Social Icons

twitterfacebookgoogle pluslinkedinrss feedemail

Κυριακή, Οκτωβρίου 16, 2011

e-learning

Ζώντας στους δύσκολους οικονομικά καιρούς οι περισσότεροι ψάχνουμε τρόπους να περικόψουμε τα έξοδα μας.
Είναι γεγονός ότι έχουμε κάνει πολλά ανοίγματα που ουσιαστικά δεν δικαιολογούνταν από το εισόδημα μας, αλλά επειδή υπήρχε πάντα και η λύση του δανεισμού και του πλαστικού χρήματος δεν μπορούσαμε να το αντιληφθούμε αυτό.
Κάποια από τα έξοδα μπορεί να ήταν περιττά, όμως κάποια άλλα ήταν από την καλή μας προαίρεση και διάθεση και αφορούσαν στο να δώσουμε περισσότερα εφόδια στα παιδιά μας, για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον. Έτσι μέσα σε όλα τα άλλα έξοδα, ένα πολύ μεγάλο μερίδιο του εισοδήματος μας πήγαινε στην εκπαίδευση τους, σαν συμπλήρωμα της βασικής που έπαιρναν στο σχολείο. Γλώσσες, μπαλέτα, αθλητικά κτλ, κτλ. Και όσα ήταν μεγαλύτερα, στο φροντιστήριο για να μην υστερήσουν στο σχολείο ή για να προετοιμαστούν για το Πανεπιστήμιο. 
Τώρα ραγδαία τα εισοδήματα μειώθηκαν, και πρέπει να δούμε πως θα συμμαζέψουμε τα έξοδα που δημιουργήσαμε, λόγω των αναγκών που έχουν προκύψει τα προηγούμενα χρόνια. Δυστυχώς δεν μπορούμε να συντηρήσουμε πλέον ούτε τα εξωσχολικά μαθήματα των παιδιών. 
Από την άλλη, λόγω της άνθισης του διαδικτύου, και με την προτροπή του υπουργείου παιδείας, που δηλώνει ότι όλα τα μαθήματα βρίσκονται online και δεν χρειάζονται τα φροντιστήρια, πολλοί γονείς σκέφτονται την λύση του e-learning για τα παιδιά τους, σταματώντας φροντιστήρια και ιδιαίτερα.
Ως γονιός και ως ιδιοκτήτης εργαστηρίου σεμιναρίων πληροφορικής, θα πω την γνώμη μου ως προς την λύση του e-learning:
  • Είναι μια πολύ καλή λύση, διότι κάποιος μπορεί να επιλέξει από μια ευρεία γκάμα μαθημάτων που βρίσκονται στο internet,  με χαμηλό ή και καθόλου κόστος, και να εκπαιδευτεί με τον ρυθμό του και στο χώρο του. Ουσιαστικά μπορεί κάποιος να βρει ότι θέλει, η online παιδεία μπορεί να καλύπτει όλα τα ενδιαφέροντα. Και σε πολλά από αυτά τα μαθήματα δίνονται βεβαιώσεις ή "πτυχία". Αν κοιτάξουμε, όλες οι μεγάλες εταιρείες έχουν online μαθήματα (oracle, microsoft κτλ), αλλά και πανεπιστήμια όπως των Αθηνών έχουν online μαθήματα σε αρκετές ειδικότητες. Όμως αυτά απευθύνονται σε ενήλικους, και έτσι πρέπει να γίνεται. Το e-learning είναι καλό και βοηθητικό όταν κάποιος ξέρει τι θέλει να μάθει και τι γνωρίζει ήδη, πόσο χρόνο διαθέσιμο έχει και πόσο χρόνο θέλει να επενδύσει. Δηλαδή πρέπει να είναι συνειδητοποιημένος και ως προς τις γνώσεις του και ως προς τις ελλείψεις του. Επίσης πρέπει κάποιος να είναι ήδη πειθαρχημένος ως προς το χρόνο του, αλλά και την προσπάθεια που θα βάλει για να μάθει κάτι.
  • Δεν είναι καλή λύση για παιδιά. Τα παιδιά συνήθως δεν ξέρουν τις ελλείψεις τους και δεν είναι σε θέση να διαχειριστούν μόνα τους ένα σύστημα e-learning. Εκτός αν ο γονιός βοηθηθεί από το e-learning, και με την σειρά του κάτσει και ασχοληθεί με το το παιδί. Δηλαδή η διαχείριση του συστήματος θα γίνεται από το γονιό, και ο γονιός θα κάτσει δίπλα στο παιδί και θα το βοηθήσει στα μαθήματα. Απλά το να δώσεις στο παιδί 5 CD ή τρία Links και να του πεις πάρε και μάθε, δεν θα λειτουργήσει.
  • Πολλά φροντιστήρια διαθέτουν e-learning υπηρεσίες όπου υπάρχει stand by δάσκαλος και κατευθύνει κατά κάποιο τρόπο το παιδί. Αυτή πιθανώς να είναι καλή λύση, αλλά και πάλι πρέπει να δείτε το κόστος. Αν είναι όντως πιο οικονομική λύση, από την εγγραφή σε κάποιο φροντιστήριο. Και πάντα η συνεργασία και ο έλεγχος του γονιού είναι απαραίτητος. 
  • Το link του Υπουργείου Παιδεία. Δείτε τι παρέχει online το υπουργείο, αλλά δεν νομίζω να υπάρχει κάτι ουσιαστικό.
Εκείνο που θα πω σαν τελική "συμβουλή" και από προσωπική πείρα είναι ότι τα παιδιά πάνω από όλα χρειάζονται τους γονείς πλάι τους σε όλες τις φάσεις της ζωής τους και οπωσδήποτε στα μαθήματα τους. Είτε πάει σε ιδιωτικό σχολείο, είτε σε δημόσιο, είτε σε φροντιστήριο, είτε κάνει ιδιαίτερα, αν δεν ενδιαφερθεί ο γονιός σε βάθος και σε πλάτος και αν δεν κρατάει τα ηνία στην εκπαίδευση, όχι διδάσκοντας, διότι δεν είναι υποχρεωτικό να έχει ακαδημαϊκές γνώσεις ο γονιός, κανείς δεν έχει αυτή την απαίτηση, αλλά στον έλεγχο του τι γίνεται και τι δεν γίνεται, το παιδί δεν θα έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

P.S Διαβάζω στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, στο τμήμα e-minds για έκθεση αφιερωμένη στα "Σοβαρά παιχνίδια" ως μέθοδος μάθησης| Μια έκθεση αφιερωμένη στα εκπαιδευτικά παιχνίδια καλεί δασκάλους  και καθηγητές να τα γνωρίσουν και να τα μετατρέψουν σε εργαλεία διδασκαλίας. 

2 σχόλια:

Theodora Papapanagiotou είπε...

Σίγουρα μπορείς πλέον να βρεις πολλές πληροφορίες στο διαδίκτυο και να βοηθηθείς στισ σπουδές... Το θέμα είναι τι τύπος ειναι ο καθένας όμως! Τα παιδιά σίγουρα θέλουν επίβλεψη από τους γονείς για να βλάπουν αν πραγματικά κανουν δουλεια και δεν χαζολογουν απλά με τη σελίδα του e-learning ανοιχτη και τα παιχνιδάκια στην απο κάτω σελίδα! Πάντως είναι καλή ιδέα να το ψάχνει κανείς!

Unknown είπε...

Ακριβώς Ντόρα, αυτό λέω και εγώ. Τα παιδιά δεν μπορούν να το διαχειριστούν μόνα τους. Θέλει αρκετή δουλειά από τους γονείς να βρουν το κατάλληλο βοήθημα και να το "κάνουν" να λειτουργήσει προς όφελος. Αλλιώς ας παραμείνουν όσο μπορούν στην ... πεπατημένη!