Πιστεύω σύντομα να έχω έτοιμο εκείνο το review που έλεγα. Το βιβλίο αναφέρεται σε μαγαζάκι online, και κάνει κάποιες προτάσεις για το πως ο επισκέπτης της σελίδας, θα γίνει τελικά πελάτης. Ως συνήθως, κοινή λογική χρειάζεται, για να δώσει στη σελίδα του κάποιος τα εφόδια ώστε να "convert" ο επισκέπτης της σελίδας σε πελάτη. Το βιβλίο (Conversion Optimization) λέει πολλά και σε λεπτομέρεια, αλλά εμένα τελικά μου φάνηκε βαρετό. Και καθώς είμαι αρκετά απασχολημένη με τα καθημερινά, και ταυτόχρονα μελετάω κάποια άλλα θέματα σημαντικότερα για την ζωή μου, έχω αφήσει το review πίσω.
Πριν δυο - τρεις μέρες άκουσα ότι η Luz Casal, η μούσα του Almodovar, έρχεται στο μέγαρο. Στις 19 του Μάρτη νομίζω, μεθαύριο. Δεν το ήξερα. Βασικά δεν ήξερα ούτε την Luz Casal ως όνομα και ως καλλιτέχνη. Γνώριζα όμως κάποια τραγούδια από την ταινία "Ψηλά Τακούνια" του Almodovar. Όταν είχα δει την ταινία, στις αρχές του '90, είχα ξετρελαθεί. Είχα αγοράσει και το soundtrack, εις διπλούν κατά λάθος, το αγόρασα εγώ και μου το αγόρασε και ο Άλεξ.
Βάζω λοιπόν εδώ δύο τραγουδάκια, τα οποία μου άρεσαν και μου αρέσουν. Το δεύτερο έχει και αγγλική μετάφραση, ευτυχώς.
Πριν δυο - τρεις μέρες άκουσα ότι η Luz Casal, η μούσα του Almodovar, έρχεται στο μέγαρο. Στις 19 του Μάρτη νομίζω, μεθαύριο. Δεν το ήξερα. Βασικά δεν ήξερα ούτε την Luz Casal ως όνομα και ως καλλιτέχνη. Γνώριζα όμως κάποια τραγούδια από την ταινία "Ψηλά Τακούνια" του Almodovar. Όταν είχα δει την ταινία, στις αρχές του '90, είχα ξετρελαθεί. Είχα αγοράσει και το soundtrack, εις διπλούν κατά λάθος, το αγόρασα εγώ και μου το αγόρασε και ο Άλεξ.
Βάζω λοιπόν εδώ δύο τραγουδάκια, τα οποία μου άρεσαν και μου αρέσουν. Το δεύτερο έχει και αγγλική μετάφραση, ευτυχώς.
4 σχόλια:
Την καλημέρα μου...πολύ όμορφα!!
Αγαπημενη μου Lily:)
Το ειπες και το εκανες..
Αναρτηση με τραγουδακια,
αλλα εγω χαρηκα περισσοτερο την "παρουσια" σου και παλι εδω!
Ας αρχισω με την ενασχοληση σου με το review ..
Οποτε και να το ολοκληρωσεις,
οποτε και να κανεις την αναρτηση,
εμεις δεν θα μπορουμε να εμβαθυνουμε στο θεμα,
οποτε θα αρκεστουμε στην κριση σου.
Εκτος βεβαια αν αγορασουμε πρωτα το βιβλιο,
το διαβασουμε,
και μετα να..σχολιασουμε!
Παντως,
λιγο απο την αναφορα σου σε αυτο,
μαλλον βαρετο θα ειναι.
Συνηθως τετοια βιβλια και με τετοιες οδηγιες,
απευθυνονται σε αυτους που εχουν δυο ..αριστερα χερια..!!..οπως λεμε κοροιδευτικα εμεις εδω!
Κοινη λογικη χρειαζεται βεβαια
οπως λες κι εσυ.
Περναω τωρα στο σοβαρο μερος που ειναι η απασχοληση σου,
με τα καθημερινα και σημαντικοτερα.
Το βρισκω πολυ καλο και πολυ ουσιαστικο,
γιατι γνωριζω περι τινος προκειται..
και χαιρομαι ιδιαιτερα:)
(ασχετως αν γκρινιαζω καμια φορα;)
Ειναι σημαντικο που βαζεις προτεραιοτητες και κρατας ενα σταθερο προγραμμα.
Ελπιζω μονο να μην κουραστεις πνευματικα,
παραπανω απο οτι θα αντεχες..
Για να μην σε κουρασω αλλο,
θα κλεισω φυσικα με την αναφορα σου στην Luz Casal,
και στην "αρπαχτη" που θα κανει
στο Μεγαρο αυριο.
Ακομα και να προλαβαινα να βρεθω εκει,
μαλλον για σουβλακια θα πηγαινα;)
Το Μεγαρο μπορω να το δω οποτε θελω;)
Περα απο το αστειακι..
Ποτε δεν μου αρεσε ιδιαιτερα,
αν και ξεκινησε πολλα υποσχομενη,
τοτε που ημουν ακομα..παιδι;)
Εσενα ισως σου αρεσε,
για τον λογο οτι η ταινια
"Ψηλά Τακούνια",
ειναι οντως πολυ καλη!
Συμπερασμα:Στα τραγουδακια λεω..τσου...!!!
(φυσικα,το προσωπικο μου γουστο,
δεν ειναι ποτε και με τιποτα σωστοτερο σαν κριση για την αξια και εκτιμηση απο καποιον αλλον)
Σου κανω μια τεραστια αγκαλια,
και σου ευχομαι ενα υπεροχο ΠΣΚ!
Φιλακια πολλα!
Υγ..Ηθελα να σου αφιερωσω απο εδω
ενα καταπληκτικο μουσικο κομματι,
αλλα η You Tube,
δεν μου το επιτρεπει με τιποτα.
Δικιμασε και ισως στην Ελλαδα
να ειναι ελευθερο..:
Lang Lang Schiller-Time for Dreams
Νάντια καλημέρα. Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Καλημέρα Κωστή μου!
Πολλές φορές κοιτάω το blog μου και στεναχωριέμαι. Θα ήθελα να ασχολούμαι πιο πολύ μαζί του, θα ήθελα να έχω και κόσμο στα σχόλια :). Αλλά από τα χρόνια που είμαι εδώ στο χώρο, έχω καταλάβει ότι τελικά ισχύει κάτι πολύ δίκαιο, αυτό που προανέφερα: Όταν κάποιος είναι συνεπής σε αυτό που κάνει, όταν κάποιος "ασχολείται", έρχεται και ο κόσμος...Αυτό ισχύει παντού, αυτό ισχύει και εδώ. Πρώτα είναι η συνέπεια και η συνοχή, μετά το περιεχόμενο, μετά κανά - δυο "βοήθειες", καλό αλλά όχι απαραίτητο, μετά βέβαια και ο ίδιος ο χαρακτήρας του ατόμου. Και τώρα φτάνω πάλι στην συνέπεια. Καθημερινά στις ... επάλξεις. Όμως όταν φτάσει η ώρα της κρίσεως και λες έχω δυο ώρες ελεύθερο χρόνο ας πούμε, τι να κάνω, να διαβάσω Αγία Γραφή, να δω τους γονείς μου ή να γράψω ανάρτηση, τα δύο πρώτα προηγούνται και το τρίτο μένει πίσω...
Λοιπόν, γυροφέρνω και ένα άλλο τραγουδάκι ;). Έκανα σκέψεις εχτές. Θα γράψω έτσι, θα γράψω αλλιώς, θα το πιάσω από δω, θα το πιάσω από εκεί, μήπως με κράξουν; Μήπως με απελάσουν, μήπως με ... αφορίσουν :P; Και μετά λέω "Λίλυ πάψε να κουράζεις το μυαλό σου με παπαριές" Την σκέψη σου την χρειάζεσαι για πιο ουσιαστικά πράγματα...Οπότε ξάπλωσα στο καναπεδάκι και κοιμήθηκα...χαχαχα!
Αλλά τα ψηλά τακούνια καταπληκτικά! Η Luz δηλαδή είναι κάτι σαν την Μαρινέλλα στο ισπανικό της; Πιο νέα μου φαίνεται...Εγώ πάλι νόμιζα ότι τραγουδούσε κάποια από τις πρωταγωνίστριες...Καμία σχέση. Και αν βρω την αγαπημένη μου σκηνή από το έργο σε βιντεάκι, θα την αναρτήσω εδώ, μαζί με το τραγούδι που έλεγα, για να έχω σίγουρη την ... απέλαση (λέμε τώρα)
Μια αγκαλιά και πολλά φιλιά για ένα όμορφο και ζεστό ΣΚ!
Δημοσίευση σχολίου