Πως περνάω τις Κυριακές μου - παιδική έκθεση

Ίσως μοιάζει λίγο με παιδική έκθεση, αλλά να πως πέρασα την προηγούμενη Κυριακή μου:

Σηκώθηκα, πλύθηκα, ντύθηκα και αφού αναπτέρωσα τον Άλεξ και το παιδί με διάφορα αισιόδοξα μηνύματα για την ημέρα που ξεκινούσε, αποφάσισα (κάτι σαν αποφασίζουμε και διατάζουμε, αλλά είναι για το κοινό καλό) να πάμε για καφέ στο Καπανδρίτι.

Έχουμε ένα κτήμα εκεί, και αν και σκέτο, εννοώ δεν έχουμε κτίσει ακόμα τίποτα μέσα, μας αρέσει να το επισκεπτόμαστε τις Κυριακές.

Τώρα την άνοιξη είναι μαγεία. Καταπράσινο και γεμάτο αγριολούλουδα που είναι και η φωτογραφική μου αγάπη τον τελευταίο καιρό. Φωτογραφίζω δλδ αγριολούλουδα ή αν βρεθούμε παραλία, την θάλασσα βεβαίως-βεβαίως.

Ξεκινάμε λοιπόν από τον Πειραιά συνήθως κατά τις 10:30. Η πρώτη μας στάση είναι στο περίπτερο της γειτονιάς μας για εφημερίδες.

Όταν φτάσουμε στο Καπανδρίτι, και πριν επισκεφτούμε το κτήμα σταματάμε σε ένα φυτώριο και αγοράζουμε και ένα φυτό για το σπίτι για την ανανέωση της βεράντας. Το τελευταίο μου απόκτημα για την βεράντα είναι μια aucuba japonika.

Μετά καθόμαστε για καφέ και εφημεριδοανάγνωση, και αφού τελειώσει η μελέτη προχωράμε προς το κτήμα για να μαζέψουμε ανοιξιάτικο αέρα, μυρωδιές και να βγάλουμε και φωτογραφίες. Κάθε φορά που φωτογραφίζω εξοχές και αγριολούλουδα σκέφτομαι πόσο κρίμα είναι που δεν μπορούμε με κάποιο τρόπο να “αποτυπώσουμε” και την μυρωδιά τους…

Κατόπιν, αφού ικανοποιήσουμε τα μάτια μας από πράσινο, τα πνευμόνια μας από καθαρό αέρα και τραβήξουμε και αρκετές φοτος επιστρέφουμε στον Πειραιά για το υπόλοιπο πρόγραμμα που περιλαμβάνει συνήθως φαγητό με τους γονείς μου, καφέ με την μαμά μου και την θεία μου στην Μαρίνα Ζέας και αργότερα παρακολούθηση DVD από αυτά που έχουμε πάρει δώρο με τις εφημερίδες.

Άντε και καλή μας εβδομάδα… Άσχετο βέβαια αλλά καλά να είμαστε, χαχαχα!