Στο timeline ενός κοριτσιού

Σε λίγο το καλοκαίρι 2012 θα είναι παρελθόν. Παρελθόν μεν, αλλά σημαδεμένο με αρκετά αστεράκια του είδους "σημαντική προσωπική στιγμή" στο timeline ενός κοριτσιού.

Αστεράκι πρώτο: Το κορίτσι δίνει το τελευταίο μάθημα των πανελληνίων, πληροφορική, γράφει σχεδόν 20 και αρχίζει να χαλαρώνει από την ένταση της προηγούμενης χρονιάς. Πανελλήνιες εξετάσεις τέλος.

Αστεράκι δεύτερο: Το κορίτσι τελειώνει τις ενδοσχολικές εξετάσεις και χαμογελάει ανακουφισμένη. Πάει το λύκειο. Είναι πλέον και επίσημα ενήλικη. Ο τίτλος μαθήτρια έφυγε.

Αστεράκι τρίτο: Ανακοινώνονται οι βαθμοί των πανελληνίων. Είναι από άριστοι έως κάκιστοι. Όμως το κορίτσι μάλλον έχει πιάσει το στόχο του. Χαίρεται και ηρεμεί ακόμα λίγο.

Αστεράκι τέταρτο: Η μαμά πάει με το αυτοκίνητο το κορίτσι στο λύκειο για να παραλάβει το απολυτήριο του. Κάνει ένα γύρο διότι δεν έχει θέση να παρκάρει, και καθώς επιστρέφει, βλέπει το κορίτσι της να χοροπηδάει μέσα στο δρόμο κρατώντας το πολυπόθητο χαρτί. Έχει εξασφαλίσει  το βαθμό που της επιτρέπει την είσοδο της στο αγγλικό πανεπιστήμιο που έχει διαλέξει και με το παραπάνω!

Αστεράκι πέμπτο: Από το UCAS έρχεται mail. Congratulations είστε επισήμως φοιτήτρια. Χαρές και πάλι.

Αστεράκι έκτο: Ανακοινώνονται οι βάσεις των πανελληνίων για την εισαγωγή στις σχολές. Το κορίτσι περνάει σε σχολή πληροφορικής και στην πόλη της. Το κορίτσι είναι δυο φορές φοιτήτρια και έχει την πολυτέλεια της επιλογής. Οι γονείς του κοριτσιού είναι χεσμένοι από την χαρά τους :)

Εγώ να δώσω τα συγχαρητήρια μου και την αγάπη μου σε όλα τα παιδιά, και στους γονείς τους, που σε αυτά τα Σόδομα που ζούμε, εξακολουθούν να κάνουν αγνά όνειρα, να κρατούν ακέραιους τους στόχους τους, να παλεύουν γι αυτούς και να τους πετυχαίνουν!

Ελληνικό γιαούρτι στο Λουτράκι

Σήμερα επιστρέφουμε Πειραιά. Τέλος οι διακοπές για φέτος, και του χρόνου πάλι με υγεία. Ωραίο μέρος το Λουτράκι, το λέμε και το ξαναλέμε, κοσμοπολίτικο, έχει όλων των ειδών τα μαγαζιά, για να φας,  να πιεις, να διασκεδάσεις, μέρα και νύχτα. Έχει και το καζίνο. Το καζίνο, μαζί με τις ιαματικές πηγές και το ιαματικό υδροθεραπευτήριο είναι τα μεγάλα ατού του Λουτρακίου. Πράγματα που δεν τα βρίσκεις εύκολα σε παραθεριστικά κέντρα, όλα συγκεντρωμένα σε ένα μικρό τόπο.

Φέτος καινούργιο απόκτημα είναι δύο "μπαρ" με ελληνικό παγωμένο γιαούρτι. Δοκίμασα και είναι υπέροχο. Αφράτο σαν παγωτό μηχανής, άλλωστε είναι από μηχανή, λιγάκι ξινό, και στο μαγαζί που δοκίμασα έρχεται σε τέσσερις γεύσεις: με Βανίλια,  με Μάνγκο, με Σοκολάτα και με Μπισκότο. Μετά το γαρνίρεις με φρουτάκια, μπισκοτάκια, τρούφες, διάφορα σιρόπια κ.ο.κ. Το καλλίτερο όμως είναι ότι το μαγαζί είναι self service. Μόνος βάζεις όσο θέλεις σε κυπελλάκι, συνδυάζεις γεύσεις, και μετά γαρνιτούρες. Το ζυγίζουν και πληρώνεις ανάλογα. 

Η φωτογραφία είναι από την πρώτη φορά που το επισκεφτήκαμε. Εγώ είμαι στο αυτοκίνητο, φαίνεται ώρα και θερμοκρασία, και ο Άλεξ που έρχεται. Δεν ξέραμε την διαδικασία, οπότε είχε πάει μόνος ο Άλεξ. Το μαγαζί με το γιαούρτι είναι αυτό που έχει το φως και τον κόσμο απ' έξω. 

Ένα άλλο μέρος που αγαπάω στο Λουτράκι, είναι ένα ουζάδικο - μπαρ - καφενείο κοντά στις ιαματικές πηγές. Δηλαδή προς το τέλος της πόλης, όπου έχει συνήθως και περισσότερη ησυχία. 

Από εκεί είναι και οι φωτογραφίες με την βαρκούλα. Τα φώτα στο βάθος είναι από την απέναντι παραλία του Λουτρακίου, πηγαίνοντας προς το καζίνο.

Και εδώ η παραλία κάτω από το σπίτι μας, με μια κυρία να προσπαθεί να στήσει την ομπρέλα της.

Σας αφήνω τώρα, εύχομαι και του χρόνου σε όσους επέστρεψαν από τις διακοπές, καλή συνέχεια σε όσους ακόμα παραθερίζουν και σε όσους δεν έχουν φύγει ακόμα, καλό καλοκαίρι!

Η σκουπιδιάρα βαρκούλα

Εδώ και λίγες μέρες βρίσκομαι στο Λουτράκι. Το δρομολόγιο των διακοπών γνωστό, και καθόλου πρωτότυπο. Κάθε καλοκαίρι Πολιτικά Ευβοίας - Λουτράκι, Λουτράκι - Πολιτικά Ευβοίας. Δεν είναι αυτό παράπονο, ούτε βαρεμάρα, είμαι ευγνώμων που υπάρχουν αυτά τα εξοχικά, και μάλιστα "καλής ποιότητας". Στα Πολιτικά χαλαρώνουμε μέσα σε ένα υπέροχο κήπο πάνω στην θάλασσα, μοναχικά από πολύ κόσμο, αλλά με συντροφιά την φύση σε όλες της τις μορφές, και στο Λουτράκι ας πούμε ότι κάνουμε "κόσμο-Πολίτικες" διακοπές, μια και το Λουτράκι είναι αναγνωρισμένη λουτρόπολη από το 1925, τουριστικό θέρετρο γνωστό για τα ιαματικά λουτρά, τα μεταλλικά νερά του και το καζίνο του. Τα τελευταία χρόνια έχει ανοίξει καινούργιο υδροθεραπευτήριο (thermal spa). 

Το Λουτράκι είναι επίσης γνωστό για το "αεράκι" του, που κατεβαίνει από τα Γεράνια.  Καλό αυτό (μάλλον), διότι φεύγει η πολύ ζέστη και ανανεώνεται η θάλασσα (καθαρίζει). Το πως καθαρίζει θα σας το δείξω πιο κάτω. Προς το παρόν στην φότο βλέπετε τα Γεράνια όρη. Ουσιαστικά η πόλη είναι κτισμένη στους πρόποδες του βουνού.

Εδώ είναι η παραλία ακριβώς κάτω από το σπίτι μου. Παρένθεση, σήμερα είναι δεκαπενταύγουστο, και στο Λουτράκι γίνεται συνήθως το έλα να δεις. Ευτυχώς φυσάει, και έτσι υπάρχει σχετική ηρεμία στην παραλία. Κλείνει η παρένθεση. Δεν είμαι μισάνθρωπος, και θεωρώ τον εαυτό μου κοινωνικό άτομο, αλλά μετά τις υπέροχες μέρες που πέρασα στα Πολιτικά, όπου μιλούσα με τον Θεό, εδώ μου φαίνεται μπανάλ να μιλάω με τον καθένα. Ή απλά να ακούω τον/την καθένα/μια να λέει αηδίες. 

  Δεν είναι άδεια η παραλία, απλά αυτή η ξαπλώστρα είναι άδεια ακόμα. Αργότερα την καταλάβανε και αυτή!

 Ορίστε! Δειλά - δειλά εμφανίζω ανθρώπους. Ας αρχίσω από τους πιο αθώους. Στο βάθος κάποιοι λουόμενοι, και μια βαρκούλα που έρχεται προς εμάς.

 Αυτός είναι ο καφές μου. Ρώτησα την κοπελιά του καφενείου αν έχει κανέναν ζεστό καφέ, διότι εγώ προτιμώ τον ζεστό καφέ χειμώνα-καλοκαίρι, και μου είπε ότι έχει και ζεστό και κρύο fredo καπουτσίνο!!! Οπότε πήρα ζεστό fredo :P.

 Και εδώ σας αποκαλύπτω τα επιστημονικά στοιχεία για το πως καθαρίζει η θάλασσα με τον αέρα. Λοιπόν με τον αέρα έρχονται προς την παραλία του Λουτρακίου σκουπίδια, όπου προφανώς τα έχουν πετάξει καταμεσής της θάλασσας πλοία ή τα φέρνει το κύμα από άλλες παραλίες του Κορινθιακού κόλπου.  Όμως ο δήμος Λουτρακίου είναι ένας καθαρός δήμος, αυτό έλειπε, οπότε υπάρχει μια σκουπιδιάρα δημοτική βαρκούλα όπου μαζεύει όλα τα σκουπίδια που πλησιάζουν την ακτή. Βλέπετε ένα "δίχτυ-απόχη" που έχει μπροστά η βάρκα. Όμως βλέπετε και ένα "άτομο" με μια σανίδα που προσπαθεί να ξεφύγει από την απόχη της βάρκας. 

 Είναι η κόρη μου. Ευτυχώς,  ίσα - ίσα την γλύτωσε και δεν την μαζέψανε :P

Και επιπλέον άτομο (αυτός με την κόκκινη μπλούζα) που κατεβαίνει από την βάρκα, και χειρωνακτικά μαζεύει ότι σκουπίδι έχει ξεφύγει από το μεγάλο δίχτυ. Επίσης σας παρουσιάζω και μερικές γοργόνες, στρουμπουλές, που αλείφονται με λάδι και είναι έτοιμες για τηγάνι. 

Εδώ η βαρκούλα από πιο κοντά, και οι γεροντό - γοργόνες που το σκέφτονται, να μπουν να μην μπουν.

Αυτά για την ώρα. Απολαύστε το υπόλοιπο καλοκαίρι, και μην ακούτε ειδήσεις. 

Night scene

I am in our cottage in Politika, Evia. That is a good thing since we are suffering from high temperatures. Of course this is normal in summer time, but it is tiresome also, if high temperatures persist for long periods of time.
Anyway, this is a try with my Olympus to take some night shots of the sea and boat.  The bigger problem is that when it is dark, high ISO is used so you have to keep the camera still for a long period, to let the light come in. A tripod is very helpful in such circumstances. Since I have not one with me in the holidays, I used the back of a chair and I could take a decent shot. After 50 shots, one shot was good. The other problem, except of the movement, it is that the quality of the photo is not so good. But it is better to have a picture that is not so good, than no picture at all, 

Ψαλμός 84

2 Πόσο αγαπητοί είναι οι χώροι της λατρείας σου,
Κύριε του σύμπαντος!

3 Λιώνει η ψυχή μου από τον πόθο
για του Κυρίου τις αυλές·
χαράς τραγούδια λέει η καρδιά και το κορμί μου
για τον αληθινό Θεό.

4 Και το σπουργίτι ακόμα βρήκε στέγη
κι η χελιδόνα τη φωλιά της
για ν’ αποθέσει τα μικρά της,
στα θυσιαστήρια σου, Κύριε του σύμπαντος,
Θεέ μου και βασιλιά μου.

5 Μακάριοι όσοι μένουν στο ναό σου·
αδιάκοπα σε υμνούν!

(*Διάψαλμα)

6 Μακάριοι οι άνθρωποι
που η δύναμή τους βρίσκεται σ’ εσένα·
που επιθυμούν να ’ρθούν προσκυνητές
στον άγιο σου ναό!

7 Όταν περνούν του θρήνου την κοιλάδα
τη μεταλλάζουν σε πεδιάδα των πηγών·
κι οι πρώιμες βροχές τής ρίχνουν ευλογίες.

8 Πορεύονται από δύναμη σε δύναμη
ώσπου μπρος στο Θεό των θεών να ’ρθούνε,
στη Σιών.

9 Κύριε, του σύμπαντος Θεέ,
άκου την προσευχή μου·
προσεκτικά άκουσέ με, Θεέ του Ιακώβ.

(Διάψαλμα)

10 Κοίταξε, Θεέ, εσύ που είσ’ ασπίδα μας,
ρίξε το βλέμμα σου στην όψη του εκλεκτού σου.

11 Μία μέρα στις αυλές σου, Θεέ μου,
καλύτερη είναι από χιλιάδες·
κάλλιο να στέκω στου ναού σου το κατώφλι,
παρά να ζω στων ασεβών τα δώματα.

12 Ήλιος κι ασπίδα είν’ ο Κύριος ο Θεός,
χάρη και δόξα δίνει ο Κύριος·
κανένα δεν αρνιέται αγαθό
σ’ αυτούς που ζούνε άμεμπτα.

13 Κύριε του σύμπαντος,
μακάριοι οι άνθρωποι που ελπίζουνε σ’ εσένα!

Αυγουστιάτικο φεγγάρι

To πρώτο από τα δύο Αυγουστιάτικα φεγγαράκια, όπως το είδε το μάτι του κινητού μου τις πρώτες ώρες της ανατολής του, πάνω από τον Σαρωνικό. 

 

 

Η τοποθεσία από όπου έγινε η φωτογράφιση :P, είναι το Okio, pub στην Marina Zeas. Το εν λόγω παμπάκι είναι αρκετά παλιό, ατμοσφαιρικό (κατάλληλη μουσική) και σχετικά μικρό. Είναι το μικρότερο από τα άλλα τρία καφέ-pub που βρίσκονται στην Marina. Από τότε που έκλεισε το Kitchen, προτιμώ το Okio για στέκι, αν και αρκετές φορές πάμε στην Pisina, κυρίως λόγω της προσφοράς του club sandwich με δώρο την μπύρα. 

 Pisina, κάποια βραδιά...

Pisina, κάποιο πρωινό...