I can feel you baby

Πόσες μέρες χειμώνα έχουμε ακόμα άραγε?
Δεν βλέπω την ώρα να περάσει παιδάκια, να έρθει το καλοκαίρι. ‘Εχω κουραστεί. Με κούρασαν οι δουλειές, η μια υποχρέωση να διαδέχεται την άλλη, και ακόμα και τις ώρες που λέω θα κάτσω, και αυτές ενοχές έχω, γιατί κάτι έχει μείνει πίσω.
Σήμερα για παράδειγμα, που είναι Κυριακή...Έχω πει ότι Κυριακή κάνουμε ότι δεν κάνουμε τις άλλες μέρες. Ας πούμε πάμε για καφέ το πρωί και διαβάζουμε εφημερίδες μετά μανίας. Μετά το μεσημεριανό φαγητό, βλέπουμε dvd ή διαβάζουμε κανένα βιβλίο, και το απόγευμα πάλι χαλαρά, αράζουμε στην τηλεόραση ή πηγαίνουμε σινεμά. Γενικά την Κυριακή την θέλω με διάβασμα και εργάκια...
Ε, κάθε άλλο από αυτό θα γίνει σήμερα...
Ή μάλλον διάβασμα θα έχει...αλλά άλλου είδους!!!
Η Ερριέττα γράφει μαθηματικά την Τρίτη. Μετά, κάποια μέρα μέσα στη βδομάδα Αρχαία, και πρέπει να τα διαβάσουμε σήμερα...Εχτές διάβασε όλα τα άλλα μαθήματα το παιδί, και είχε και αγγλικά το πρωί, extra μάθημα. Επειδή δεν κάνει φροντιστήριο στα μαθήματα του σχολείου, που όλοι οι άλλοι συμμαθητές τις κάνουν, προσπαθώ να την βοηθάω λίγο. Δεν περιαυτολογώ αλλά στα μαθηματικά είμαι αετός… Μπορώ να πω είμαι καλλίτερη της, χεχε!!! Άσκηση δεν μου ξεφεύγει!!! Θα κάτσουμε λοιπόν λίγο να τα διαβάσουμε.
Αρχαία δε, είμαστε πιάσε τη μία και χτύπα την άλλη...Άσχετες!!!
Α, έχει και γαλλικά διαγώνισμα!!! Εκεί καλά τα πάμε...Δεν έχουμε πρόβλημα, εύκολα είναι και ευχάριστα!!! Μα αν έχετε το Θεό σας, τρία χρόνια ένα βιβλίο!!! Έχει φρίξει το κοριτσάκι!!! Όλα αυτά τα "δευτερεύοντα μαθήματα" είναι τελείως υποτιμημένα. Κρίμα όμως, θα μπορούσε να γίνει πολύ πιο καλή δουλειά, σε όλα τα μαθήματα, και να ωφεληθούν ουσιαστικά τα παιδιά από τα σχολικά τους χρόνια, να πάρουν γερές και ουσιαστικές βάσεις για την ζωή τους, που πιστεύω αυτός είναι και ο σκοπός της εκπαίδευσης, και όχι 7ωρη καθημερινή βαριεστιμάρα πάνω σε άβολες καρέκλες όπου για να την ξεπεράσουν, άλλοι μιλάνε μεταξύ τους μέχρι αηδίας και άλλοι, όπως η δικιά μου, κάθονται ακίνητοι σαν κατατονικοί με τα μάτια στυλωμένα στο άπειρο να περιμένουν μπας και φτάσει η φωνή του καθηγητή στα αυτιά της, που σκεπάζεται από την οχλαγωγία των άλλων, και δοθεί λίγο νόημα στην ύπαρξη της στο χώρο...
Τέλος πάντων, δεν θα το λύσουμε τώρα αυτό!!!
Πάμε πάρα κάτω. Μετά από αυτά, έχω και δικιά μου δουλειά να κάνω, μια απομαγνητοφώνηση!!! Άλλο χτικιό και αυτό, αλλά έχει και γέλιο πολύ ώρες - ώρες!!!
Και σφήνα σε αυτά, κανένα μάζεμα ρούχων, άπλωμα κ.ο.κ.
Κούραση δηλαδή ο Χειμώνας...κούραση!!!
Και το χειρότερο πιο είναι?
Το χειρότερο είναι ότι μετά από όλα αυτά, το βράδυ δεν αντέχω να μιλήσω ούτε στο mess, χε χε!!!
Κατά τις δώδεκα παρά, ενώ έχω κοιμηθεί από τις εννιά περίπου στον καναπέ, σούρνομαι μέχρι το laptop που είναι ανοιχτό ευελπιστώντας να μιλήσω, στέλνω ένα κοιμισμένο καληνύχτα στην παρεούλα μου και πάω για ύπνο!!!
Οπότε, σου αφιερώνω ένα τραγουδάκι τώρα, και ευχαριστώ για την υπομονή σου και την αντοχή σου στα ιντερνετικά στησίματα…

Anastacia - I Can Feel You