Παρ' όλες τις ευχές, η χρονιά μάλλον προβληματικά ξεκίνησε, αφού ο πόλεμος καλά κρατεί...Κάποιοι δεν έχουν βάλει μυαλό ακόμα, άλλοι όμως αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι ο καθένας μόνος του πρέπει να αντισταθεί στο "κακό" που τον περιτριγυρίζει.
Το Ε της Κυριακάτικης, είχε μικρό αφιέρωμα στην αισιοδοξία και στη χαρά και αυτό με ευχαρίστησε, γιατί πιστεύω ότι το "κίνημα" της χαράς σύντομα θα εξαπλωθεί. Άλλωστε δεν έχουμε άλλη λύση...
Μόνο φροντίζοντας να είμαστε καλά εμείς και οι γύρω μας, και αποκτώντας άμυνες κατά του αρνητισμού θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε αλλά και να έχουμε μια ποιότητα ζωής. Γιατί το χρωστάμε στα παιδιά μας να έχουμε καλή ποιότητα ζωής.
Εχτές είδαμε το πρωί πρωί τον ήλιο, και αποφασίσαμε να πάμε μέχρι το Καπανδρίτι να μαζέψουμε ενέργεια. Όμως μέχρι να φτάσουμε άλλαξε ο καιρός, χειμώνιασε πάλι. Δεν πειράζει, και έτσι καλά ήταν...
Έβγαλα μερικές φωτογραφιούλες από το κτήμα χειμωνιάτικο...
Τρίτη, Ιανουαρίου 06, 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
13 σχόλια:
αισιοδοξία μεγάλο πράγμα..έρωτας για την ίδια τη ζωη!Θα συμφωνήσω μαζί σου αν και πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι..που θα προσπαθούν να κρύψουν τον ήλιο...από τη ψυχή μας!
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Λιλακο λες και βλεπω το κτημα στη Μαλακασσα. Κοντα εισαι, ελα καμια βολτα.. οταν θα ειμαι εκει! Χορταρακια μαζεψες; Πραγματικα η αισιοδοξια βοηθαει αλλα οχι μονη της. Και δραση χρειαζεται και συνειδητοποιημενη αντιμετωπιση και η αισιοδοξια και καθαρος αερας. Ολα στα μετρα των δυνατοτητων του καθενα. Φιλα και χαμογελα.
λίλυ, έγραψες κάτι υπέροχο: χρειαζόμαστε την αισιοδοξία, την έχουμε ανάγκη, είναι η δύναμη που μας γεμίζει με θάρρος και καλή διάθεση. αισιοδοξία και αγάπη. για να είμαστε καλά εμείς και να τα έχουμε καλά με τους γύρω μας. φιλιά πολλά!
Μπράβο για αισιοδοξία να ακούω... γιατί πραγματικά δεν μπορώ άλλο!! Ελπίζω να περάσατε καλά! Καλή χρονιά!
Λοιπόν Γλαύκη, εδώ είμαστε...Πόσο σημασία πρέπει να δώσουμε σε αυτούς τους ανθρώπους που αναφέρεις και πως πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση;
Αυτοί προσπαθούν, αλλά εμείς δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε το σκοτάδι τους, έτσι δεν είναι;
Κωστή μου καλησπέρα!!!
Κατ' αρχήν με την έννοια κίνημα δεν εννοώ κάτι οργανωμένο, αλλά την αυθόρμητη ανάγκη όλο και περισσότερων ανθρώπων να δουν την καλή πλευρά της ζωής, γιατί κουράστηκαν από την μαυρίλα, την μιζέρια και την δυστυχία.
Δεν μπορεί να υπάρχει "κίνημα" για την απαισιοδοξία, και να μην υπάρχει για την αισιοδοξία, αυτό δεν είναι δίκαιο...
Τι θέλω να πω? Όταν από παντού βομβαρδιζόμαστε από μηνύματα βουτηγμένα στην μαυρίλα, στη δυστυχία, στη δυσκολία, και σε όλα τα κακά, που σπείρουν τον φόβο, την αγωνία, το άγχος, κάποτε αναρωτιέμαι αν κάποιοι έχουν βαλθεί να μας αποδυναμώσουν με σκοπό τον πλήρη έλεγχο μας...Εμένα προσωπικά αυτό δεν μου φαίνεται τυχαίο…σαν κίνημα μου μοιάζει.
Κάποτε πρέπει να αντιδράσουμε σε όλο αυτό. Και με αυτό εννοώ κίνημα της αισιοδοξίας. Όταν λοιπόν βλέπω δημόσια να αναφέρονται πλέον στην καλή πλευρά της ζωής και πως θα κρατήσουμε τα θετικά συναισθήματα μας, εγώ χαίρομαι…Λέω επιτέλους, δεν είμαι η μόνη που θέλω να ζήσω και μάλιστα να ζήσω ποιοτικά και όχι απλά να επιβιώσω όπως – όπως…Γιατί σε ορισμένους κύκλους, στην Ελλάδα ιδίως, έχει καταντήσει ντροπή να πει κάποιος ότι έχει όνειρα, ότι θέλει και καταφέρνει να περνάει καλά, ότι είναι ευτυχισμένος…
Μπορεί να γίνομαι λίγο επιθετική, αλλά ειλικρινά με έχει κουράσει η μιζέρια!!!
Κοιτά να δεις Κωστή μου, τόσα έχουμε πει αυτές τις μέρες, ξεχάσαμε να πούμε για τα κακτάκια…Λες να βοηθήσουν;
Σε φιλώ για την ώρα, τα λέμε πιο ύστερα…
Θείε...
Αν θέλουμε να ζήσουμε καλά, πρέπει να κρατάμε το θετικό μέσα μας...Και κυρίως να καλλιεργήσουμε την αγάπη για τα πάντα...Έτσι θα κάνουμε "θαύματα" (μεταφορικά και κυριολεκτικά) στη ζωή μας!!!
Καλή Χρονιά Ντοράκι...
Σε είδα ότι γύρισες, μου άφησες και offline αλλά δεν πρόλαβα να σου μιλήσω...
Έτσι είναι, όπως λέει και ο Κώστας, ο καθένας ας προσπαθεί μόνος του να δει την φωτεινή πλευρά της ζωής, και τελικά οι λίγοι θα γίνουν πολλοί...
Δεσποινάκι μου...
Εννοώ αισιοδοξία με την ψυχή και το σώμα. Να το νοιώθεις και να πράττεις ανάλογα...Σημαίνει ότι αντιλαμβάνεται κάποιος τις δυσκολίες και τον αρνητισμό, αλλά δεν επηρεάζεται, δεν πέφτει, ή ακόμα και αν πέσει να ανακάμπτει γρήγορα…Η αισιοδοξία πάντως επιτρέπει την δράση, ενώ η απαισιοδοξία και η μιζέρια την αναστέλλει…
Άμα βρίσκεται κάποιος στην εξοχή πάντως, τα ξεχνά όλα…Η φύση μπορεί να οδηγήσει στους σωστούς δρόμους και να βρει την ισορροπία του κάποιος που την έχει χάσει ακολουθώντας τους ρυθμούς και την νοοτροπία των πόλεων...
Κίνημα της χαράς ε;
Χμ... δύσκολο ακούγεται με όλα αυτά που ζούμε...
Πάντως εσύ την προσπάθεια σου την έκανες!
Καλή χρονιά καλή μου φίλη και ο νέος χρόνος να σου φέρει αμέτρητα κύματα χαράς!
Ελένη μου καλημέρα και καλή σου χρονιά.
Έτσι, αν ο καθένας κάνει την προσπάθεια του, κάτι καλλίτερο θα βγει, σίγουρα!
Μάλλον μας λείπει η αισιοδοξία... Ας ψάξουμε να τη βρούμε...
Καλημέρα Κίτσο...
Θέμα επιλογής είναι!!! Εάν θέλουμε μπορούμε να δούμε τα πράγματα αλλιώς, αν όχι, συνεχίζουμε όπως είμαστε...Στο κάτω - κάτω κανείς δεν υποχρέωσε κανέναν να είναι αισιόδοξος και ευτυχισμένος αν δεν μπορεί!!!
Δημοσίευση σχολίου