Απόσπασμα από θριλλεράκι...

Καλημέρα Τεκνό μου,
Εγώ είμαι και πάλι, η Βαμπιρούλα σου!

Δέξου το 93ον mail μου σήμερα και το 679 sms μου σαν απόδειξη της αγάπης μου και της αφοσίωσης μου σε σένα…
Ναι, το ξέρω με θέλεις, το ξέρω από τότε που έγραψες εκείνο το «Αγαπητή μου Βαμπιρούλα» στο σχόλιο που μου άφησες…
Πόσα έκρυβε εκείνο το «Αγαπητή μου»…Είναι ολοφάνερη η δήλωση του πάθους σου για μένα…

Ναι αγάπη μου, μην αμφιβάλεις ποτέ.
Τώρα είμαι εδώ, με τα δοντάκια μου στο λαιμό σου χωμένα μέρα νύχτα να σου απομυζούν γλυκά όλο το αίμα σου…Σταγόνα-σταγόνα φως μου θα φεύγει η ζωή από πάνω σου και σύντομα δεν θα μπορείς να πάρεις τα πόδια σου!
Στο υπόσχομαι έρωτα μου!

Θα είμαι εδώ αγάπη μου, θηλιά στο λαιμό σου να σε πνίγει και να μην μπορείς να αναπνεύσεις ποτέ…Αχ πόσο ηδονικό είναι αυτό. Το νοιώθεις *? Νοιώθεις τον αέρα να λιγοστεύει, βλέπεις στον καθρέφτη το πρόσωπο σου πόσο έχει πάρει το μπλαβί χρώμα του θανάτου?
Ο έρωτας μου για σένα το έχει κάνει αυτό!

Στο υπόσχομαι άρχοντα μου, θα στα επαναλαμβάνω αυτά, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα επικοινωνίας πολλές πολλές φορές τη μέρα…Θα σου λέω τα ίδια και ίδια μέχρι που ο εγκέφαλος σου να γίνει κιμάς…και το μόνο που θα μπορείς να πεις ή να σκεφτείς είναι..βαμπιρούλα.

Στα τηλέφωνα, στα Mail, παντού, θα βλέπεις εμένα, τη βαμπιρούλα σου!
Και αν υποψιαστώ ότι δεν με πιστεύεις μπορεί να αρχίζω να επικοινωνώ με συγγενείς και φίλους σου και να λέω για εκείνο το «αγαπητή μου» και το πόσο πολύ με θέλεις…

Σε φιλώ…

*αστεία – αστεία υπάρχει τέτοιο… βίτσιο.