Social Icons

twitterfacebookgoogle pluslinkedinrss feedemail

Πέμπτη, Ιουλίου 08, 2010

Δύο από τις 30000+, λίμνες της Σκωτίας


Για μένα ο χρόνος δεν είναι υποχρεωτικά γραμμικός, και σίγουρα αν ήμουν σκηνοθέτης, θα είχα πολλά flashbacks στις ταινίες μου, ενίοτε δε, δεν  θα ήξερε ο θεατής αν βρίσκεται στο παρελθόν, στο παρόν ή στο μέλλον (όταν κάποιος έχει έντονη φαντασία, είναι εύκολο να βρίσκεται και εκεί)...Οπότε και το ταξίδι που κάναμε θέλησα να το παρουσιάσω με την σειρά που οι εικόνες ξεπηδούν από το μυαλό μου, ασχέτως ημερολογίου.

Και πάντα ξεπηδούν εικόνες από την φύση πιο έντονα. Αυτή με τραβάει και με ενθουσιάζει, και αυτές οι εικόνες γυρίζουν και ξαναγυρίζουν στο μυαλό μου. Επίσης στο μυαλό μου εντυπώνονται και οι μυρωδιές. Διότι κάθε τόπος έχει και την δική του μυρωδιά. Αλλιώς μυρίζει ο Πειραιάς, αλλιώς το Λονδίνο, ας πούμε...Πάντα συγκεκριμένη ίδια μυρωδιά αλλά διαφορετική από τόπο σε τόπο...Αυτή η μουχλίλα ανακατεμένη με γρασίδι και καυσαέριο των δρόμων του Λονδίνου, η μουχλίλα των σπιτιών και της μοκέτας...πάντα ίδια μυρωδιά...που μου ξυπνάει αναμνήσεις από όλα τα ταξίδια που έχω κάνει στην Αγγλία, και κάθε φορά ξέρω ότι ... φτάσαμε! Η μυρωδιά της θάλασσας στον Πειραιά πάλι, ανοίγω την μπαλκονόπορτα και αναπνέω μια ελαφριά ... θαλασσινή λιμανίλα, λιγάκι πετρέλαιο από τα καραβάκια,  λιγάκι βούρκος, χαρακτηριστική μυρωδιά, ευχάριστη, αν και καταλαβαίνω ότι ... είναι βρώμα στην ουσία. Και τώρα θυμάμαι μια άλλη μυρωδιά. Της Λάρνακας, κάθε φορά που επιστρέφαμε και κατεβαίναμε από το αεροπλάνο, τα χρόνια που έμενα Κύπρο. Και εκεί υγρασία, ζέστη, αλλά πάλι αλλιώτικη και μοναδική μυρωδιά.

Και η Σκωτία πως μυρίζει; Η Σκωτία μυρίζει Αγγλία. Μυρίζει εγγλέζικη ύπαιθρος, καθαρή και φιλική. Μοιάζει ακριβώς όπως η Αγγλία σε όλα της, στην φύση, στα σπίτια, σε όλα, μόνο που είναι πιο ανθρώπινη, πιο αληθινή, πιο όμορφη! Έχει πάρα πολλά κάστρα, ανάμεσα στην πρασινάδα, που στην αρχή τα κοιτάς, εντυπωσιάζεσαι, μετά σου φαίνονται φυσική συνέχεια του τοπίου, και πάνω από 30.000 λίμνες ...

Από αυτές η μεγαλύτερη σε όγκο νερού είναι η Ness διότι είναι πάρα πολύ βαθιά, η Loch Ness, και η μεγαλύτερη σε έκταση είναι η Loch Lomond, την οποία επισκεφτήκαμε, αφού πρώτα περάσαμε από την Loch Katrine, μια όχι τόσο μεγάλη αλλά πανέμορφη λίμνη. (οι macro fotos της προηγούμενης ανάρτησης είναι από εκεί)

Φτάνοντας στο Εδιμβούργο, μετά από ένα τριήμερο που περάσαμε στο Λονδίνο, δεν είχαμε κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα. Είχαμε κλείσει κάποιες "εκδηλώσεις" μέσω ίντερνετ για Λονδίνο, αλλά για Εδιμβούργο δεν είχαμε κανονίσει κάτι ιδιαίτερο, μόνο τα εισιτήρια μας τα αεροπορικά, και το ξενοδοχείο, διότι θέλαμε να περάσουμε "βλέποντας και κάνοντας" και αν είναι δυνατόν να ξεκουραστούμε κιόλας σωματικά... Πετάξαμε λοιπόν από Heathrow terminal 1 με ΒΜΙ για Εδιμβούργο, μια ώρα πτήση, πήραμε ένα ταξάκι, προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε στον κύριο που πάμε, παραιτηθήκαμε της προφορικής προσπάθειας , δώσαμε γραπτώς την διεύθυνση, και ... φτάσαμε.  Αυτό έγινε Παρασκευή μεσημέρι, 25/6. 
Η εκδρομή στις λίμνες έγινε την Κυριακή, με ένα τοπικό τουριστικό πρακτορείο που βρίσκεται πάνω στη High Street, στο Royal Mile, στην παλιά πόλη του Εδιμβούργου.

Και τώρα η εκδρομή σε εικόνες... Κρίμα που δεν μπορώ να ενσωματώσω και κάποιες μυρωδιές ...

Doune Castle

Doune Castle
Πρώτη στάση στο κάστρο Doune όπου έχει γυριστεί η ταινία των Monty Python, "Monty Python and the Holy Grail". Βρίσκεται στην επαρχία Stirling, στην κεντρική Σκωτία.
20100627100645(2)
Πίσω από το κάστρο, ο ποταμός Teith.
Kilmahog Woolen Mill - The Cafe
Στη συνέχεια, αφού ήπιαμε τον καφέ μας στο Kilmahog Woollen Mill,
Hamish Mc Denovan

Hamish McKay Denovan
και γνωρίσαμε τον Hamish McKay Denovan, τον Σκωτσέζο ταύρο με το μακρύ κόκκινο τρίχωμα, επιβιβαστήκαμε στο μικρό εκδρομικό μας πουλμανάκι, και ξεκινήσαμε με προορισμό
Loch Katrine - Pier

Loch Katrine - Pier

Loch Katrine - Pier

Loch Katrine - Pier

Rob Roy
την επόμενη στάση μας, στην Loch Katrine!
Υπέροχη λίμνη στα Trossachs, η πιο όμορφη των Trossachs, πατρίδα του Rob Roy, του Σκωτσέζου λαϊκού ήρωα, κάτι σαν τον Ρομπέν των Δασών της Σκωτίας. Στην φωτογραφία είναι η αποβάθρα από όπου φεύγουν ποταμόπλοια που κάνουν την βόλτα της λίμνης. Επίσης ενδείκνυται ο γύρος της λίμνης με ποδήλατο, και με τα πόδια βεβαίως. Υπάρχουν όμως και κάτι τρομερά αυτοκινητάκια ενοικιαζόμενα με την ώρα, γι αυτό το σκοπό. Τέτοια είδα και στο Hyde Park, και τέτοια συναντάει κανείς και στα αεροδρόμια που μεταφέρουν κάπως πιο ηλικιωμένους επιβάτες. Τα γλυκόβλεπα αλλά ο Άλεξ μου έκοψε την φόρα...Άλλωστε δεν θα καθόμαστε και πολύ εκεί, δυστυχώς.Loch Katrine - Cafe
Η καφετέρια της λίμνης. Τα βαρέλια - παρτέρια έχουν μέσα τα λουλουδάκια της προηγούμενης ανάρτησης. Η λίμνη ανήκει στην εταιρία υδάτων της Γλασκόβης.
Loch Lomond
( Tullie Inn, η εικόνα είναι από το ίντερνετ)
Και φτάνουμε στον τελικό μας προορισμό που είναι η Loch Lomond. Βρίσκεται στα σύνορα lowlands της κεντρικής Σκωτίας, και στα highlands. Η μεγαλύτερη λίμνη της Σκωτίας σε έκταση με τριάντα ή και περισσότερα νησάκια, ανάλογα με την στάθμη του νερού. Σταματήσαμε στο Balloch, ένα γραφικότατο αλλά και τουριστικότατο χωριουδάκι στην άκρη της λίμνης (νομίζω ότι είναι ένα τέλειο θέρετρο), όπου φάγαμε στο Tullie Inn, (λόγω κίνησης εκείνη την ημέρα, άργησαν να μας σερβίρουν, και τελικά το έφεραν και ελαφρώς κάρβουνο το μπέργκερ...μάλλον το είχαν ξεχάσει στη φωτιά). Το Tullie Inn βρίσκεται κοντά στην αποβάθρα, από όπου πήραμε το καραβάκι για μια βολτούλα (μιας ώρας) στη λίμνη. 
Loch Lomond

Loch Lomond

Loch Lomond
Στην αποβάθρα περιμένοντας το καραβάκι που κάνει την βόλτα στην λίμνη
Loch Lomond

Loch Lomond
Θέα από το πλοίο...Στις ακτές τις λίμνες υπάρχουν πολλά "κάστρα" τα οποία έχουν γίνει ξενοδοχεία πολυτελείας.
Loch Lomond

Ένα από τα νησιά της λίμνης. Παρατηρείστε τον ... θαλασσινό κυματισμό της λίμνης. Αν και ο καιρός ήταν καλοκαιρινός γενικά, ακόμα και στην Σκωτία, στο συγκεκριμένο σημείο, και μάλιστα μέσα στο καραβάκι, είχε ψυχρούλα.

Loch Lomond
Και μπόνους φότο...το πειστήριο ότι είμαστε και εμείς εκεί :P
Άντε στην υγειά μας με μια σκωτσέζικη μπύρα ... Tennent's!!!
Περισσότερες φότος, εδώ.

11 σχόλια:

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Σαν να βλεπω ταινια και να περιμενω το δρακουλα να φανει απο το πύργο!!!!

Unknown είπε...

Αλλά τελικά εμφανίστηκε η Nessie από την λίμνη ;)

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Για αυτό το υπέροχο ταξίδι, ένα φιλί δεν φτάνει!!

Unknown είπε...

Καλημέρα Αντιγόνη μου. Χαίρομαι που σου άρεσε το ταξίδι μου!

Vrakas Kostas είπε...

Αγαπημενη μου Lily!!

Σου το ειπα κατ ιδιαν,
αλλα θα σου το πω κι απο εδω...
Ειναι ισως η καλυτερη αναρτηση σου!!
Με μαγεψε στην κυριολεξια!
Με..ταξιδεψε!
Αντι για αναρτηση,θα την ονομαζα πεζογραφημα,αν δεν την συνοδευαν αυτες οι παρα πολυ ωραιες φωτογραφιες!
Μου αρεσε φανταστικα η εισαγωγη σου σχετικα με το χρονο,
και η αναφορα στην μυρωδια /ταυτοτητα μιας πολης,
ενος μερους!
Εχεις απολυτο δικιο!
Το νιωθω κι εγω αυτο.
Ο καθενας μπορει να το παρατηρησει,
και ιδιως αμα επισκεφτεται το μερος αυτο/πολη/χωρα,την ιδια παντα εποχη.
Ειναι λογικο εν μερει.
Η καθε πολη,εχει το μικροκλιμα της.
Η δομηση της παραμενει η ιδια..
Το ποταμι που την διασχιζει,
η; η θαλλασα που την βρεχει,τα βουνα τριγυρω της, η; ενα ερημικο τοπιο ζεστο και με εντονες υψηλες θερμοκρασιες,δεν αλλαζουν.
Δινουν ετσι,την μυρωδια/ταυτοτητα που ανεφερες!
Ας επανελθω και παλι στην αναρτηση σου.
Την διαβασα παρα πολλες φορες.
Δενουν ολα τοσο ομορφα!
Βεβαια,τα τοπια αυτα και οι πυργοι,μου ειναι λιγο πολυ γνωστα,γιατι ειναι κοινο χαρακτηριστικο της βορειας Ευρωπης.
Οπως και η σωστη τους εκμεταλευση.
Ειχα αναφερθει προσφατα πανω σε αυτο σε δικη μου αναρτηση..
ειχα πει πως δεν χρειαζεται να εχεις.."Παρθενωνες" να αναδειξεις!
Αρκετα ομως εγραψα,κι αν προσθεσω κι αλλα,
θα χαλασω πιθανον την μαγεια της αναρτησης σου!
Και κλεινοντας,θα πω ακομη μια φορα μπραβο για ορισμενες φωτογραφιες!
Εχουν εστιαση απο τελεια οπτικη γωνια!
Γενικα,παντα τετοια κοριτσι!!

Μια τεραστια αγκαλια,
και την αγαπη μου!

Υγ..Να μαζευομαστε σιγα σιγα απο το πλιτσι πλιτς,γιατι εχει..και τοπι;)

Eleni Dafnidi είπε...

Καμιά φορά, μυρωδιά δημιουργούν και οι λέξεις αλλά και οι φωτογραφίες γι’ αυτό μην ανησυχείς καθόλου. Οι φωτογραφίες και τα λόγια σου ήταν τα καταλληλότερα για να νιώσουμε πως πήγαμε και μείς εκεί, είδαμε τον ταύρο, (σαν… φουντωμένος να μου φάνηκε…, ή όχι; Και το μαλλί του μου θυμίζει ένα κοσμικό των μεσημεριανών, σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ!), μας ξύπνησε το άρωμα του καφέ στο Kilmahog Woollen Mill και όσο για την Tennent’s είχε τη σωστή θερμοκρασία. Την έχεις βρει και στην Ελλάδα αυτή την μπύρα; Είναι το αγαπημένο μου καλοκαιρινό ποτό, δεν ξέρω αν στο ‘χω ξαναπεί.

Ποιο προορισμό ονειρεύεσαι τώρα;

Φιλιά πολλά και να περάσετε υπέροχα όσο καλοκαίρι απομένει.

(Τώρα που ξαναήρθα κατάλαβα πόσο μου έλειψες.)

Unknown είπε...

Καλημέρα Κωστή μου και καλή σου εβδομάδα! Είδες, γύρισα από το πλίτσι-πλουτς σχεδόν...εγκαίρως (ίσα - ίσα για τον αγώνα που δεν είδα διότι κοιμόμουν όρθια)

Σε ευχαριστώ πολύ για όλα τα όμορφα λόγια σχετικά με την ανάρτηση μου! Χαίρομαι ειλικρινά όταν κάτι που γράφω/παρουσιάζω αρέσει, και ιδιαίτερα όταν μου το λες εσύ, εμπιστεύομαι την γνώμη σου, διότι ξέρω ότι αν δεν είναι καλό, θα την ... ακούσω, και πάλι δίκαιο θα είναι, όσο και αν διαμαρτύρομαι και θυμώνω ;)

Παρατηρείς και εσύ τις διαφορετικές μυρωδιές των τόπων; Δεν είναι πολύ γοητευτικό αυτό; Εμένα με τρελαίνει...όπως με τρελαίνει η βόρεια Ευρώπη γενικά! Μακάρι να είχαμε περισσότερες μέρες και αυτοκίνητο να γυρίζαμε όλη την Σκωτία! Όσο για τα καστράκια, το ξέρω ότι έχετε και εσείς εκεί πολλά. Τόσες απίθανες φότος μου έχεις στείλει και έχω βάλει στο flickr! Και η Γερμανία είναι και τόσο εύκολα προσεγγίσιμη με το αυτοκίνητο...Και επιπλέον έχει και την καλύτερη μπίρα ;)

Κάθε τόπος λοιπόν έχει την χάρη του, και οι "Παρθενώνες" χρειάζονται, και τα κάστρα, και το πράσινο και η θάλασσα, και η καλή μας διάθεση απαραίτητη είναι για να ανακαλύπτουμε τις ομορφιές και να τις κρατάμε μέσα μας!

Μια σφιχτή αγκαλιά λοιπόν, πολλά φιλάκια, και η αγάπη δεδομένη και σταθερή!

Unknown είπε...

Ελένη μου καλημέρα, καλή εβδομάδα και καλώς ήρθες! Μου έλειψες και εμένα πολύ, και ελπίζω να μην το ξανακάνεις, να παραμείνεις τόσο καιρό εκτός...

Αν κατάφερα έστω και λίγο, με τις λέξεις και τις φωτογραφίες, να περάσω και μυρωδιές, να σας μεταφέρω κάπως το κλίμα, και να σας κάνω να νιώσετε ότι είστε δίπλα στον ... φουντωμένο ταύρο...τότε είμαι μια ευτυχισμένη blogger. Και όπως είπα και πιο πάνω στον Κωστή, αν το ακούω αυτό από κάποια συγκεκριμένα άτομα, τότε γίνομαι ακόμα πιο ευτυχισμένη. Και εσύ για να τα λες αυτά, όλο και κάτι παραπάνω ξέρεις!

Θυμάμαι την φότο σου με την μπίρα, νομίζω πέρσι τον ... Οκτώβρη;(έψαξα στο blog σου και είδα πότε ήταν) Ξέρω ότι σου αρέσει και εσένα η μπίρα. Εκεί, στην Σκωτία, προβάλανε και μια ιταλική μπίρα, την peroni, και μάλιστα την δοκίμασα σε ένα ιταλικό που είχαμε πάει. Τώρα να πω ότι πολυκαταλαβαίνω τις διαφορές, θα σε γελάσω...Απλά ξέρω αν πίνεται, αν δεν πίνεται, ή αν με ξετρελαίνει...Αυτές πίνονται, μια χαρά είναι.

Όσο για το επόμενο ταξίδι, έχω δυο-τρεις σκέψεις στο μυαλό μου...και μια που μου έχει βάλει η κόρη μου...Θα δούμε!

Φιλάκια και από σένα πολλά, να περνάς όμορφα γενικά, και να περνάς από εδώ ειδικά, να σε βλέπουμε!

Unknown είπε...

@Ελένη Δαφνίδη

* ο δαίμων του τυπογραφείου που λέγαμε παλιά...

τα φιλάκια είναι από...μένα, όχι από σένα :P

πουαντερι είπε...

Τρελαίνομαι με αυτα τα τοπία, πολυ θα ηθελα να έμενα στα ΧΑΙΛΑΝΤ.

Unknown είπε...

Καλημέρα Πουαντερί μου.

Εγώ να δεις πόσο τρελαίνομαι!