Holidays in Greece

Εδώ και λίγο καιρό βρίσκομαι στην Ελλάδα-Πειραιά, αυτή την φορά για διακοπές. Μέχρι πέρσι ζούσα στον Πειραιά και πήγαινα διακοπές στην Αγγλία. Και όποτε πήγαινα, ονειρευόμουν να έμενα μόνιμα εκεί. Τελικά το όνειρο έγινε πραγματικότητα, μένω εκεί, και έρχομαι για διακοπές στον Πειραιά. Και αν εξαιρέσουμε ότι έχω την έννοια των γονιών μου εδώ πίσω στην πατρίδα, προσεύχομαι να πάνε καλά τα πράγματα και να μην έρθω ποτέ πια πίσω για μόνιμη κατοικία. Να έρχομαι, να βλέπω και να φεύγω.

Εχτές είχα πάει στο Vive Mar στην Βούλα για ποτάκι. Πίσω μας καθόντουσαν κάτι νεαροί και συζητούσαν για την Αγγλία και για τον ... κακό της τον καιρό. Ότι είδαν λέει μια στο fb, Ελληνίδα, που ζούσε πάνω από το Manchester διότι είχε πάει να μείνει με τον φίλο της που σπούδαζε, και έλεγε ότι Ιούλιο μήνα και δεν είχε ήλιο. Και εγώ πάνω από το Manchester ζω και τον Ιούλιο είχε καύσωνα. Ο ήλιος έκαιγε 24/7.

Επίσης ότι στο Portsmouth που κάποτε είχε πάει αυτός ο ίδιος, καλοκαίρι και έβλεπαν τον ήλιο μέσα από σύννεφα. Και είναι και νότια. 

Άλλοι φίλοι μου, μου λένε πως αντέχεις αυτόν τον καιρό; Μέχρι και ηρωίδα με είπαν!!! Σιγά ρε παιδιά πλέον. 

Κόσμε, φίλοι, ο καιρός της Αγγλίας είναι καλός. Είναι ήπιος και ισορροπημένος. Το χειμώνα έχει κρυάκι, έχει βροχούλα, φέτος έκανε και πολλά χιόνια. Άργησε να έρθει η Άνοιξη, ήρθε γύρω στο τέλος Μαΐου, αλλά ήρθε. Ήταν άνοιξη κανονική. Και μετά ήρθε το καλοκαίρι. Με ήλιο, με ζέστη, χωρίς βροχές. Τώρα είμαι εδώ, Ελλάδα, δεν ξέρω τι καιρό κάνει στο Bradford, UK, αλλά από όσο βλέπω στο ίντερνετ έχει γύρω στους 20-25 βαθμούς, τις περισσότερες μέρες με ηλιοφάνεια, και κάνει και βροχούλες. Εγώ εδώ, βράζω. Είμαι στον Πειραιά Αύγουστο μήνα, στο ένα εξοχικό μας παραθερίζουν κάποιοι γερμανοί φίλοι μας, ελπίζω να περνούν καλά, και στο άλλο δεν αποφάσισα να πάω ακόμα, διότι Αύγουστο γίνεται ο χαμός, δεν θα βρίσκω να πάω πουθενά, να παρκάρω, να κάτσω κτλ, έχει κύματα και δεν θα μπορώ να κάνω μπάνιο, και εγώ θα κλειστώ στο δυτικό διαμέρισμα και από τις 14:00-21:00 θα είμαι με κλιματιστικό και δεν θα ανοίγω ούτε χαραμάδα. (ωραίες οι φότο του ηλιοβασιλέματος στο Λουτράκι, αλλά τόση ζέστη για τρελούς ανθρώπους δεν κάνει.) 

Πήρα και online μάθημα στο Stanford University. Υπέροχο, πολύ ενδιαφέρον μάθημα το Design Thinking και αρκετά δύσκολο. Όμως τώρα που έχουν ανοίξει τα σύνορα της γνώσης με το ίντερνετ, είναι χρέος μας να προχωράμε. Να μαθαίνουμε κάτι καινούργιο, να αυξάνουμε την δημιουργικότητα μας, και να ρίχνουμε ένα βλέμμα στα προβλήματα του κόσμου. Και ίσως να καταφέρουμε να εκφράσουμε και κάποιες ιδέες που μπορεί να βοηθήσουν στην επίλυση σοβαρών προβλημάτων.
Για να μιλήσουμε και λίγο για το καλοκαίρι στην Ελλάδα, όπως ανέφερα πιο πάνω στην ανάρτηση, εχτές είχα πάει για ποτάκι στο Vive Mar, στην Βούλα. Είναι ένα υπέροχο μπαρ-καφέ-ρεστοράν πάνω στην θάλασσα, και είναι από τα αγαπημένα μου. Η νυχτερινή δροσούλα προβάλει τον αισθησιασμό της ατμόσφαιρας, που η κατάλληλη μουσική, ο φωτισμός, και το τέλειο Mojito από κανονικό μπάρμαν, έχει δημιουργήσει. Αισθάνθηκα ότι κάνω διακοπές! Διότι πάνω από όλα οι διακοπές είναι αυτό που εισπράτει κάποιος με τις αισθήσεις του, και όχι μόνο αυτό που κάνει με το σώμα του. 

,