Τα 4 βήματα για την δημιουργία αυτών που επιθυμώ

Όπως είχα πει στην προηγούμενη ανάρτηση, είμαι μια θυμωμένη. Πάνω σε αυτό θέλω να ξεκαθαρίσω ότι από τότε που το ανέρτησα, ο θυμός έφυγε. Και η πικρία. Όσο και να σκαλίζω το παρελθόν σχετικά με κάποιες καταστάσεις, δεν νοιώθω τίποτα. Σχεδόν δεν θυμάμαι σε ποιες καταστάσεις αναφέρομαι. Αλλά στη παρούσα στιγμή, όταν θέλω κάτι και δεν το έχω αμέσως, με πιάνει μια στραβή, μια ανάποδη.

Οπότε με έβαλα στο σκαμνί των ατάκτων και μου είπα τα εξής:

• Δεν μπορείς να έχεις παραπάνω από όσα μπορείς να δημιουργήσεις. Οι ικανότητες σου είναι περιορισμένες την συγκεκριμένη στιγμή, και ανάλογα με αυτές τις ικανότητες/δυνάμεις δημιουργείς. Δεν εννοώ δυνατότητες, οι δυνατότητες είναι άπειρες για τον καθένα μας. Όμως για να γίνουν οι δυνατότητες, ικανότητες, θέλει δουλειά.
• Πρέπει να μάθεις την ταπείνωση, και αυτό συμβαίνει όταν καταλαβαίνεις ότι δεν μπορείς να έχεις όλα όσα θέλεις, τώρα.
• Πρέπει να μάθεις την ταπείνωση και να καταλάβεις, ότι κάποιοι που έχουν αυτά που θα ήθελες και εσύ, τα έχουν επειδή έχουν περισσότερες ικανότητες. Αλλά τα καλά νέα είναι ότι δεν χρειάζεται να δείξεις σε αυτούς υποταγή, υπακοή, ούτε και θαυμασμό. Απλά αναγνώρισε την αξία τους πάνω στο συγκεκριμένο θέμα.
• Πρέπει να κάνεις υπομονή και να τα αποκτήσεις σιγά σιγά, αν τα θέλεις πραγματικά.

Επειδή όμως όλο ρωτάω, ρωτάω και πάλι, γιατί να μην μπορώ και εγώ;

• Κάτσε λοιπόν πάλι στο σκαμνί, γύρνα το κεφάλι σου γύρω γύρω, και δες τους άλλους. 
• Κατάλαβε, ότι οι άλλοι έχουν κάποια πράγματα, διότι μπορούν να τα έχουν, έχουν τις ικανότητες να τα αποκτήσουν και έχουν "πληρώσει" για αυτά. 
• Έχουν πληρώσει, όχι απαραίτητα με χρήματα, αλλά πάντως δωρεάν δεν δίνεται τίποτα. Κάπως τα έχουν εξαγοράσει. Αλλά πριν πληρώσουν για να τα αποκτήσουν, έχουν καταλάβει την αξία τους. 
• Το λάθος σου είναι ότι  κάποια πράγματα τα θέλεις δωρεάν, σαν να σου οφείλονται. Δεν τα αξιολογείς, δεν θέλεις να κοπιάσεις για αυτά, αλλά θέλεις να τα έχεις. 
• Εσφαλμένη πεποίθηση, που και αυτή πληρώνεται με καθυστέρηση. 

Θα σου πω περιληπτικά τα 4 βήματα για να πετύχεις κάτι που επιθυμείς.

1. Γνώση των ικανοτήτων σου. Τι μπορείς να κάνεις για να πετύχεις ένα σκοπό, τώρα.
2. Εξερεύνηση των δυνατοτήτων σου (σωματικών, ψυχικών, πνευματικών, ταλέντα, επιδεξιότητες, μόρφωση, ικανότητα στην επικοινωνία, και δύναμη θέλησης) και γνώση του περιβάλλοντος. Στο συγκεκριμένο περιβάλλον τι αποδίδει, και τι ανάγκες υπάρχουν, πως μπορούμε να αυξήσουμε τις ικανότητες μας και να τις διαθέσουμε στο περιβάλλον. Αλλά και συνειδητοποίηση ότι κάποια πράγματα που έχουμε σε αφθονία, ίσως το περιβάλλον μας να μην τα χρειάζεται. Επίσης γνώση της αξίας των πραγμάτων (όχι απαραίτητα χρηματική). Τι πρέπει να δώσεις για να πάρεις αυτά που θέλεις. 
3. Συνειδητή γνώση των δικών σου αξιών. Τι αξίζει πραγματικά για εσένα προσωπικά, και τι είσαι αποφασισμένη να δώσεις για να το έχεις αυτό που θέλεις.
4. Πίστη ότι εκεί που δεν φτάνεις εσύ, θα φτάσει ο Θεός για εσένα. Θα καλύψει τις ελλείψεις σου, και θα αυξήσει τις ικανότητες σου.

Μελέτησε καλά αυτά τα 4 βήματα, και όλα θα προχωρήσουν.

Αλλά πριν από όλα, κάνε ένα ντους με κρύο νερό για να αποκτήσεις ψυχραιμία και να ηρεμήσουν τα έντονα συναισθήματα.

Αρνητικά συναισθήματα vs χαρά

Δεν ξέρω αν δίνω την εντύπωση της χαρούμενης, αλλά στη πραγματικότητα είμαι μια πολύ θυμωμένη γυναίκα. Και εκτός από θυμό έχω και ένα πολύ χειρότερο αρνητικό συναίσθημα. Έχω πικρία. Και ο λόγος της πικρίας είναι ότι σε μια τρυφερή ηλικία, και όταν λέω τρυφερή δεν εννοώ παιδί, εννοώ νεαρή ενήλικη, στην ηλικία που οι περισσότεροι ανοίγουν τα φτερά τους, εμένα μου βρισκόντουσαν μπροστά μου άνθρωποι που με αμφισβητούσαν, με μείωναν, και υποσκάπταν την αυτοπεποίθηση μου, από την οποία δεν είχα και πολύ. Έκανα βήματα στη ζωή, και σε κάθε βήμα ένοιωθα μια τροχοπέδη, και αφού και με την τροχοπέδη κατάφερνα να τα κάνω τα βήματα, μετά μια μομφή. Σαν να μην έπρεπε να κάνω τίποτα από αυτά που έκανα. Αυτό μου δημιουργούσε μεγάλο άγχος, και έψαχνα να βρω τι θα ήταν εκείνο που επιτέλους αν το καταφέρω, θα δικαιούμαι να ηρεμήσω και να χαρώ. Όταν παντρεύτηκα, και ενώ δεν υπήρχε κανένα ουσιαστικό πρόβλημα, η μητέρα μου και ο άντρας μου ανταγωνίζονταν ποιος θα έχει τα μεγαλύτερα "μούτρα", ποιος θα κάνει τις περισσότερες χαζές δυσκολίες σε όλα τα θέματα, με αποτέλεσμα να μην βλέπω μια άσπρη μέρα. Γέμιζα με άγχος, ανησυχία, ενοχές, φόβο, και δεν μπορούσα να χαρώ το παραμικρό. Δεν μπορούσα να χαρώ την σχέση μου μαζί τους, ούτε με το παιδί μου καλά - καλά, το σπίτι μου, και όλα τα καλά που έβλεπα ότι είχα. Και εγώ να προσπαθώ να κάνω την χαρούμενη, ή να προσπαθώ να τους λύσω τα προβλήματα για να δικαιούμαι και εγώ λίγο χαρά μετά από αυτό, και όσο να προσπαθώ να μπλέκομαι σε κουβέντες και να τα κάνω χειρότερα. Και μετά βέβαια τα έριχναν πάνω μου ότι εγώ έφταιγα, διότι είπα πράγματα που τους πείραζαν, και γι αυτό το λόγο ήταν με κακή διάθεση. Εγώ τους την είχα προκαλέσει. Οπότε δεν μπορούσα να χαρώ τίποτα, κανονικά πλέον, διότι δεν το άξιζα μετά από αυτό που έκανα! Γιατί να με νοιάζει όμως;  Ο καθένας μπορεί να έχει τις σκέψεις του και τις υποθέσεις του. Και εγώ το ίδιο. Γιατί να μπλεχτώ; Γιατί να θέλω να τα κάνω όλα χαρούμενα και ξάστερα για να χαρώ; Ας έκανα την πάπια, και αν μου έλεγαν κάτι, ας απαντούσα κατάλληλα. Αλλά δεν μπορούσα. Φοβόμουν. Ήδη είχα μέσα μου φόβο, ανασφάλεια, και διάφορα αρνητικά που με κατέστρεφαν, και προσπαθούσα να πιαστώ από τους άλλους για να επιβεβαιώσω το δικαίωμα μου στην χαρά και την ευτυχία. Να πάρω την άδεια. Και βέβαια η άδεια δεν ερχόταν, διότι οι άλλοι καθρέφτιζαν τα δικά μου συναισθήματα, και εκείνο που έβγαινε ήταν "φαίνεται δεν πρέπει".  Οπότε αφού δεν έπρεπε, δεν μου έδιναν την συναισθηματική άδεια να χαρώ. Έψαχνα να βρω τους όρους και τις προϋποθέσεις της χαράς, και δεν τους έβρισκα. Έχω γράψει και μια άλλη ανάρτηση, ότι απλά ήθελα να είμαι φυσιολογική και να χαίρομαι αυτά που έχω. Αλλά όσο και να ήθελα, εφόσον μέσα μου υπήρχαν έντονα αρνητικά συναισθήματα, δεν μπορούσα. Και τα αρνητικά συναισθήματα τα έχω ακόμα, κυρίως θυμό. Θυμό γιατί δεν με άφηναν να...χαρώ τότε.  Όμως την χαρά μόνο ο Θεός την δίνει. Η σχέση με τον Θεό. Δεν έχει όρους η χαρά. Δεν είναι κάτι που μπορούν οι άλλοι να σου επιτρέψουν να το έχεις ή να μην το έχεις. Δεν είναι κάτι που το δικαιούσαι ή όχι, ανάλογα με το πόσα έχεις καταφέρει. Το να πιστέψουμε στο Ιησού σαν Σωτήρα, αυτό μας κάνει δίκαιους, και η σχέση μας με τον Ιησού μας δίνει την χαρά. Όσο είμαστε κοντά Του την έχουμε. Όταν απομακρυνόμαστε και βάζουμε τα δικά μας κριτήρια, χάνουμε την χαρά. Τόσο απλά. Με τα δικά μας κριτήρια μπορεί την μια μέρα να είμαστε χαρούμενοι διότι αυτά που θέλουμε έχουν πάει καλά, την άλλη μέρα αν συμβεί κάτι, πέφτουμε στα πατώματα. Δεν έχει διάρκεια η χαρά μας. Είμαστε μια έτσι μια αλλιώς. Και βέβαια στην σημερινή εποχή που είναι λίγο ρευστή, που δεν υπάρχει σταθερότητα, αυτά από τα οποία κρατιόμαστε μπορεί να καταρρεύσουν από την μία στιγμή στην άλλη. Αυτό μας δημιουργεί ανασφάλεια, φόβο, άγχος. Μόνο η σχέση με κάτι σταθερό όπως είναι ο Θεός μπορεί να μας βγάλει από τον φαύλο κύκλο του άγχους και της ανασφάλειας. Διότι όσο έχουμε ανασφάλεια, τόσο θέλουμε να κάνουμε κάτι για αυτό. Όμως λόγω ρευστής εποχής, πολυφωνειας, πρακτικών δυσκολιών, τρομοκρατίας από ΜΜΕ και ελληνικού εκρηκτικου συναισθήματος, όσο προσπαθούμε, τόσο βλέπουμε ότι από πουθενά δεν μπορούμε να κρατηθούμε, διότι η ίδια μας ή ανασφάλεια και ο φόβος θα καθρεφτιστεί στο περιβάλλον μας, και όχι οι προσπάθειες μας. Το ελληνικό περιβάλλον είναι ότι πρέπει για να κάνει τους εφιάλτες σου πραγματικότητα. Οπότε μόνο η σχέση με τον αιώνιο Θεό μπορεί να σε σταθεροποιήσει και να σου φανερώσει τις πραγματικές διαστάσεις των πραγμάτων. Και ενώ μεγαλώνει αυτή η σχέση, δίνει χρόνο στον εαυτό σου να επουλώσει τα τραύματα, και να εξαλείψει τα αρνητικά συναισθήματα.
Αυτά σκέφτομαι, πάνω από μια κούπα πρωινού καφέ.

Resolution follow up 1: αναφορά 1

 Δυο εβδομάδες μετά, και η πρώτη "αναφορά" σχετικά με τις "αποφάσεις" μου είναι έτοιμη.

1. Βάρος: 44.5 kg. Που σημαίνει σταθερό το βάρος, ελάχιστα λιγότερο, (0,5 kg από την αρχή - αρχή) Όταν είχα κάνει την πρώτη ανάρτηση για τις αποφάσεις ήμουν 44,6. Δηλαδή μέσα σε 15 μέρες έχασα μόνο 100 gr παρόλο που προσέχω; Έχω περιορίσει πολύ το ποτό, τα ζυμαρικά, τις πατάτες, το ρύζι και το γλυκό. Θα συνεχίσω με την ίδια διατροφή και θα δούμε πως θα πάει.
2. Γυμναστική: άψογα.  Κάνω ασκήσεις τύπου Pilates, που περιλαμβάνουν αναπνευστικές ασκήσεις, τις οποίες βρίσκω πολύ ωφέλιμες. Αρχικά με δυσκόλευε να συντονίσω την αναπνοή μου με την κίνηση. Η εισπνοή γίνεται στην ουδέτερη θέση, και η εκπνοή στην κίνηση. Αυτό εμένα με μπέρδευε, που ήθελα να εισπνέω κάνοντας κίνηση και να εκπνέω στην χαλάρωση. Νομίζω τώρα πλέον το κατέχω. Είναι αυτό το βίντεο, και κάνω τις ασκήσεις για ζέσταμα. Μετά κάνω τις δικές μου ασκήσεις, απλές ασκήσεις για τα ισχία, γόνατα, κάτω πόδι, για δυνάμωμα τετρακέφαλου, για γλουτιαίο κτλ. Προχτές ανακάλυψα και αυτό το βίντεο. Είναι εξαιρετικές και πανεύκολες ασκήσεις, για stretching του αυχένα και της μέσης. Αρχίζει με μια αναπνευστική άσκηση. Την πρώτη φορά, δεν μπορούσα να εισπνεύσω καθόλου, ούτε καν να κουνηθώ προς τα μπροστά. Τώρα τα πάω πολύ καλύτερα, και έχω αποτελέσματα στην ευκινησία της πλάτης και του αυχένα. 
   
3. Επαγγελματικό: Δουλεύω πάνω στα ήδη υπάρχοντα project,  speedydev και imgeater, αλλά κυρίως στον imgeater, το photo sharing site. Είναι καλό project και θέλω να προχωρήσει. Πιστεύω σε αυτό. Που σημαίνει ότι χρειαστεί να γίνει, θα γίνει, για να φτάσει εκεί που πρέπει. 
   

Aυτό ήταν το πρώτο follow up των αποφάσεων μου. Σε δυο εβδομάδες περίπου, θα τα πούμε πάλι.

White Prespes, Winter in Greece_6013

White Prespes, Winter in Greece_6013

Winter of 2012, with temperature -16, in Greece, at Mikri Prespa lake region.
See more and buy here: https://www.imgeater.com/blog/download-photos-white-prespes-winter-in-greece/product/listing.html

White Prespes, Winter in Greece_6012

White Prespes, Winter in Greece_6012

The floating bridge that connects the small island of Agios Achilleos of the lake Mikri Prespa, with the bank of the lake. Here is during the winter of 2012, that temperature was -16. 
See more and buy here: https://www.imgeater.com/blog/download-photos-white-prespes-winter-in-greece/product/listing.html

White Prespes, Winter in Greece_6014

White Prespes, Winter in Greece_6014

In the region of lake Mikri Prespa, in Northern Greece, winter 2012 with temperature -16 ^o C. 

See it and buy it here.

Our travel/photo blog Imgeater| Prespa lakes, Mikri Prespa, Megali Prespa

I am happy because I have received new photos for our photo eshop, travel/photo blog of imgeater. Those are photos of Greece during winter time, with a lot of snow! So I am starting to upload the material on the blog and eshop.
I start with the region of Prespes, especially Mikri Prespa and more specifically with a small island situated in Mikri Prespa, called Agios Achilleos.
Our photographer had been there during the winter of 2012 when the temperature was -16. You can see our first blog post about Mikri Prespa and Agios Achilleos here.
You can browse/buy photos here.

View Larger Map

The two lakes, Mikri and Megali Prespa are water borders of Greece, of former Yugoslavia and Albania. They lie 850 m. above the sea-level and have a depth of 50 m.

Megali Prespa is today located in FYROM, Albania and Greece while Mikri Prespa is entirely located within the latter two countries. The area is characterized by outstanding natural beauty and has been inhabited without interruption from antiquity (with traces of ancient inhabitation in the area of "Lemos" and on the island of Agios Achilleos) to the present day. 

Their shores at many places are steep and rocky. In other places they are calm and have rich vegetation. Mikri Prespa is on the left of the central road and is separated by Megali Prespa by a narrow strip of land 1,000 m. The whole region is an attraction and has been designated as a National Park. 

The area has rich fauna as a result of the great variety of natural habitats and its topography. The lakes are important for the breeding of aquatic birds. In total more than 200 species have been observed at the lakes and the surrounding forest. The shores of Mikri Prespa, with thick reeds, host pelicans, Pelecanus crispus (wild pelicans) and of Pelecanus onocrotalus (red pelicans), wild ducks and many other species of rare birds which attract the interest of international scientific institutes. The marine fauna of the lake is of importance due to the large rate of endemism. At the sub-species level, 80% of the fish are endemic. Finally, the area is rich in historic and religious monuments.

 (this information is taken from internet, http://whc.unesco.org/en/tentativelists/1791/

http://www.visitgreece.gr/en/nature/forests/prespes_national_park)

  

Candy Crush File: 3 Special Candies: 3 Ιδιαίτερες καραμέλες

 
Μετά την πρώτη μου γνωριμία με το παιχνίδι, μπορώ να πω ότι το συμπάθησα αρκετά. Αν και έχω μερικές αμφιβολίες κατά πόσο το να κερδίζεις το παιχνίδι, έχει να κάνει με την ικανότητα σου σε αυτό, ή με τον παράγοντα τύχη. Πάντως πρέπει να ξέρεις κάποια πράγματα. Οπότε αρχίζω να γράφω κάποια βασικά, που χωρίς αυτά, σίγουρα δεν προχωράει κάποιος.

Εγώ  αυτή την στιγμή που γράφω την ανάρτηση, εχω φτάσει κάπου στο 57 επίπεδο. Δεν έχω προχωρήσει και τόσο πολύ δηλαδή, αλλά προσέχω για να μην "εθιστώ". Και ο "εθισμός" στο candy crush συνεπάγεται να αρχίσεις να πληρώνεις για να αγοράζεις διάφορα βοηθητικά. Άσε που όταν παίζω και σταματήσω, μετά όλα τα βλέπω σαν πίνακα με καραμέλες, και προσπαθώ να κάνω τριάδες. Έτσι αν δω δυο καρέκλες, την μια δίπλα στην άλλη, θα ψάχνω για την τρίτη, για να κάνω τριάδα.

Στην αρχή όλα ήταν εύκολα και μηχανικά θα έλεγα. Έπρεπε να φτάσω στο 23 επίπεδο, να κολλήσω, για να ανακαλύψω το πόσο χρήσιμες είναι οι "ιδιαίτερες καραμέλες", special candies, στο να περνάς τα επίπεδα. Χωρίς να υπάρχει έλεγχος στην δημιουργία αυτών των καραμελών, δεν προχωράει κάποιος.

Έχουμε τρία είδη ιδιαίτερων καραμελών. 

Special candies: Ιδιαίτερες γλυκά

Αυτά είναι τα εξής:

1. color bomb (πολύχρωμη βόμβα):
   

   

   Δημιουργείται με πέντε ίδιες καραμέλες στην σειρά. Ενεργοποιείται αυτόματα όταν μετακινηθεί, και καταστρέφει όλες τις καραμέλες του πίνακα που είναι ίδιες με αυτήν την καραμέλα, στην θέση της οποίας μετακινήθηκε. Είναι η πιο σπάνια από τις ιδιαίτερες καραμέλες, αλλά και η πιο χρήσιμη.
2. wrapped candy (διπλωμένη καραμέλα):
   
   Δημιουργείται από πέντε ίδιες καραμέλες, οι οποίες βρίσκονται σε σχήμα L ή T ή +. Η διπλωμένη καραμέλα, όταν ενεργοποιηθεί μέσα σε συνδυασμό τριών καραμελών, εκρήγνυται και καθαρίζει τις 8 καραμέλες που βρίσκονται γύρω της. Η διπλωμένη καραμέλα εκρήγνυται δυο φορές. Δημιουργείται πολύ εύκολα, και είναι εξαιρετικά χρήσιμη όταν πρέπει να καθαρίσουμε μια περιοχή, σοκολάτες (οι οποίες είναι πολύ  επικίνδυνες διότι αναπλάσσονται) και μαρέγκες (τα άσπρα) 
3. stripped candy (καραμέλα ριγέ): Δημιουργείται με τέσσερις καραμέλες στην σειρά. Είναι και αυτό επίσης πολύ εύκολο στην δημιουργία του. Είναι δυο ειδών, με οριζόντιες
   

   

    ή κάθετες ρίγες
   

   

   , αναλόγως με την φορά που κινήθηκαν οι καραμέλες για να το δημιουργήσουμε. Όταν ενεργοποιηθεί, καθαρίζει μια σειρά ολόκληρη, ή μια στήλη ολόκληρη, αναλόγως με την φορά των ριγών. Οι κάθετες ρίγες καθαρίζουν στήλη, οι οριζόντιες σειρά. Είναι εξαιρετικά χρήσιμο όταν έχουμε το επίπεδο με τα υλικά που πρέπει να φύγουν, ή κάποιες απομονωμένες καραμέλες, που δεν μπορούν να μπουν σε τριάδα. Πολλές φορές πρέπει να αποφασίσουμε αν θα δημιουργήσουμε διπλωμένη καραμέλα, ή καραμέλα με ρίγες, ανάλογα τι μας συμφέρει.

Κατόπιν μπορούμε να κάνουμε συνδυασμούς με ειδικές καραμέλες. Όταν βρίσκονται δυο, δίπλα - δίπλα, και τις ανταλλάξουμε, καθαρίζουμε μεγάλη περιοχή, και παίρνουμε πολλούς πόντους.

5 reasons I love living in UK

It is about a year and a half, that I have relocated in UK, from Greece.

Click on image to view bigger:

Many of you, you will wonder why I moved away from Greece, since Greece  is considered to be the most beautiful country in the world! So, I decided to confide to you, why I love UK.

I surely agree that Greece is beautiful, and here is my present for you who you are lovers of Greece. You can see many astonishing landscapes (fron Greece mostly, but other places also) in this site, but me personally, I have five reasons I like living in the UK.

1. Higher education system, like colleges and universities, is well organised. Classes are done, tutors and professors are at their desks, and students' satisfaction for the courses, is generally speaking good.
2. Even if there is still economic depression in the country, having as a result many job positions to be lost, there are jobs in the market. Unemployment is not so high, and someone who has a university degree has many chances to find a good job. (Depending of course on the subject of studies, for there are some subjects that have not a good chance)
3. Generally speaking, the country is in order. There is no social unrest, (no much, only in some places or for certain minorities), there is no strikes. Public services are fairly reliable. NHS also is reliable. Appointments are arranged, and they do everything in the time they say. I shall tell you more about NHS though, later on.
4. Shopping therapy: Fairly satisfactory for me! There is a great variety of products, in good prices. Some chain shops like Primark, have very-very-very cheap products, that is a help for the average consumer. I know of course why the prices of those products are so affordable, and in what conditions people work in Bangladesh, for us to have all those things in UK and other European countries, but still it is a help. So, for me it helps me psychologically to know that everything I need I will be able to find it and get it easily, and I very much appreciate the fact that there is a great choice of products.
Click on image to view bigger:

5. English countryside: I love it!I love green fields, I love green scenery, I love traditional houses that are found in villages, and also I am greatly fascinated by the fact that the past, the present, and the future all exist simultaneously in this country.  Greece is beautiful, with a variety of scenery, with light all over the place, sun, sea and warm weather, but English countryside is also marvelous. And more in my taste.

So those are the 5 reasons why I enjoy living in UK. And among those 5 reasons, it is the first reason, having to do with the good standard of universities, and the second reason, having to do with the good chances of someone's placement in the industry, and for my daughter's favor, that we decided to relocate in UK.

3 αποφάσεις για την νέα χρονιά 52 : 3 New Year Resolutions 52

Πολλά έχουν γραφτεί για τις αποφάσεις που παίρνουμε για την καινούργια χρονιά, την κάθε καινούργια χρονιά. Πολλά έχουν ειπωθεί επίσης. Λιγότερα έχουν τηρηθεί. Την επόμενη χρονιά παίρνουμε πάλι τις ίδιες αποφάσεις. Και για να μην μπερδεύεστε με τα ελληνικά, μιλάω για το New Year Resolutions. Βεβαίως εμένα θα μου άρεσε, θα με τόνωνε καλύτερα να τα λέω New Year Revolutions. Διότι αν δεν υπάρχει τουλάχιστον μια δόση revolution δεν κάνουμε τίποτα. Γι αυτό και την επόμενη χρονιά είμαστε μια από τα ίδια. Revolution ως προς την βολή μας, ως προς τον νωθρό εαυτό μας.

Αρχίζοντας λοιπόν με την εισαγωγική απόφαση, την απόφαση νούμερο 0, αποφασίζω να κάνω αυτή την δουλειά των αποφάσεων, στην επέτειο των γενεθλίων μου, που πέφτει κοντά στην κινέζικη νέα χρονιά. Δεν είναι και πολύ επαναστατική ιδέα, κάπου την είδα. 

Επίσης τα ανακοινώνω δημόσια για να εκτεθώ και να μην μπορώ να κάνω πίσω. Θα δίνω αναφορά κάθε 15 μέρες με το πως πάω.

Οι αποφάσεις μου άπτονται θεμάτων που συνήθως απασχολούν μια κοπέλα την δεκαετία 15 - 25, την οποία όμως εγώ θα την πάρω εντατικά από τα 51 - 52. Κρατάω τον άντρα και την κόρη και προχωράω από την αρχή. Ήδη άλλαξα χώρα, ας είναι καλά ο άντρας μου, που μας τσουβάλιασε, μάνα και κόρη, και μας έφερε. Εγώ δεν θα έπαιρνα ποτέ την απόφαση, και ας ήταν κάτι που το ήθελα από τα οχτώ μου χρόνια. 

Αρχίζουμε λοιπόν:

1. Τα περισσότερα κορίτσια κάπου στην εφηβεία νοιώθουν παχουλές. Αρχίζουν να προσέχουν την διατροφή τους, και μέχρι τα 25 έχουν χάσει το baby fat και έχει πάρει πλέον το σώμα τους την οριστική μορφή. Έτσι και εγώ, κλείνοντας τα 15 (51) και πηγαίνοντας στα 25 (52), θέλω να χάσω σε πρώτη φάση 3 κιλά (μέχρι το Πάσχα). Μετά βλέπουμε πάλι. Είμαι 45 κιλά και θέλω να πάω 42. Τώρα θα γελάτε με αυτά τα κιλά, αλλά για πάπια είναι πολλά. Πριν λίγα χρόνια είχα κάνει μια διατροφή και είχα φτάσει στα 37 κιλά, από 45 κιλά που ήμουν πάλι τότε. Είχα χάσει πολύ όμως. Σιγά-σιγά τα ξαναπήρα. Τώρα δυσκολεύομαι να χάσω βάρος, λόγω ηλικίας πιστεύω, και ίσως και λόγω Αγγλίας. Γενικά ο τόπος παχαίνει. Μας μπουκώνουν στην ζάχαρη, από ότι είδα σε μια εκπομπή. Επίσης είμαι επιρρεπής στο ποτό. Αν το βρω του δίνω και καταλαβαίνει. Και δεν είμαι καθόλου επιρρεπής στα φρούτα, που είναι πολύ ωραίο σνακ για ανάμεσα στα γεύματα.
   
2. Επίσης σε αυτή την δεκαετία, 15 με 25, συνειδητοποιούν κάποιοι τα οφέλη της κίνησης, και εφαρμόζουν ένα συστηματικό πρόγραμμα άσκησης. Έτσι και εγώ αποφάσισα να βάλω την γυμναστική μέσα στην ζωή μου, σταθερά και αμετάκλητα. Πως έχω τον Jesus; Έτσι ένα πράγμα. Διότι πρέπει να δυναμώσουν οι μυς μου όσο γίνεται, για να φύγει το ζόρι από τις αρθρώσεις μου, και να διατηρώ μια κάποια ευλυγισία. Το πρόγραμμα λέει μία ωρίτσα γυμναστική, τέσσερις φορές την εβδομάδα. Επίσης πισίνα όποτε μπορώ. Προσθέτω ότι η γυμναστική για εμένα ήταν ένα τεράστιο και ουσιαστικό πρέπει (ένα must). Το οποίο must, ποτέ δεν χωρούσε στην ζωή μου, όπως εξηγώ και σε άλλη ανάρτηση. 
   
3. Τι άλλο γίνεται στην δεκαετία 15 - 25; Μα, επαγγελματική αποκατάσταση φυσικά. Λοιπόν μέσα σε αυτή την δεκαετία, 51-52, δεσμεύομαι στο να αποκτήσω μια καινούργια πηγή εισοδήματος. Τα εισοδήματα της οικογένειας είναι καλά, δόξα τω Θεώ, αλλά θέλω και κάτι καινούργιο. 

Κάθε 2 εβδομάδες περίπου θα σας δίνω αναφορά για την πρόοδο μου. Έχω βγάλει το προγραμματάκι της γυμναστικής. Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και πιλάτες, για αρχάριους βέβαια. Μπορώ να πω ότι οι αναπνοές με δυσκολεύουν, μπερδεύομαι. Οπότε το τασκ είναι να καταφέρω να κάνω τις ασκήσεις αυτού του βίντεο καλά. Από κιλά είμαι 44.6 τώρα. 

Και επειδή έχω τα γενέθλια μου, σας δείχνω το δώρο μου από την μανούλα μου. Μου φόρτωσε την κάρτα, και ψώνισα. (Όλα από River Island)