηγήσει, να δηλώσει την τοποθέτηση του.
Διότι πολλές φορές άλλο δείχνουμε και άλλο είμαστε μέσα μας, όπως λες, όπως λέω, και όπως είναι, και αυτό μπορεί να μας βάλει σε μπελάδες! Όμως και πάλι, τα πάντα εξαρτώνται από το ποιοι είμαστε στην πραγματικότητα και ποιος είναι ο άλλος στην πραγματικότητα...
Αυτά τα ... πρωινά ;)
Πάω να ετοιμαστώ γιατί θα βγω σε λιγάκι
Πολλά πολλά φιλάκια και σε ευχαριστώ που σχολίασες, ωραίο σχόλιο!
Δημοσίευση σχολίου