Social Icons

twitterfacebookgoogle pluslinkedinrss feedemail

Τετάρτη, Νοεμβρίου 24, 2010

Εδώ Πανεπιστήμιο...

Τις προάλλες διάβασα στο BHMA, και μετά βέβαια το επιβεβαίωσα και από το site του Πανεπιστημίου, ότι στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας, την Άνοιξη του 2011 θα αρχίσει μάθημα στο χώρο των κοινωνιολογικών σπουδών, με θέμα τη Lady Gaga. Ο κύκλος μαθημάτων που θα παρουσιάσει ο καθηγητής και φανατικός φαν της αμερικανίδας σταρ, Ματιέ Ντεφλέμ έχει τον τίτλο “ H Lady Gaga και η κοινωνιολογία της φήμης» (ΒΗΜΑ, Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010).
Αμέσως εντυπωσιάστηκα, όχι μόνο διότι είμαι φαν της Lady Gaga, και την θεωρώ πανέξυπνη και αυθεντική, αλλά επίσης, διότι τα «έξω» πανεπιστήμια είναι «τόσο» προχωρημένα σε σχέση με τα δικά μας, τα οποία επιμένουν να διδάσκουν τις ίδιες αγκυλωμένες γνώσεις στους φοιτητές χρόνια και χρόνια, όσο βέβαια τους επιτρέπουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να συναντηθούν (γνώσεις με φοιτητές). Καθόμουν και ονειροπολούσα τι ωραία που θα ήταν αν είχαμε και εμείς τέτοια μαθήματα. Αν είχαμε περισσότερες επιλογές στις σχολές, περισσότερο εξειδικευμένα πράγματα, σχολές με πιο «φιλελεύθερο» πρόγραμμα, με περισσότερες εναλλακτικές.  Και μετά συνήλθα. Διότι δεν τα χρειαζόμαστε. Εμείς ως Ελλάδα δεν τα χρειαζόμαστε, παρά μόνο ίσως για να είμαστε ανταγωνιστικοί με κάποιους άλλους, ωστόσο αυτό δεν μας ενδιαφέρει, διότι εμείς είμαστε το «κέντρο του κόσμου»!
Ήδη οι ανώτερες και ανώτατες σπουδές είναι αρκετά ανεδαφικές, αρκετά μακριά από την «ελληνική πραγματικότητα», από την «αγορά εργασίας». Η Lady Gaga μας μάρανε, ή το πρόγραμμα σπουδών για “Computer Game Development” και “Computer Game Design».
Και τι θα ήταν λοιπόν χρήσιμο σήμερα; Τι θα μπορούσαν να «σπουδάσουν» τα παιδιά μας για να βοηθηθούν και να προχωρήσουν στη σύγχρονη πραγματικότητα; Πρακτική και τέχνες. Κατά το “Μάθε τέχνη και άστηνε και σαν πεινάσεις πιάστηνε». Τέτοια τέχνη, δεν μιλάω βέβαια για «Καλές Τέχνες». Και δεν μιλάω ούτε για ηλεκτρολογικά, υδραυλικά, ηλεκτρονικά μόνο.  Μιλάω και για αυτά, αλλά όχι σαν εξειδίκευση.
Παιδιά λεφτά τέλος, ελάχιστα μόνο θα κυκλοφορούν, για τα απολύτως απαραίτητα. Λοιπόν και οι εξειδικεύσεις στις σπουδές τέλος. Κανείς δεν θα σας χρειάζεται, κανείς δεν θα σας ρωτάει. Έρευνες και τα σχετικά δεν υπάρχουν και ούτε θα υπάρξουν. Ανάπτυξη, παραγωγή μηδέν. Εκείνο που χρειάζεται είναι να μάθουμε να τα κάνουμε όλα, για να επιβιώσουμε. Όλα που είχαμε σνομπάρει στο παρελθόν και δεν ξέρουμε να τα κάνουμε, ούτε βέβαια τα παιδιά μας.

  • Πρέπει να μάθουμε να επισκευάζουμε ότι χαλάσει στο σπίτι. Ηλεκτρολογικά, υδραυλικά, ηλεκτρονικά.
  • Βαψίματα, μερεμέτια, έπιπλα.
  • Πατώματα.
  • Ράψιμο. Παλιά ξέραμε. Τώρα;
  • Κομμωτική, να κόβουμε και κανένα μαλλάκι.
  • Μαγείρεμα βεβαίως, διότι υποθέτω και αυτό λιγάκι μας διαφεύγει και ας μαγειρεύει τηλεοπτικά ολόκληρη η Ελλάδα. Και ας έχουμε γεμίσει blogs μαγειρικής.
  • Διαχείριση χρημάτων, δεν ξέρουμε. Αυτά τα λίγα που θα έχουμε πρέπει να ξέρουμε να τα χρησιμοποιούμε σωστά.
  • Να μάθουμε να ψωνίζουμε. Να διαλέγουμε τα καλύτερα προϊόντα με την καλύτερη τιμή.
  • Λίγη ιατρική – νοσηλευτική – μαιευτική. Να ξέρουμε πώς να ξεγεννάμε μια γυναίκα σε ομαλές συνθήκες. Πολλά τα λεφτά για μαιευτήρια.
  • Γεωργία – κτηνοτροφία. Να μπορέσουμε να αρμέξουμε και καμιά κατσίκα. Όχι μόνο να βγάζουμε το κανίς έξω για να χέσει τα πεζοδρόμια.
  • Επικοινωνία – κατανόηση της γλώσσας του άλλου (όπου άλλος, ο φίλος μας, ο/η σύζυγος, ή μάνα, ο πατέρας, όλοι).  Πώς να μιλάμε, πώς να καταλαβαίνουμε, πώς να δίνουμε, πώς να παίρνουμε. Για να μπορούμε να συνεργαστούμε και να τα βγάλουμε πέρα.
Όλα αυτά πρέπει να τα ξέρουν όλοι! Ένα γενικό πανεπιστημιακό πρόγραμμα που να περιλαμβάνει μαθήματα για την πραγματική, κανονική ανθρώπινη ζωή! Αυτή τη ζωή που παλιά την ξέραμε, που τώρα την ξεχάσαμε και μερικοί δεν την γνώρισαν καθόλου. Δηλαδή τα παιδιά μας. Αυτά πρέπει να διδαχτούν οι νέοι, και μετά αν έχουν κέφι, αν έχουν δυνάμεις, ας κάνουν ότι άλλο θέλουν. Όχι για επιβίωση όμως, ούτε για επάγγελμα. Για προσωπική τους άνοδο.
Πρώτα όμως πρέπει να μάθουν να ζουν!

10 σχόλια:

Anti-Christos είπε...

Μου το χαλάς! Το κέντρο του κόσμου είναι η Κύπρος! :Ρ

Unknown είπε...

Ναι, έτσι νόμιζα και εγώ, αλλά όταν επέστρεψα είδα ότι είναι η Ελλάδα!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Πρεπει να μαθουμε κτλ κτλ
μας το ειχε πει ενας δασκαλος στην 4η δημοτικου
Η σωστη γυναικα , ειπε, πρέπει να ξερει λιγο απ ολα

Unknown είπε...

Ρίκη
αυτά ισχύουν και για τους άντρες! Είπα πανεπιστημιακά μαθήματα για όλους!
Δηλαδή δεν κατάλαβα, εμείς θα τα κάνουμε όλα αυτά και αυτοί τι θα κάνουν; Θα βλέπουν ειδήσεις και θα μας μεταφέρουν τα κακά νέα;

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Χάσαμε την γνώση για τα στοιχειώδη και ξεχάσαμε να ζούμε..

Unknown είπε...

Καλημέρα Αντιγόνη μου

έτσι που τα λες είναι καλή μου!

δεσποιναριον είπε...

Η εκπαιδευση δεν ειναι στατικη εννοια, πρεπει να ακολουθει κατα ποδας την εξελιξη (τεχνολογικη, κοινωνικοπολιτικη και οικονομικη αυτο τον καιρο) Χρειαζομαστε ανθρωπους που να μπορουν να εκτιμουν τις εξελιξεις και να συμβαλλουν σε σωστο σχεδιασμο. Η εκπαιδευση ειναι προσωπικος στοχος αλλα οπως λες κι εσυ καλο ειναι να ειναι χρησιμη και σε μας και στην κοινωνια.
Ζουμε στην εποχη της επικοινωνιας και ειναι εξαιρετικα σημαντικο να μαθουμε να περναμε μηνυματα. Επειδη ζω στην Αμερικα και εχω σχεση με τα πανεπιστημια (και τα εδω και τα εκει) το χαιρομαι οταν οι νεοι ειναι ανοιχτοι σε καινουργιες ιδεες και τις ερευνουν εστω κι αν η αποτελεσματικοτητα δεν ειναι η αναμενομενη. Μακαρι να σταματησουν οι νεοι ανθρωποι να μενουν σε στεγανα που τους δημιουργουν τα κατεστημενα στην Ελλαδα. Γιατι σε γνωσεις και εξυπναδα δεν υστερουν σε τιποτα.
Τελος, αισθανομαι τελεια που ξερω να πλεκω να κενταω, να ραβω (και κουμποτρυπες οχι παιζουμε) να μαγειρευω, μα περιποιουμαι τα νυχακια μου μονη μου, να φυτευω και να ποτιζω, να σιδερωνω, κι ας ασχολουμαι με αλλα σε καθημερινη βαση.
Φιλουμπες Λιλακο!

Unknown είπε...

Δέσποινα μου,
πιστεύω να φαίνεται ότι το ύφος μου είναι μεταξύ χιουμοριστικού - ειρωνικού και θυμωμένου.
Πιστεύω ότι πρέπει να ξέρουμε διάφορα πρακτικά σαν αυτά που αναφέρω, που εγώ ομολογώ ότι δεν ξέρω, και η κόρη μου ξέρει ακόμα λιγότερα, αλλά όχι και να σταματήσουμε την εξέλιξη και την γνώση. Όχι να πάμε πίσω!
Πιστεύω ότι οι δυνατότητες υπάρχουν, όπως λες και εσύ δεν υστερούν οι νέοι ούτε σε γνώσεις, ούτε σε εξυπνάδα. Εν τούτοις σήμερα που πήγα Αθήνα, όλοι οι φοιτητές ήταν έξω από το Πανεπιστήμιο και διαδήλωναν (δεν είδα το λόγο στο πανό, κάτι για τους πρόσφυγες). Το σχολείο της κόρης μου έχει κατάληψη χωρίς αίτημα μάλλον.
Μου λες λοιπόν πως θα ξεφύγουν οι νέοι από τα στεγανά της νοοτροπίας της Ελλάδας όταν οι ίδιοι τα ανακυκλώνουν; Όταν πιστεύουν ότι ο μόνος αγώνας που πρέπει να κάνουν στη ζωή τους είναι να διαδηλώνουν και να καταλαμβάνουν για άσχετα θέματα; Και ενώ έχουμε πιάσει πάτο; Δεν λέω ότι φταίνε τα παιδιά που πιάσαμε πάτο, αγωνιώ για αυτά και για το μέλλον τους, αλλά φοβάμαι ότι η νοοτροπία μας δεν θα φύγει ποτέ. Και όσο την έχουμε τόσο θα γινόμαστε τα θύματα της κατάστασης.
Δεν είναι καθόλου κακό λοιπόν να μάθουν τη δυσκολία του να παράγεις έργο. Να μάθουν να συντονίζουν το εαυτό τους και να τον κάνουν να πειθαρχεί για να φέρουν συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Να το δουν και να μην μπορούν να ξεφύγουν από την ευθύνη. Να καταλάβουν ότι εκείνοι δεν έβαψαν σωστά τον τοίχο, εκείνοι έκαψαν το φαγητό, εκείνοι κόλλησαν το πλακάκι στην καρέκλα, και όχι στο πάτωμα. Ίσως έτσι αποκτήσουν μια υπευθυνότητα που να διορθώσει την κατάσταση αργότερα, περισσότερο από ότι θα την διορθώσει μια ανεφάρμοστη γνώση.

Vrakas Kostas είπε...

Αγαπημενη μου Lily,
μια ομορφη καλησπερα απο μια χειμωνιατικη Γερμανια!

Θα μπω κατ ευθειαν στο θεμα.
Ειχα πει παλια,οτι η εν λογω,
ουτε Lady ειναι.. ουτε Gaga;)
Ειναι ενα ικανοτατο και πανεξυπνο ατομο.
Το απεδειξε με την ομιλια της την βραδυα που σαρωσε τα βραβεια.
Ακομα κι αν την βοηθησε καποιος ειδικος στο γραψιμο της,
πιστευω οτι δεν θα την δεχοταν,
αν δεν την πιστευε.
Ειναι λοιπον ενα φαινομενο της εποχης μας,
γιατι ειναι πληρως αφοσιωμενη στους στοχους της.
Καταφερε παρα πολλα,
μεσα σε συντομο χρονικο διαστημα.
Αλλα δεν ειναι επι του παροντος τωρα και σε τουτη την αναρτηση.
Δικαια ομως τραβηξε το ενδιαφερον των κοινωνιολογων.
Και πολυ σωστα ενα ανοιχτο μυαλο,
αποφασισε να το κανει μαθημα και αναλυση.
Αυτος πρεπει να ο σκοπος αυτων που διδασκουν.
Να ταυτιζονται με τις απαιτησεις της εποχης,
και να καλυπτουν τις πραγματικες αναγκες των νεων.
Να ειναι διορατικοι θα ηταν το ιδανικο.
Διοτι,η καθε εποχη εχει τις δικες της "αναγκες".
Ειναι απαραιτητη σε καθε χωρα,
μια ουσιαστικη ερευνα και μελετη,
για το ποιες ειναι οι αναγκες της,
και πως θα μπορεσουν να αξιοποιησουν καταλληλα το μυαλο των παιδιων μας.
Πως να δωσουν σωστες καταεθυνσεις και αναλογα ερεθισματα,
ουτως ωστε,
καθε νεο παιδι,
να φτασει στο τελειο και ιδανικο,
(και χρησιμο τελικα στην κοινωνια)
να κανει το χομπυ του..επαγγελμα!
Αλλα αυτην την υποστηριξη,
μαλλον πρεπει να την ξεχασετε στην χωρα που ζειτε.
Δυστυχως.
Το μονο που σας μενει σαν γονεις,
ειναι να εχετε για μπουσουλα την προηγουμενη σου αναρτηση!
Απο το σπιτι ξεκινανε ολα.
Απο την "μικροκοινωνια".
Απο το πως συμπεριφερομεθα σε αυτην εμεις οι ιδιοι.
Και για να επανελθω στην αναρτηση σου..
Η ζωη ειναι το καλυτερο πανεπιστημιο!
Αλλα οταν "αποφοιτουμε" ..απο αυτο,
ειναι πολυ αργα πιθανον για εφαρμογη των γνωσεων στον ιδιο μας τον εαυτο.
Το μονο που μενει,
ειναι να προσπαθησουμε να μεταδωσουμε τις γνωσεις στα παιδια μας,
ουτως ωστε,
να μην αναγκαστουν να κανουν τα λαθη που καναμε εμεις.
Γιατι τα λαθη,τα οποια λαθη,
κοστιζουν τουλαχιστον "χρονο".
Σημερα,στην εποχη που βομβαρδιζομαστε με πασης φυσεως πληροφοριες,
πρεπει να ειμαστε σε θεση,να βαλουμε καποια "φιλτρα",
για να δουμε ποσες απο αυτες τις πληροφοριες,αξιζουν να γινουν γνωση!
Ολα λοιπον,πρεπει να γινουν στον σωστο χρονο,στην αναλογη ηλικια.
Καλο ειναι το "οσο πιο πολλα ξερει κανεις τοσο πιο καλα ειναι",
αλλα καλυτερο ειναι,οταν καποιος εχει συγκεκριμενους στοχους.
Μπορει και με λιγοτερες γνωσεις,
να φτασει στην πραγματοποιηση τους.
Κι επειδη ο ανθρωπος ειναι κοινωνικο ον,
αυτα που δεν ξερει και δεν μπορει,
θα του τα καλυψει καποιο αλλο ατομο,
που θα εχει αυτα για στοχο!
Ελπιζω να εγινα κατανοητος;)
Και προπαντος να μην σε κουρασα!
Κλεινοντας,θελω να πω,πως χαιρομαι πολυ τις αναρτησεις σου τελευταια.
Μου θυμιζουν και καποιες κατ ιδιαν συζητησεις μας σχετικα με τα θεματα που διαλεγεις!
Και μην ξεχασω κατι πολυ σημαντικο και σχετικο με την αναρτηση σου..
Πριν τρεις εβδομαδες περιπου,
δοθηκε στην δημοσιοτητα μια λιστα με τα 200 καλυτερα πανεπιστημια του κοσμου.
Το οτι μεσα στην λιστα αυτη,
δεν βρεθηκε ουτε ενα Ελληνικο,
ειναι μαλλον..τυπογραφικο λαθος;)

Να εχεις ενα ομορφο βραδυ!
Μια ζεστη αγκαλια,ενα φιλι,
και την αγαπη μου Lily!!!

Unknown είπε...

Καλησπέρα Κωστή μου!

Κατ’ αρχάς σε ευχαριστώ πολύ για το «σχολιάκι» σου, και τον χρόνο που αφιέρωσες, που ξέρω ότι είναι περιορισμένος.
Σαν απάντηση στο σχόλιο σου δεν έχω να πω και πολλά, διότι συμφωνώ σε όλα. Θα σταθώ λίγο εκεί που λες ότι είμαστε κοινωνικά όντα και αυτά που δεν ξέρει και δεν μπορεί θα τα καλύψει κάποιο άλλο άτομο, που θα έχει αυτά για στόχο. Μα βεβαίως αυτή είναι η βάση πίσω από τις κοινωνίες. Μαζευόμαστε όλοι μαζί για να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Διότι ένας δεν μπορεί να τα κάνει όλα. Και έτσι μοιράζουμε «ειδικότητες». Εσύ θα σπουδάσεις αυτό, εγώ εκείνο. Και έτσι δημιουργούμε πολιτισμούς. Όμως αυτά λειτουργούν όμορφα και είναι εποικοδομητικά όταν δεν υπάρχει εγωισμός και υπάρχει συνεργασία. Μόνο έτσι το άτομο ταιριάζει με άλλα άτομα, και μόνο έτσι δημιουργούνται ομάδες, κοινωνίες, πολιτισμός, πρόοδος. Μόνο έτσι δίνει και παίρνει. Και αυτό είναι ένα μάθημα που θα διδάσκεται στο Πανεπιστήμιο του μυαλού μου! Και μάλιστα θα είναι το πρώτο – πρώτο μάθημα.
Επίσης λες ότι χαίρεσαι διότι τα θέματα των αναρτήσεων μου θυμίζουν συζητήσεις μας. Μα βεβαίως και σου θυμίζουν. Αυτά που σκέφτομαι, αυτά συζητάω, αυτά και γράφω. Δεν υπάρχει Lily Live και Lily Blogger. Ίδιο μυαλό χειμώνα – καλοκαίρι.
Αυτά είχα να πω επιπλέον του σχόλιου σου, το οποίο είναι πάνω από πλήρες!

Μια αγκαλιά σφιχτή και ένα φιλί!

(υγ για τα λίστα με τα 200 πανεπιστήμια, και εγώ στεναχωρήθηκα πολύ. Δεν ξέρω πια είναι τα κριτήρια βέβαια, όμως όλες οι χώρες έχουν ένα πανεπιστήμιο μέσα. Το ότι είμαστε έξω σημαίνει ότι ήδη είμαστε κάτι σαν περιθωριακοί, μια πολύ μικρή μικροκοινωνία που η γνώση που μεταδίδουμε αφορά μόνο εμάς και κανέναν άλλο...με αυτό το σκεπτικό έκανα και την ανάρτηση...)