Social Icons

twitterfacebookgoogle pluslinkedinrss feedemail

Τρίτη, Οκτωβρίου 06, 2009

Λιτότητα

Απλά είναι τα πράγματα…

Όταν διώχνω τα περιττά κιλά,

τα περιττά πράγματα,

τις περιττές σχέσεις…

τις περιττές σκέψεις…

τα περιττά λόγια…

Πίνοντας νεράκι

Τρώγοντας τα φρούτα μου και την σαλάτα μου

Βγαίνοντας περίπατο με τα πόδια

Δίνοντας τα ρούχα και τα παπούτσια που δεν φοράω

Τα σκεύη που δεν χρησιμοποιώ

Τα έπιπλα που μόνο μου πιάνουν τον τόπο

Κάνοντας την προσευχή μου (τον διαλογισμό μου, την αυτοσυγκέντρωση μου…)

Αγκαλιάζοντας τους αγαπημένους μου ... συνεχώς


Απλά είναι τα πράγματα, και δεν χρειάζεται να τα κάνουμε εμείς πολύπλοκα…για να γεμίσουμε την ζωή μας

Έτσι και αλλιώς η ζωή μας είναι γεμάτη επειδή είμαστε … γυναίκες.

20 σχόλια:

Maria Tzirita είπε...

Τι ωραία που τα είπες Λίλυ μου! Και πόσο σωστή η "εκκαθάριση", πόσο χρήσιμη... Κάπου κάπου θέλω κι εγώ λίγο σπρώξιμο και η ανάρτησή σου ήταν ό,τι χρειαζόμουν! Σ'ευχαριστώ και σε γλυκοφιλώ!

korinoskilo είπε...

ΤΕΛΕΙΟ!!!!!!!

ειχα διαβασει καπου οτι οταν κανεις εκαθαριση σκεψεων ... καλο ειναι να κανεις και συμβολικες κινησεις ... ετσι λοιπον με την εκαθαριση ντουλαπιων συρταριων πραγματων ..... λεω παντα .... καθαριζω και τα ντουλαπια του μυαλου μου ......


καλημερα κοριτσι :))))

Σοφία είπε...

Κι εγώ είμαι υπέρ της λιτότητας. Τον τελευταίο καιρό όλο πετάω! Όσο πιο πολλά ξεφορτώνομαι, τόσο πιο ανάλαφρη νιώθω. Καλή συνέχεια!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΟΥΜΕ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ.

δεσποιναριον είπε...

Και με πετυχες πανω που ξεκαθαριζα τα περσυνα χειμωνιατικα. Ενα ενα τα ξεκαθαρισματα, γιατι με το μυαλο μου.. ειναι μαλλον απελπις η προσπαθεια. Τι να ξεκαθαρισω, τρια εγκεφαλικα κυτταρα μου απομειναν, δε με παιρνει! ΦΦ!

Unknown είπε...

Καλημέρα Μαράκι μου!

Χαίρομαι αν σε παρακίνησα σε κάτι καλό :).

Κάνω και εγώ συχνά "εκκαθάριση" και νιώθω πολύ πιο άνετα μετά.

Σε φιλώ και εγώ

Unknown είπε...

Καλημέρα korinoskilo

Να σου πω, εγώ πιστεύω πιο πολύ στον οραματισμό. Δηλαδή αν θέλεις να κάνεις εκκαθάριση σκέψεων, καλύτερα να βλέπεις την "κακιά σκέψη" σαν σκουπίδι και να οραματίζεσαι ότι με μια σκούπα την πετάς απέξω...

Unknown είπε...

Καλημέρα Σοφία

Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Νιώθουμε μεγάλη άνεση αν πετάξουμε ότι δεν χρειάζεται. Αρκεί να μην ξαναφορτωθούμε με περιττά πάλι. Γιατί και αυτό μπορεί να συμβεί. Αδειάζουμε ντουλάπες, συρτάρια κλπ και μετά πάμε με πιο μεγάλη όρεξη και τα ...ξαναγεμίζουμε με καινούργια άχρηστα...

Unknown είπε...

Καλώς ήρθες JK O SKROUTZAKOS και καλό σου μήνα.

Νομίζω λίγη αυτοσυγκέντωση κάθε μέρα, λίγη ώρα με τον εαυτό μας και μόνο, είναι μια καλή αρχή για να καταλάβουμε τι πραγματικά είναι χρήσιμο και απαραίτητο για τον καθένα μας από όλα αυτά που μας βομβαρδίζουν.

Unknown είπε...

Καλημέρα Κωστή μου!

Χαίρομαι πάρα πολύ όταν περνάς να πεις μια...καλησπέρα, και τελικά στρογγυλοκάθεσαι στην ... συζήτηση. Αυτό επιζητούμε. Κόσμο που να έχει διάθεση για επικοινωνία και κουβέντα, και εσύ την έχεις!

Λοιπόν το ... λιτότητα το έβαλα λόγω των ημερών. Διότι μπορεί να ... οδηγηθούμε σε μια οικονομική λιτότητα αναγκαστικά, αλλά αυτούς τους λίγους πόρους να τους εξαντλούμε σε ... περιττά.
Και όπως λες, πρέπει η επιλογή να είναι συνειδητή για να καταφέρουμε να είμαστε απέριττοι...
Πρέπει να λέμε συνειδητά "όχι" για να μην φορτωνόμαστε με περιττά. Όχι στους άλλους, και όχι στον εαυτό μας. Και άλλοτε να σπρώχνουμε τον εαυτό μας να κάνει ένα χιλιόμετρο παραπάνω...Οπότε όλα αυτά θέλουν και γενναιότητα κάποτε. Το λες και εσύ "Το δύσκολο είναι να μάθεις να δέχεσαι και να αποκτάς,αυτά που έχει πραγματική αξία."

Εν τούτοις όποτε έχεις καιρό μπορείς να εμβαθύνεις. Θα ήθελα να το "ακούσω" την γνώμη σου.

Τα φιλιά και οι αγκαλιές δεν είναι ποτέ περιττές. Το λέω και στην ανάρτηση! Όσο πιο πολλές τόσο πιο λίγες ψεύτικες ανάγκες έχουμε!

(υγ χεχε, αυτό έλειπε να μην είναι η ζωή σου γεμάτη...Πρόσεξε όμως μήπως κάποιες καταντήσουν ... περιττές :P)

Unknown είπε...

Καλημέρα Δεσποινάκι!

Τρία εγκεφαλικά κύτταρα; Πρέπει να τους βγάλεις και όνομα για να τα ξεχωρίζεις και να τα ... φωνάζεις όταν τα χρειάζεσαι, σαν pets ένα πράγμα :P!

Συνέχισε με τα χειμωνιάτικα...Χαίρομαι όταν αισθάνομαι ντουλάπες ν' αδειάζουν! Θα έλεγα σαν τι το παρομοιάζω όλο αυτό, το ξεκαθάρισμα γενικά, γιατί για τον οργανισμό αυτό είναι , αλλά δεν θέλω να χάσω την γοητεία μου!

Πολλά φιλιά!

Unknown είπε...

* Κωστής :)

κάπου στο σχόλιο μου υπάρχει ένα περιττό "το":
να "το" ακούσω την γνώμη σου...

δυστυχώς ο blogger δεν έχει την δυνατότητα να διορθώνεις τα σχόλια...
πρέπει να το σβήσεις και να το ξαναγράψεις...Μια τέτοια δυνατότητα δεν θα ήταν καθόλου περιττή!

Theodora Papapanagiotou είπε...

μου αρέσει ο τρόπος σκέψης σου... κι εγώ τώρα στη μετακόμιση δεν ξέρεις τι πέταξα... λίγο "" ξεκαθάρισμα" ποτέ δεν έβλαψε!!

Unknown είπε...

Καλησπέρα Ντοράκι...

Όχι μόνο δεν βλάπτει, αλλά είναι πολύ υγιεινό μάλιστα!

Φιλάκια

maria είπε...

Τέλεια ανάρτηση κορίτσι ευστοχες χρησιμες σκέψεις...!!κοιτάω τώρα το δωμάτιο εδώ και έχω νομίζω του κόσμου τα περιτά...και τι άνετα, όμορφα και ξεκούραστα είναι όταν έχεις μόνο τα απαραίτητα τα ουσιαστικά

Unknown είπε...

Καλημέρα Μαρία

χαίρομαι που σου φαίνεται χρήσιμη η "εκκαθάριση".

KitsosMitsos είπε...

Δεν σχολιάζω καθότι δεν είμαι γυναίκα :-)

Unknown είπε...

Οπότε, δεν χρειάζεται και να απαντήσω σε σχόλιο που δεν υπάρχει...

Eleni Dafnidi είπε...

Λοιπόν Λίλυ μου, θα σου πω το εξής…
Εγώ είμαι στο άλλο άκρο…
Δεν κρατάω τίποτα. Καμιά φορά δεν κρατάω ούτε τα αναγκαία.
Δεν μπορώ να βλέπω πράγματα που δεν έχουν καμιά χρησιμότητα πλέον.
Πολλές φορές οι φίλοι αναρωτιούνται πως γίνεται να μην κρατάω αναμνηστικά. Πάντα απαντώ πως τις αναμνήσεις τις κρατάω στο μυαλό μου και πως αν ποτέ πάθω αμνησία δεν νομίζω πως οι φωτογραφίες ή τα αναμνηστικά θα με βοηθούσαν να συνέλθω νωρίτερα. (Εύχομαι βέβαια να μην πάθω αμνησία…)
Όσο για τα υπόλοιπα… Ρούχα. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να έχουμε 50 παντελόνια και 50 πουλόβερ. Αφού πάντα 4-5 είναι τα αγαπημένα μας και αυτά φοράμε μέχρι να λιώσουν. Ας σκεφτούμε και τον κόσμο που φοράει τα λιωμένα επειδή δεν έχει τι άλλο να βάλει…
Τώρα το ξεσκαρτάρισμα των σκέψεων είναι μία άλλη ιστορία. Για τους περισσότερους μας πολύ δύσκολη. Για κάποιο λόγο η εκκαθάριση εκεί γίνεται πολύ πιο δύσκολα και καμιά φορά με πολύ μεγαλύτερο κόπο και προσπάθεια αλλά καλό είναι να την επιχειρούμε που και που διότι παθαίνει και το μυαλό τα μπλάκ άουτ του από την υπερφόρτιση και μάλιστα πολύ περισσότερο από τις μηχανές…
Πάντως ας μην είμαστε άδικες με τους άντρες. Μπορούν κι αυτοί να νιώσουν εξίσου γεμάτοι. Απλά ως παιδιά έπαιζαν πόλεμο με τις ώρες και μεγαλώνοντας τους είναι λιγάκι πιο δύσκολο να συμφιλιωθούν με την ειρήνη απέναντι στον εαυτό τους και το σύστημα.

*(Αν δεν το πω θα σκάσω: Ας μην μιλάμε άλλο για λιτότητα τέτοιες εποχές. Θα το ακούσει η κυβέρνηση και θα λεει πως μας κάνει καλύτερους ανθρώπους…)

Σε φιλώ γλυκά!

Unknown είπε...

Ελένη μου καλή σου μέρα!

Σαφώς και δεν χρειάζεται να έχουμε...50 από κάθε είδος. Αυτό λέω και εγώ. Σκέψου πόσα νοικοκυριά είναι τώρα υπερχρεωμένα, όχι επειδή τους έλειψαν τα αναγκαία και αναγκάστηκαν να δανειστούν, αλλά επειδή δεν μπόρεσαν να βάλουν σε έλεγχο την πλεονεξία τους;
Οπότε η "εκκαθάριση" πρέπει να αρχίσει από το μυαλό. Από τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Όπως λες και εσύ, τι να τα κάνω τα αναμνηστικά αφού τα έχω όλα που ζω στο μυαλό μου; Και συμφωνώ απόλυτα. Εκεί πρέπει να γράφεται ότι είναι καλό και δημιουργικό και απαραίτητο και αληθινό και θετικό και να σβήνει ότι δεν χρειάζεται...

Γιατί, γιατί ο πόλεμος δεν οδηγεί πουθενά. Αμφιβάλλω ότι οι άντρες μπορούν να αισθανθούν γεμάτοι σε διάρκεια...Διότι ο ανταγωνισμός που έμαθαν από μικροί, και μάλλον όχι από μικροί αλλά από ...καταβολής κόσμου λόγου ρόλου και αναγκών (να βγουν να κυνηγήσουν), έχει χαράξει πολύ βαθιά μονοπάτια στο μυαλό τους. Έχουν εθιστεί στην αδρεναλίνη, έτσι η ησυχία και η ειρήνη είναι το πρόβλημα γι αυτούς και το πρόβλημα είναι η φυσιολογική κατάσταση...Το "γέμισμα" της ψυχής τους κρατάει ως την λύση του "προβλήματος". Μετά ο κύκλος πρέπει να ξαναρχίσει...
Τέλος πάντων, βρήκα σχόλιο με ουσία και σε τάραξα στην πολυλογία και στο κήρυγμα ;)
Όσο για το αστεράκι σου στο τέλος, νομίζω ότι οι καταστάσεις πρέπει να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους. Διότι "οι καλοί" πάντα βγάζουν "καλό" από τις στριμωχτηκές συνθήκες. Οι "κακοί" μπορεί να γεμίσουν πικρία...

Αυτά τα λίγα και χάρηκα πολύ που σε είδα.

Πολλά πολλά φιλάκια