Να πούμε και κανένα τραγουδάκι;
Παρασκευή, Απριλίου 30, 2010
Κυριακή, Απριλίου 25, 2010
Εφηβικοί προβληματισμοί...
Εχτές το βράδυ, είχα μια συζήτηση με την κόρη μου, σχετικά με ένα «πρόβλημα» που την απασχολεί, και συχνά - πυκνά επανέρχεται στις συζητήσεις μας. Ότι, ότι και να κάνει, ότι επιδόσεις και να έχει, οι συμμαθητές της φαίνεται να μην την εκτιμούν. Ειδικά ένας, της μπαίνει συνέχεια και της έχει ταράξει το νευρικό σύστημα.
Πριν προχωρήσω θα κάνω μια παρένθεση και θα πω ότι εγώ προσωπικά έχω δεχτεί συγχαρητήρια από μαμάδες για το παιδί μου, που τα παιδιά τους, τους μίλησαν για εκείνη με τα καλύτερα λόγια. Επίσης τα καλύτερα ακούω από τους δασκάλους της. Όμως για το καμάρι μου αυτό δεν είναι αρκετό. Θέλει κάτι να εισπράξει από το περιβάλλον της, και δεν το εισπράττει. Θέλει οι συμμαθητές της να την θαυμάζουν, και αυτό προφανώς δεν γίνεται.
Και την καταλαβαίνω, καταλαβαίνω πόσο σημαντικό είναι για τους εφήβους (και για τους μεγαλύτερους … εφήβους πολλές φορές μη σου πω) να είναι αποδεκτοί και σημαντικοί για τα άτομα της ηλικίας τους, όμως πώς να της εξηγήσω, και πολύ παραπάνω πώς να δεχτεί ότι πρέπει να επιλέξει; Είτε να επιλέξει αυτό που αγαπάει να κάνει και να είναι, αδιαφορώντας για το πόσο το αποδέχονται οι άλλοι, είτε να συμβιβαστεί και να προσαρμοστεί με τα ενδιαφέροντα και τις «αξίες» των άλλων, προσπαθώντας να είναι περισσότερο αποδεχτή και αγαπητή …
Σημειώνω ότι βρέθηκε σε ένα τμήμα, το χειρότερο κατά γενική ομολογία των καθηγητών, που είναι όλο αγόρια και μάλιστα ασχολούνται κατά μεγάλη πλειοψηφία με τον αθλητισμό. Εδώ ρωτάω το εξής: Αν υποθέσουμε ότι τα παιδιά δεν … ντοπάρονται για να έχουν επιδόσεις, υπάρχει περίπτωση μόνο και μόνο τα αθλήματα να τους…ντοπάρουν; Φαίνεται να είναι σαν αφηνιασμένα και να μην μπορούν να κάτσουν τον κόλο τους σε καρέκλα, 16 χρονών παιδιά!
Αφού η κόρη μου με ρωτάει συνέχεια «τι έχουν πάρει αυτοί και είναι έτσι;»
Και επανέρχομαι με τον προβληματισμό μου. Σκέφτομαι ότι σαν μητέρα ίσως να έπρεπε να έχω βρει ένα πιο κατάλληλο περιβάλλον για εκείνη, ότι παιδεύεται και εγώ δεν κάνω τίποτα γι αυτό, σαν Λίλυ όμως ξέρω ότι ο άνθρωπος δυναμώνει με τις αντιξοότητες, και ότι η τριβή με διαφορετικούς από εκείνη ανθρώπους θα την δυναμώσει και θα την κάνει να χτίσει την ισχυρή προσωπικότητα που χρειάζεται να έχει ο καθένας μας για να προχωρήσει σήμερα στη ζωή του. Και ίσως μόνο περνώντας μέσα από αυτή την εφηβική «κόλαση» τελικά δεν χρειαστεί να «επιλέξει» αλλά απλά μπορέσει να πει και να το εννοήσει «Κοιτάξτε μάγκες, εγώ δέχομαι αυτό που είστε, σας σέβομαι, και εκτιμώ τις επιλογές σας, αλλά και εσείς απαιτώ να με σεβαστείτε και να έχω την θέση που αξίζω, αλλιώς υπάρχει και άλλος τρόπος, που ίσως και να μην σας αρέσει, να εισπράξω αυτό που μου πρέπει »
Πριν προχωρήσω θα κάνω μια παρένθεση και θα πω ότι εγώ προσωπικά έχω δεχτεί συγχαρητήρια από μαμάδες για το παιδί μου, που τα παιδιά τους, τους μίλησαν για εκείνη με τα καλύτερα λόγια. Επίσης τα καλύτερα ακούω από τους δασκάλους της. Όμως για το καμάρι μου αυτό δεν είναι αρκετό. Θέλει κάτι να εισπράξει από το περιβάλλον της, και δεν το εισπράττει. Θέλει οι συμμαθητές της να την θαυμάζουν, και αυτό προφανώς δεν γίνεται.
Και την καταλαβαίνω, καταλαβαίνω πόσο σημαντικό είναι για τους εφήβους (και για τους μεγαλύτερους … εφήβους πολλές φορές μη σου πω) να είναι αποδεκτοί και σημαντικοί για τα άτομα της ηλικίας τους, όμως πώς να της εξηγήσω, και πολύ παραπάνω πώς να δεχτεί ότι πρέπει να επιλέξει; Είτε να επιλέξει αυτό που αγαπάει να κάνει και να είναι, αδιαφορώντας για το πόσο το αποδέχονται οι άλλοι, είτε να συμβιβαστεί και να προσαρμοστεί με τα ενδιαφέροντα και τις «αξίες» των άλλων, προσπαθώντας να είναι περισσότερο αποδεχτή και αγαπητή …
Σημειώνω ότι βρέθηκε σε ένα τμήμα, το χειρότερο κατά γενική ομολογία των καθηγητών, που είναι όλο αγόρια και μάλιστα ασχολούνται κατά μεγάλη πλειοψηφία με τον αθλητισμό. Εδώ ρωτάω το εξής: Αν υποθέσουμε ότι τα παιδιά δεν … ντοπάρονται για να έχουν επιδόσεις, υπάρχει περίπτωση μόνο και μόνο τα αθλήματα να τους…ντοπάρουν; Φαίνεται να είναι σαν αφηνιασμένα και να μην μπορούν να κάτσουν τον κόλο τους σε καρέκλα, 16 χρονών παιδιά!
Αφού η κόρη μου με ρωτάει συνέχεια «τι έχουν πάρει αυτοί και είναι έτσι;»
Και επανέρχομαι με τον προβληματισμό μου. Σκέφτομαι ότι σαν μητέρα ίσως να έπρεπε να έχω βρει ένα πιο κατάλληλο περιβάλλον για εκείνη, ότι παιδεύεται και εγώ δεν κάνω τίποτα γι αυτό, σαν Λίλυ όμως ξέρω ότι ο άνθρωπος δυναμώνει με τις αντιξοότητες, και ότι η τριβή με διαφορετικούς από εκείνη ανθρώπους θα την δυναμώσει και θα την κάνει να χτίσει την ισχυρή προσωπικότητα που χρειάζεται να έχει ο καθένας μας για να προχωρήσει σήμερα στη ζωή του. Και ίσως μόνο περνώντας μέσα από αυτή την εφηβική «κόλαση» τελικά δεν χρειαστεί να «επιλέξει» αλλά απλά μπορέσει να πει και να το εννοήσει «Κοιτάξτε μάγκες, εγώ δέχομαι αυτό που είστε, σας σέβομαι, και εκτιμώ τις επιλογές σας, αλλά και εσείς απαιτώ να με σεβαστείτε και να έχω την θέση που αξίζω, αλλιώς υπάρχει και άλλος τρόπος, που ίσως και να μην σας αρέσει, να εισπράξω αυτό που μου πρέπει »
Κυριακή, Απριλίου 18, 2010
22ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Πληροφορικής
Είμαι πολύ χαρούμενη σήμερα!!!
Μόλις είδαμε τα αποτελέσματα της τελικής φάσης του 22ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Πληροφορικής, που διοργανώνει κάθε χρόνο η ΕΠΥ, και η κόρη μου πήρε την δεύτερη θέση!
Έχω ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, ίσως και λίγο πιο πίσω ;), και η κοράκλα μου χοροπηδάει γύρω μου.
Προχωράμε τώρα στην επόμενη φάση, που είναι ο Βαλκανικός διαγωνισμός , αφού προηγηθεί ειδική εκπαίδευση και περαιτέρω εκκαθάριση, με σεμινάρια μέσω διαδικτύου.
Συγχαρητήρια κούκλα μου!!!
Εκείνο που μου έκανε μια μικρή εντύπωση όμως, είναι ότι στον πίνακα αποτελεσμάτων, από τα 34 άτομα που πήραν βαθμολογία, διότι μερικοί αποχώρησαν από τον διαγωνισμό χωρίς να υποβάλλουν κανένα πρόβλημα λυμένο, η κόρη μου είναι η μόνη κοπέλα.
Θα ήθελα να έβλεπα περισσότερες γυναίκες και σε αυτό τον τομέα please! Δεν θέλω να πιστεύω ότι η πληροφορική αφορά τις γυναίκες μόνο σε εκείνο το σημείο που εφάπτεται με την κοινωνική δικτύωση.
(υγ. τα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά, διότι δεν θέλω να θεωρήσει κάποιος ότι το λέω αυτό για να ... περιαυτολογήσω και να δεχτώ συγχαρητήρια. Απλά είναι κάτι πολύ ευχάριστο, και συμβατό με εμάς και τον τομέα μας. Και ζωντανή διαφήμιση για την σχολή μας, χεχε)
Κυριακή, Απριλίου 11, 2010
Ενημέρωση
Τέλος διακοπών και πίσω στον ρυθμό μας και στα μαθήματα μας.
Πληροφορούμε τους πολυπληθείς μαθητές μας ;), ότι νέα τμήματα Autocad και Adobe Illustrator CS4 Designer αρχίζουν το δεύτερο δεκαήμερο κάθε μήνα στην σχολή μας.
Ευχόμαστε καλή συνέχεια σχολικής χρονιάς.
Πληροφορούμε τους πολυπληθείς μαθητές μας ;), ότι νέα τμήματα Autocad και Adobe Illustrator CS4 Designer αρχίζουν το δεύτερο δεκαήμερο κάθε μήνα στην σχολή μας.
Ευχόμαστε καλή συνέχεια σχολικής χρονιάς.
Πέμπτη, Απριλίου 01, 2010
Καλή Ανάσταση
Καλή Ανάσταση σε όλους μας εύχομαι, να περάσουμε όμορφα και όπως επιθυμεί ο καθένας αυτές τις μεγάλες μέρες, και να γυρίσουμε ανανεωμένοι και χαρούμενοι στις υποχρεώσεις μας όταν με το καλό τελειώσουν οι διακοπές.
Στη σχολή μας προσθέσαμε άλλο ένα σεμινάριο, το Adobe Illustrator CS4, και τα μαθήματα ξεκινούν μετά τις 12 Απριλίου.
Στη σχολή μας προσθέσαμε άλλο ένα σεμινάριο, το Adobe Illustrator CS4, και τα μαθήματα ξεκινούν μετά τις 12 Απριλίου.
Στη φωτογραφία είναι η λαμπάδα της κόρης μου, πασχαλίτσα usb, επιλογή της νονάς βέβαια, αλλά δεν θα μπορούσε να διαλέξει καλύτερα! Εύγε Νονά!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)