Σε λιγότερο από ένα μήνα είναι εδώ.
Διαισθάνομαι ότι θα είναι τα πιο απομυθοποιημένα Χριστούγεννα, φτωχά σε γκλαμουριά αλλά και σε διάθεση παραμυθιάσματος. Διότι τι θα βγει να παραμυθιαστεί κάποιος μια, δυο μέρες, έστω μια εβδομάδα όταν ξέρει ότι θα επανέλθει στις δυσκολίες του σύντομα, όταν έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν θα ξεφύγει από αυτές;
Και παλιότερα είχαμε δυσκολίες, πάντα είχαμε, όμως με το που έμπαινε ο Δεκέμβρης αρχίζαμε σιγά – σιγά να τις ξεχνάμε, να τις αφήνουμε για μετά. Τριγυρίζαμε στα μαγαζιά, διαλέγαμε δώρα, σχεδιάζαμε ρεβεγιόν, ξοδεύαμε, ξοδεύαμε, ξοδεύαμε, και νιώθαμε σαν μικροί βασιλιάδες λίγο πριν γεννηθούμε. Θα σκάγαμε μύτη από την κοιλιά και θα ήταν όλος ο κόσμος δικός μας. Ξεχνώντας ότι γιορτάζαμε μια φτωχή γέννηση σε φάτνη και όχι σε ανάκτορα.
Τώρα νιώθω ότι δεν υπάρχει η διάθεση να αφήσουμε την δυσκολία για μετά, και δεν το λέω για κακό αυτό, καλό είναι. Τώρα νιώθω ότι θέλουμε να πιάσουμε την αναποδιά, το εμπόδιο, και να του στρίψουμε το λαρύγγι εδώ και τώρα. Να μην αφήσουμε τίποτα για αργότερα, να το παλέψουμε και να το ξεπεράσουμε σήμερα. Σήμερα, ακόμα και αν είναι Χριστούγεννα, κυρίως αν είναι Χριστούγεννα, διότι ξέρουμε ότι ο πραγματικός βασιλιάς γεννιέται σε φάτνη, τελείως φτωχός και κατατρεγμένος από τον κόσμο, όμως τίποτα μα τίποτα δεν τον εμποδίζει να γεννηθεί, να μεγαλώσει, και αφιερωμένος στο στόχο του να νικήσει όλα τα εμπόδια, ακόμα και τον θάνατο, για να αφήσει σε εμάς πρότυπο ζωής και αιώνια κληρονομιά αγάπης και δύναμης.
Το πως αντιμετωπίζουμε λοιπόν τώρα τις "δυσκολίες" μας, είναι το "δώρο" το δικό μας σε Εκείνον και απόδειξη ότι η κληρονομιά που μας άφησε, αξιοποιήθηκε.
7 σχόλια:
Δυσκολα φετος τα πραγματα για πολλους Λιλακο. Ισως ομως αυτη η στενοτητα να φερει τους ανθρωπους πιο κοντα. Δε θα το πιστεψεις, αλλα η μαμα μου παντα διηγειται με νοσταλγια, τις ομορφες παρεες που εκαναν οι ανθρωποι στην Κατοχη. Τα παρτυ ρεφενε, τους χορους σε αδεια δωματια. Οι ανθρωποι ειναι περιεργα οντα. Ξεφευγουν, ξεσαλωνουν, αλλα παντα κρατανε κληρονομια τις αξιες. Καλες προετοιμασιες για τα Χριστουγεννα Λιλακο. Φιλια!
Ναι Δέσποινα μου. Εύχομαι και θέλω να πιστεύω ότι είμαστε πολύ καλύτεροι από ότι είχαμε δείξει τα προηγούμενα χρόνια...
Και ότι όταν περάσει αυτό, θα είμαστε πλέον ολοκληρωμένοι και δεν θα ξαναξεχάσουμε τις αξίες μας.
Καλές προετοιμασίες και εσύ!
(υγ η μαμά μου είδε την ανάρτηση και λέει στο fb ότι έχεις δίκιο για αυτά που λες για την μαμά σου.)
Ξέρω ότι για πάρα πολλούς ανθρώπους τα χριστούγεννα και όλες οι γιορτές έχουν μιά σημασία, έχουν χρώμα, περιέχουν αγαπητά έθιμα. Περιέχουν και μέρες αργίας που δίνουν μιά ανάσα στην εργασιακή ρουτίνα. 'Ομως νομίζω ότι καιρός είναι να αναθεωρήσουμε ορισμένες σχετικές απόψεις μας και συνήθειες. Πρώτον, η ανύπαρκτη και τεχνητή τους θρησκευτική σημασία. Πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν ξεκαθαρίσει στο μυαλό τους ότι όλα τα σχετικά με θρησκείες είναι μύθοι. Χρήσιμοι ή άχρηστοι είναι ένα ερώτημα, αλλά όλο και περισσότεροι συνάνθρωποι αντιλαμβάνονται το ψέμα αλλά και τα ολέθρια αποτελέσματα της ύπαρξης θρησκειών. Δεύτερον, αν οι άνθρωποι έχουν ανάγκη ανάπαυσης ή γιορταστικού ξεσαλώματος μπορεί να καθιερωθούν μέρες προορισμένες ακριβώς γι' αυτό. Και αργίες και ό,τι καθ'ένας επιθυμεί, χωρίς καταναγκασμούς, χωρίς την κουραστική ατμόσφαιρα και διαδικασία της αγοράς των, θεωρούμενων υποχρέωση, δώρων! συχνά αυτές οι κοινωνικές συμβάσεις βάζουν σε δοκιμασία όχι μόνο τα πορτοφόλια και τα νεύρα των δωροδοτών, αλλά προβληματίζουν και τους δωρολήπτες, που θεωρούν υποχρέωση να ανταποδώσουν, κ.ο.κ.
Ας σημειωθεί ότι κάθε 7 χρόνια (όπως φέτος) οι εργαζόμενοι (και μη) χάνουν τις μέρες αργίας, μιά και οι γιορτές πέφτου σαββατοκύριακα!
Καλη μου, τα εχω απομυθοποιησει εδω και χρονια τα Χριστουγεννα...ενα παραμυθακι για μικρα παιδια, που ειδικα τωρα δεν εχει πια καμια αξια...
Το αντιθετο, το βρισκω πολυ τραγικο με τοσους αστεγους και πεινασμενους γυρω μας που θα τους ταισουν εκεινη την μερα λες και τις υπολοιπες δεν πεινανε οι ανθρωποι
@Heliotypon
Κατ αρχήν, όταν λέω ότι θα είναι τα πιο "απομυθοποιημένα Χριστούγεννα" νόμιζα ότι το εξηγώ αμέσως μετά. Ίσως να μην έγινα κατανοητή από τι και πως είναι "απομυθοποιημένα". Απομυθοποιημένα από την τεχνική λαμπρότητα, από την ψεύτικη "γκλαμουριά", έστω και από τα υποχρεωτικά δώρα της υποκρισίας. Τώρα έχουμε ένα καλό άλλοθι στο γιατί δεν θα "δώσουμε" στον άλλο. Μπορούμε άνετα να πούμε "παιδί μου, γυναίκα μου, άντρα μου, μάνα, πατέρα, δεν έχω". Εν τούτοις πιστεύω ότι όταν φύγουν αυτά, όταν φύγει "ο μύθος" που εμείς ορίσαμε, τότε θα μείνει η ουσία, του τι γιορτάζουμε.
Η γέννηση του Χριστού λοιπόν δεν είναι μύθος, είναι πραγματικότητα, και αυτό γιορτάζουμε όλοι όσοι είμαστε τυπικά Χριστιανοί. Όμως άλλο το τυπικά, άλλο το ουσιαστικά. Είναι γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να γιορτάσουν, όχι γιατί δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, αλλά γιατί δεν έχουν το πνευματικό υπόβαθρο να δουν την ουσία. Γι αυτούς είναι όλα ίδια, όλα βαρετά, και όλα υποχρεωτικά.
Και ξαναλέω, η ουσία δεν είναι "η λαμπρότητα της γιορτής".
Όσον αφορά τις θρησκείες γενικά και τα ολέθρια αποτελέσματα τους, έχω να πω ότι ολέθρια αποτελέσματα έχει κάποιος όταν ακολουθεί τυφλά ανάξιους αρχηγούς οι οποίοι τον οδηγούν στον όλεθρο, και όχι η θρησκεία. Η ουσιαστική μελέτη της θρησκείας μόνο όφελος είναι για τον άνθρωπο.
Ρίκη μου,
κάποιοι ταΐζουν τους άστεγους εκείνη την μέρα για να τους δουν οι άλλοι και να τους θαυμάσουν. Μεγάλη υποκρισία.
Και ασφαλώς κάθε μέρα πεινούν οι άνθρωποι, όμως τις άλλες μέρες ίσως να είναι η δικιά μας σειρά να τους ταΐσουμε...
Κωστή μου!
τώρα εγώ τι να σχολιάσω σε σένα;
Το αφήνω όπως είναι, τουλάχιστον το πρώτο μέρος.
Γενικά πιστεύω, ότι εκείνο που θέλω να πω φαίνεται. Μπορεί να μην λέω πολλά αυτή τη φορά, όμως είναι εμφανές ότι το δώρο που θα κάνουμε εμείς σε αυτόν που με την γέννηση του και την ύπαρξη του μας δώρισε την ζωή, την αληθινή ζωή, είναι να γίνουμε σωστοί άνθρωποι. Και αν είμαστε ή όχι σωστοί άνθρωποι, φαίνεται και στο πως αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες.
Ας είναι λοιπόν τα Χριστούγεννα η μέρα που ο καθένας θα δει την ζωή του και τις ευθύνες του με νέα ματιά.
Αυτό πάνω κάτω λέω...
Και ελπίζω να σε κάλυψα και σε εκείνο που λες μάλλον λάθος ζούμε.
Όχι Κωστή μου, καμιά μιζέρια δεν δηλητηριάζει το πνεύμα των ημερών, ούτε το πνεύμα μου γενικά.
Άλλωστε σε λίγο θα στολίσω το δεντράκι μου ;)
Αγκαλίτσα σφιχτή
φιλάκι
και καλά να περάσεις το Σαββατόβραδο!
Δημοσίευση σχολίου