Social Icons

twitterfacebookgoogle pluslinkedinrss feedemail

Κυριακή, Μαρτίου 25, 2012

Horse Guard, Hyde Park

Το ξέρω ότι είμαι ... απαράδεκτη. Εθνική μας εορτή σήμερα και εγώ αναρτώ αγγλικές παρελάσεις.
Από το πρόσφατο ταξιδάκι του Άλεξ στο Λονδίνο, στην βόλτα που έκανε στο Hyde Park/Κensington Gardens (βασικά εγώ τον προέτρεψα να πάει στο πάρκο για να βγάλει βιντεάκι καμιά πάπια), πέτυχε παρέλαση βασιλικών αλόγων.
Μια χαρά τους βρίσκω τους άγγλους! Όλα τα έχουν!



Πέμπτη, Μαρτίου 22, 2012

Porch - Βεράντα

Η Άνοιξη μπήκε βιαστικά και φουριόζικα στο διαμέρισμα από παντού...
Δεν μπορώ την κλεισούρα δήλωσε. Άνοιξε μου την μπαλκονόπορτα γρήγορα. Θέλω να κυκλοφορώ άνετα και όχι σαν το κλέφτη.
Εγώ, τι να κάνω, υπάκουσα.
Βγήκε και στρογγυλοκάθισε στις πολυθρόνες της βεράντας πάνω στα μικρά μαξιλαράκια που άρπαξε από τον καναπέ.
Δεν έχω βγάλει τα κανονικά μαξιλάρια ακόμα, ήρθες βιαστικά, της είπα.
Δεν πειράζει, καλά είναι και αυτά, είπε. Χρειάζεσαι αλλαγές και συμμαζέματα εδώ...
Όπως πάντα, της απάντησα.
Έχεις pinterest, μου είπε απειλητικά, και με κάρφωσε με το βλέμμα της. Έχεις και board με porches για να παίρνεις ιδέες. Αλλά τίποτα δεν έκανες ακόμα. Και επιπλέον έχεις και τον βρομιάρη τον λιονταρή μονίμως στην βεράντα να τρομάζει τον κόσμο!
Ναι, για τους κλέφτες και τους κακούς, είπα. Τον βλέπουν, φοβούνται, και τρέπονται σε φυγή. Οι φίλοι τον γνωρίζουν και τους γνωρίζει. Μόλις τους δει γουργουρίζει σαν γάτος και εκείνοι του χαϊδεύουν την χαίτη και την φούντα της ουράς του.
Καλά, καλά, άσε τα λόγια και τις αηδίες, και φέρε τώρα το laptop και το pinterest να δούμε το board με τα porches, μου είπε η Άνοιξη.
Έτσι και έκανα...
Κάποιες από τις φότος μου μάζεψα, τις βάζω εδώ, για να βλέπουμε και να γουστάρουμε την Άνοιξη που ήρθε.

Τετάρτη, Μαρτίου 21, 2012

Μια νύχτα το πολύ

Έχει κάτι από το πάθος της άνοιξης,
κάτι από βραδιές καλοκαιρινές που έρχονται,
κάτι από περασμένα δράματα,
από αδιέξοδες σχέσεις,
και από την σιγουριά μιας αξεπέραστης αγάπης.

Ναι, πάντα θα χαλάς τα σχέδια μου,
όταν ψάχνω τους θησαυρούς της εφηβείας μου.
Γιατί όμως?
Είναι κακό αυτό?


ps Η άνοιξη ήρθε απροειδοποίητα. Φοβάμαι μην έχουμε τίποτα παρατράγουδα...
ps2 από το 3.21 μέχρι το 3.31 περίπου παίρνει κάτι "στροφές" η μουσική με με τρελαίνει...

Δευτέρα, Μαρτίου 19, 2012

Προς Τιμόθεον 2:1-2

"Σας παρακαλώ πρώτα απ’ όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, ευχαριστίες για όλους τους ανθρώπους, για τους κυβερνήτες και για όλους εκείνους που ασκούν την εξουσία, ώστε να ζούμε ήρεμα και ειρηνικά με ευσέβεια κι ευπρέπεια από κάθε άποψη. "

Κατόπιν αυτού του εδαφίου, και επειδή θέλω να είμαι σύμφωνη με τον Λόγο του Θεού, αυτό  κάνω, δηλαδή προσεύχομαι για όποιο κόμμα βρίσκεται στην κυβέρνηση της χώρας μας. Εν τούτοις σαν άνθρωπος, δεν γίνεται να μην βλέπω ότι όλοι τους είναι άχρηστοι. Και όταν λέω όλοι, εννοώ όόλοι.  Όόλοι όσοι φαίνονται, όσοι είναι στο προσκήνιο. (διότι υπάρχουν και τίμιοι άνθρωποι στην Βουλή , αδύνατον να μην υπάρχουν, αλλά μένουν στην αφάνεια). Λοιπόν αυτοί οι άρχοντες, κάνουν την μια βλακεία πάνω στην άλλη, χρόνια τώρα, την μια παλιοδουλειά πάνω στην άλλη, την μια απάτη πάνω στην άλλη.  Όπου και να τους πιάσεις λερώνεσαι. Δεν ξέρω τι είναι στην πραγματικότητα περισσότερο, ηλίθιοι ή απατεώνες, εν τούτοις εμένα μου φαίνεται ότι είναι εξίσου ηλίθιοι όσο και απατεώνες.
Και μια και το έφερε η κουβέντα,  ένα βιβλιαράκι του Σταύρου Λυγερού, "Από την Κλεπτοκρατία στη Χρεοκοπία", το έχετε διαβάσει; Κυκλοφορεί παντού, δεν είναι δύσκολο να το βρείτε. Ρίξτε του μια ματιά, για να καταλάβετε πάνω - κάτω πως κινούμαστε οικονομικό-πολιτικό-κοινωνικά από την μεταπολίτευση και έπειτα. Είμαστε για κλωτσιές. Και αν υπάρχουμε ακόμα σαν χώρα, είναι διότι κάποιοι Άγιοι άνθρωποι προσεύχονται μετά μανίας για εμάς. Κάποτε θα ξυπνήσουμε, δεν γίνεται!

Αυτό τώρα ήταν ένας μικρός πρόλογος, για να ακολουθήσει ένα μικρότερο κυρίως θέμα. Περίεργο δεν είναι; Συνήθως τον πρόλογο τον ακολουθεί ένα μεγαλύτερο κυρίως θέμα. Όχι, το κυρίως θέμα μου είναι μικρό, και είναι το εξής:

Καλά βρε άνθρωπε, πόσο μ@λ@κ@ς είσαι που έχασες την ηλιόλουστη Κυριακή σου για να πας να ψηφίσεις τον μοναδικό υποψήφιο ενός ξοφλημένου κόμματος; Και μην μου πεις ότι έτσι δείχνεις ότι "είναι εδώ" και ότι θα κερδίσει τις εκλογές. Ας τις πάρει. Και πάλι ξοφλημένο θα είναι!  Διότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που απαρτίζουν τις κυβερνήσεις μας, δεν είναι ικανοί για τίποτα, και επιπλέον σε κοροϊδεύουν ασύστολα!  

Μην ακουμπάς λοιπόν σε αυτούς τις ελπίδες σου. Μόνο να προσεύχεσαι γι αυτούς! 

Κυριακή, Μαρτίου 18, 2012

Πίντερεστ | Pinterest


Είναι εμφανές πως απέχω "λιγάκι" από το blogging, και όχι μόνο. Απέχω ελαφρώς και από το fb, καθώς και από όλα τα κοινωνικά δίκτυα όπου "οι φίλοι" παίζουν πρωταρχικό ρόλο. Το γράφω αυτό, εν τούτοις δεν θα ήθελα να παρεξηγηθώ. Δεν έχω πρόβλημα με κανέναν, ειλικρινά. Και γιατί να έχω; Δεν έχω να μοιράσω ούτε να χωρίσω τίποτα, και αν προκύψει κάτι, και παραχωρώ και υποχωρώ, διότι έτσι μου λέει ο εαυτός μου και η Χριστιανική μου παιδεία. 
Ωστόσο πιστεύω ότι οι "κύκλοι" που προκύπτουν από τα social media περιορίζουν την ελεύθερη έκφραση μας, κατά τον ίδιο τρόπο που μας περιορίζουν και οι live κύκλοι μας. Ενώ μπήκαμε στο νετ  για να δούμε ορίζοντα, και να φτάσει η φωνή μας μακρύτερα, τελικά περιορίστηκε από τις συγκεκριμένες απόψεις των "φίλων μας", οι οποίοι μας έγιναν απαραίτητοι και θέλουμε να τους αρέσουμε, οπότε δεν λέμε τα πράγματα καθαρά και ξάστερα, αλλά ωραιοποιημένα, ούτως ώστε να μην τους δυσαρεστήσουμε  και τους χάσουμε. 
Σε αυτό το σημείο μπορεί κάποιος να πει ότι αυτό συνέβη μόνο σε εμένα λόγω της Χριστιανικής μου παιδείας που λέω πιο πάνω, και επειδή υποχωρώ. Οπότε για να το προλάβω αυτό απαντάω ότι όχι. Αυτό συνέβη καθαρά επειδή δεν υπάρχει σωστός αντίλογος, και επειδή φοβόμαστε να πούμε την γνώμη μας, όχι επειδή "υποχωρούμε" για να κάνουμε χώρο να σταθεί και ο άλλος. 
Αυτό συνέβη επειδή δεν είμαστε ελεύθεροι.  Η ελευθερία είναι κοινωνικό αγαθό.  Δεν αρκεί να είμαι εγώ ελεύθερη. Πρέπει να είσαι και εσύ, και ο φίλος σου, και ο φίλος του φίλου σου. Το να είμαι μόνο εγώ, δεν έχει νόημα. Μόνη θα μιλάω, μόνη θα απαντάω. Έτσι όμως δεν έχει πλάκα, έχει;
Τι σχέση έχει όμως όλο τούτο με το πίντερεστ που έχω για τίτλο; Θα σας απαντήσω. 
Το πίντερεστ είναι ένα κοινωνικό δίκτυο όπου κάνουμε συλλογές από φωτογραφίες. Έχει και αυτό followers. Μόνο που δεν παίζουν τόσο ρόλο, τουλάχιστον για την ώρα. Όταν αναρτάς κάποια φωτογραφία, σε όσους αρέσει, την κάνουν repin, δλδ την παίρνουν σε κάποια δική τους συλλογή. Κάποιες από αυτές τις φώτος που αναρτούμε φαίνονται δημόσια, σε όλο τον κόσμο που είναι στο πίντερεστ, οι περισσότερες όμως φαίνονται μόνο στο followers. Το γιατί συμβαίνει αυτό, άλλες να φαίνονται δημόσια, και άλλες σε "λίγους", δεν το έχω ανακαλύψει ακόμα. Πιστεύω είναι bug, αλλά παρότι έγραψα στο support, κανείς δεν απάντησε. Καταλήγω ότι αυτές που φαίνονται δημόσια, και παίρνουν το δρόμο της ... τύχης τους, έχουν καλή και δίκαιη τύχη :). Θα έχουν repins. Πολλά ή λίγα δεν παίζει ρόλο. Αν έχουν λίγα σημαίνει δεν είναι τόσο δημοφιλής. Αν έχουν πολλά, ξέρεις ότι άρεσαν στον κόσμο. Εκείνο που παρατηρώ όμως είναι ότι οι followers των board μου σπανίως κάνουν repin τις φότος, που εκείνοι διάλεξαν να ακολουθούν! Γιατί; Δεν τους αρέσουν; Κάτι άλλο σκέφτηκαν όταν έγιναν followers και όχι να κάνουν repin? Δεν ξέρω, και ούτε θα μάθω, και ούτε με νοιάζει. Εκείνο που με χαροποιεί όμως είναι ότι όταν αφήσεις κάτι "ελεύθερο", τελείως "ελεύθερο" αυτό παίρνει ένα "δίκαιο" δρόμο :)
Γι αυτό και αμφισβητώ πλέον πάρα πολύ τον τρόπο λειτουργίας των κοινωνικών δικτύων, με τους φίλους. 

ps ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν αμφισβητώ του φίλους και την φιλία, τους προσωπικούς φίλους, που γνωρίζεις, μεγαλώνεις μαζί τους, που μοιράζεσαι την ζωή. Αυτοί υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα. Αμφισβητώ το "κοινωνικό" μέρος της φιλίας και κυρίως τους νόμους που την διέπουν.