Traces of a day...

Δεν ξέρω αν είναι ο ενθουσιασμός μου ή αν ο καινούργιος browser της google, o chrome έχει όντως κάτι διαφορετικό από τους άλλους…όμως εγώ από τότε που τον κατέβασα και τον εγκατέστησα, εδώ και λίγες μέρες, μόνο με αυτόν δουλεύω…

Κατ’ αρχήν και κυρίως, με τράβηξε η παρουσίαση των πρόσφατων σελίδων, σε εικονίδια, όταν ανοίγει κάποιος ένα καινούργιο tab, καρτέλα. Βλέπει κάποιος τα πρόσφατα του, διαλέγει και φορτώνει…

Κατ’ ουσία είναι σχεδιασμένος και λειτουργεί με tabs…Δηλαδή η βάση του είναι το tab, η καρτέλα. Κάθε Tab δουλεύει ξεχωριστά από το άλλο, και αυτό είναι κάτι … διαφορετικό. Όμως τα πλεονεκτήματα αυτού του σχεδιασμού είναι κάτι που το μελετάω ακόμα…

Επίσης μπορεί κάποιος να μεταβεί οπουδήποτε στον Ιστό με ένα πλαίσιο. Η γραμμή διευθύνσεων που βρίσκεται στην κορυφή του κανονικού παραθύρου του Google Chrome απλοποιεί το σερφάρισμα στο Διαδίκτυο καθώς λειτουργεί και σαν γραμμή αναζήτησης…

Ωστόσο, η κόρη μου λέει ότι και οι άλλοι browsers έχουν αυτή την δυνατότητα, έστω και σαν πρόσθετη λειτουργία και όχι σαν default, που το έχει ο Chrome.

Και μιλώντας για την κόρη μου, αυτό τον καιρό, έχω μεταβληθεί κάτι σαν γραμματέας της, καθώς της κρατάω τα ραντεβού της με το … διάβασμα και το φροντιστήριο. Έχει τις τελικές εξετάσεις στο Γυμνάσιο, σε λίγες μέρες και το Γυμνάσιο θα είναι παρελθόν, και εγώ είμαι δίπλα της, την βοηθάω στην μελέτη της, την συντονίζω, της φτιάχνω υγιεινά …γλυκίσματα με φρούτα, και τις κάνω αστεία να γελάει όταν βλέπει το διάβασμα βουνό…(μεταξύ μας, κάπου – κάπου την μαλώνω κιόλας…)

Οπότε μένω πολλές ώρες μέσα στο σπίτι…Βόλτα μου, το «πέταγμα» μέχρι το περίπτερο της γειτονιάς μου… το μεσημέρι, στη ντάλα ζέστη για …πουράκια.

Κλεφτές ματιές από το πεζούλι του πεζοδρομίου στο Πασαλιμάνι…

Κάποιοι γύρισαν από ψάρεμα... Τέτοια ώρα;

Κάποιοι φεύγουν...

Ας ρίξω άλλη μια κλεφτή ματιά...ανάμεσα από τους Φοίνικες.

Ευτυχώς έχει πολύ δροσιά το βράδυ στη βεράντα.

Χαλάρωση...

Και μπυρίτσα...

Και ας μην είναι Μύθος...Έτσι Άλεξ;