Ψαλμός 84

2 Πόσο αγαπητοί είναι οι χώροι της λατρείας σου,
Κύριε του σύμπαντος!

3 Λιώνει η ψυχή μου από τον πόθο
για του Κυρίου τις αυλές·
χαράς τραγούδια λέει η καρδιά και το κορμί μου
για τον αληθινό Θεό.

4 Και το σπουργίτι ακόμα βρήκε στέγη
κι η χελιδόνα τη φωλιά της
για ν’ αποθέσει τα μικρά της,
στα θυσιαστήρια σου, Κύριε του σύμπαντος,
Θεέ μου και βασιλιά μου.

5 Μακάριοι όσοι μένουν στο ναό σου·
αδιάκοπα σε υμνούν!

(*Διάψαλμα)

6 Μακάριοι οι άνθρωποι
που η δύναμή τους βρίσκεται σ’ εσένα·
που επιθυμούν να ’ρθούν προσκυνητές
στον άγιο σου ναό!

7 Όταν περνούν του θρήνου την κοιλάδα
τη μεταλλάζουν σε πεδιάδα των πηγών·
κι οι πρώιμες βροχές τής ρίχνουν ευλογίες.

8 Πορεύονται από δύναμη σε δύναμη
ώσπου μπρος στο Θεό των θεών να ’ρθούνε,
στη Σιών.

9 Κύριε, του σύμπαντος Θεέ,
άκου την προσευχή μου·
προσεκτικά άκουσέ με, Θεέ του Ιακώβ.

(Διάψαλμα)

10 Κοίταξε, Θεέ, εσύ που είσ’ ασπίδα μας,
ρίξε το βλέμμα σου στην όψη του εκλεκτού σου.

11 Μία μέρα στις αυλές σου, Θεέ μου,
καλύτερη είναι από χιλιάδες·
κάλλιο να στέκω στου ναού σου το κατώφλι,
παρά να ζω στων ασεβών τα δώματα.

12 Ήλιος κι ασπίδα είν’ ο Κύριος ο Θεός,
χάρη και δόξα δίνει ο Κύριος·
κανένα δεν αρνιέται αγαθό
σ’ αυτούς που ζούνε άμεμπτα.

13 Κύριε του σύμπαντος,
μακάριοι οι άνθρωποι που ελπίζουνε σ’ εσένα!