Πολλά έχουν γραφτεί για τις αποφάσεις που παίρνουμε για την καινούργια χρονιά, την κάθε καινούργια χρονιά. Πολλά έχουν ειπωθεί επίσης. Λιγότερα έχουν τηρηθεί. Την επόμενη χρονιά παίρνουμε πάλι τις ίδιες αποφάσεις. Και για να μην μπερδεύεστε με τα ελληνικά, μιλάω για το New Year Resolutions. Βεβαίως εμένα θα μου άρεσε, θα με τόνωνε καλύτερα να τα λέω New Year Revolutions. Διότι αν δεν υπάρχει τουλάχιστον μια δόση revolution δεν κάνουμε τίποτα. Γι αυτό και την επόμενη χρονιά είμαστε μια από τα ίδια. Revolution ως προς την βολή μας, ως προς τον νωθρό εαυτό μας.
Αρχίζοντας λοιπόν με την εισαγωγική απόφαση, την απόφαση νούμερο 0, αποφασίζω να κάνω αυτή την δουλειά των αποφάσεων, στην επέτειο των γενεθλίων μου, που πέφτει κοντά στην κινέζικη νέα χρονιά. Δεν είναι και πολύ επαναστατική ιδέα, κάπου την είδα.
Επίσης τα ανακοινώνω δημόσια για να εκτεθώ και να μην μπορώ να κάνω πίσω. Θα δίνω αναφορά κάθε 15 μέρες με το πως πάω.
Οι αποφάσεις μου άπτονται θεμάτων που συνήθως απασχολούν μια κοπέλα την δεκαετία 15 - 25, την οποία όμως εγώ θα την πάρω εντατικά από τα 51 - 52. Κρατάω τον άντρα και την κόρη και προχωράω από την αρχή. Ήδη άλλαξα χώρα, ας είναι καλά ο άντρας μου, που μας τσουβάλιασε, μάνα και κόρη, και μας έφερε. Εγώ δεν θα έπαιρνα ποτέ την απόφαση, και ας ήταν κάτι που το ήθελα από τα οχτώ μου χρόνια.
Αρχίζουμε λοιπόν:
- Τα περισσότερα κορίτσια κάπου στην εφηβεία νοιώθουν παχουλές. Αρχίζουν να προσέχουν την διατροφή τους, και μέχρι τα 25 έχουν χάσει το baby fat και έχει πάρει πλέον το σώμα τους την οριστική μορφή. Έτσι και εγώ, κλείνοντας τα 15 (51) και πηγαίνοντας στα 25 (52), θέλω να χάσω σε πρώτη φάση 3 κιλά (μέχρι το Πάσχα). Μετά βλέπουμε πάλι. Είμαι 45 κιλά και θέλω να πάω 42. Τώρα θα γελάτε με αυτά τα κιλά, αλλά για πάπια είναι πολλά. Πριν λίγα χρόνια είχα κάνει μια διατροφή και είχα φτάσει στα 37 κιλά, από 45 κιλά που ήμουν πάλι τότε. Είχα χάσει πολύ όμως. Σιγά-σιγά τα ξαναπήρα. Τώρα δυσκολεύομαι να χάσω βάρος, λόγω ηλικίας πιστεύω, και ίσως και λόγω Αγγλίας. Γενικά ο τόπος παχαίνει. Μας μπουκώνουν στην ζάχαρη, από ότι είδα σε μια εκπομπή. Επίσης είμαι επιρρεπής στο ποτό. Αν το βρω του δίνω και καταλαβαίνει. Και δεν είμαι καθόλου επιρρεπής στα φρούτα, που είναι πολύ ωραίο σνακ για ανάμεσα στα γεύματα.
- Επίσης σε αυτή την δεκαετία, 15 με 25, συνειδητοποιούν κάποιοι τα οφέλη της κίνησης, και εφαρμόζουν ένα συστηματικό πρόγραμμα άσκησης. Έτσι και εγώ αποφάσισα να βάλω την γυμναστική μέσα στην ζωή μου, σταθερά και αμετάκλητα. Πως έχω τον Jesus; Έτσι ένα πράγμα. Διότι πρέπει να δυναμώσουν οι μυς μου όσο γίνεται, για να φύγει το ζόρι από τις αρθρώσεις μου, και να διατηρώ μια κάποια ευλυγισία. Το πρόγραμμα λέει μία ωρίτσα γυμναστική, τέσσερις φορές την εβδομάδα. Επίσης πισίνα όποτε μπορώ. Προσθέτω ότι η γυμναστική για εμένα ήταν ένα τεράστιο και ουσιαστικό πρέπει (ένα must). Το οποίο must, ποτέ δεν χωρούσε στην ζωή μου, όπως εξηγώ και σε άλλη ανάρτηση.
- Τι άλλο γίνεται στην δεκαετία 15 - 25; Μα, επαγγελματική αποκατάσταση φυσικά. Λοιπόν μέσα σε αυτή την δεκαετία, 51-52, δεσμεύομαι στο να αποκτήσω μια καινούργια πηγή εισοδήματος. Τα εισοδήματα της οικογένειας είναι καλά, δόξα τω Θεώ, αλλά θέλω και κάτι καινούργιο.
Κάθε 2 εβδομάδες περίπου θα σας δίνω αναφορά για την πρόοδο μου. Έχω βγάλει το προγραμματάκι της γυμναστικής. Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και πιλάτες, για αρχάριους βέβαια. Μπορώ να πω ότι οι αναπνοές με δυσκολεύουν, μπερδεύομαι. Οπότε το τασκ είναι να καταφέρω να κάνω τις ασκήσεις αυτού του βίντεο καλά. Από κιλά είμαι 44.6 τώρα.
Και επειδή έχω τα γενέθλια μου, σας δείχνω το δώρο μου από την μανούλα μου. Μου φόρτωσε την κάρτα, και ψώνισα. (Όλα από River Island)