|
Panoramic view of Royal Crescent |
Μετά τον καφέ μας στην γέφυρα, πήραμε ένα ταξάκι για να επισκεφτούμε δύο κτήρια, λίγο μακρύτερα. Στην πραγματικότητα δεν είναι μακριά από το κέντρο όπου βρισκόμαστε, απλά δεν ήμουν σίγουρη ότι μπορούσα να περπατήσω την απόσταση. Ο γιατρός μου έδωσε την άδεια, είπε "κάνε ότι θέλεις με το πόδι σου", και επίσης είπε "άσε το ισχίο σου να σε οδηγήσει", όταν τον επισκέφτηκα στις έξι εβδομάδες από την εγχείρηση, δηλαδή την παραμονή της εκδρομής, αλλά είπα να μην είμαι υπερβολική, και έτσι πήραμε ταξί.
Ξέχασα να αναφέρω ότι το αυτοκίνητο το παρκάραμε έξω από το Bath, σε ειδικό πάρκινγκ, από όπου περνάει λεωφορείο για το κέντρο. Είναι πολύ πιο βολικό, διότι παρότι στο Bath επιτρέπονται τα αυτοκίνητα, είναι πιο άνετα με τα πόδια.
Το ένα κτήριο που επισκεφτήκαμε, είναι το
Royal Crescent, μια σειρά από 30 μεζονέτες σε σχήμα μισοφέγγαρου. Είναι σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα John Wood τον νεότερο, και χτίστηκε μεταξύ του 1767 και 1774. Είναι από τα σημαντικότερα δείγματα της γεωργιανής αρχιτεκτονικής που έχουν βρεθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο και είναι διατηρητέο κτήριο. Παρά το γεγονός ότι κάποιες αλλαγές έχουν γίνει στους διάφορους εσωτερικούς χώρους κατά τη διάρκεια των ετών, η γεωργιανή πέτρινη πρόσοψη παραμένει όπως ήταν όταν χτίστηκε αρχικά.
Πολλοί διάσημοι είτε έχουν ζήσει είτε έμειναν στο Royal Crescent, από τότε που κτίστηκε, πριν 230 χρόνια, και ορισμένοι μνημονεύονται σε ειδικές πλάκες έξω από τα αντίστοιχα σπίτια.
Το Royal Crescent περιλαμβάνει τώρα ένα ξενοδοχείο και ένα γεωργιανό σπίτι μουσείο, ενώ κάποια από τα σπίτια έχουν μετατραπεί σε διαμερίσματα και γραφεία. Είναι ένα δημοφιλές μέρος για τους δημιουργούς ταινιών και τηλεοπτικών προγραμμάτων, καθώς και ένα σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο από μόνο του.
|
Royal Crescent and the park in front |
|
Royal Crescent, a bit zoom |
|
Panoramic View, photo taken from the internet |
|
Google Street View of Royal Crescent, Bath |
|
From Google street view |
"
Royal.crescent.aerial.bath.arp". Licensed under Public domain via
Wikimedia Commons.
To Royal Crescent, όπως φαίνεται από αερόστατο. Υπάρχει μια αντίθεση μεταξύ της αρχιτεκτονικής του δημόσιου μπροστινού μέρους, και του πίσω ιδιωτικού ... Η φωτογραφία είναι από την Wikipedia.
|
Royal Crescent |
|
Royal Crescent |
|
Royal Center and park infront |
|
Panoramic view of The Circus |
Το δεύτερο κτήριο είναι το
The Circus. Ένα γεωργιανό κυκλικό κατασκεύασμα, σχέδιο του αρχιτέκτονα John Wood του πρεσβύτερου, ο οποίος όμως δεν έζησε να δει το κτήριο τελειωμένο. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1754, και τέλειωσε το 1768. Αποτελείται από τρία τμήματα, ίσου μήκους, γύρω από ένα κυκλικό χώρο, ένα παρκάκι. Τα τρία καμπυλωτά κτήρια βρίσκονται το κάθε ένα απέναντι από τις τρεις εισόδους.
|
Panoramic View of The Circus |
Το σχέδιο είναι εμπνευσμένο από το Κολοσσαίο της Ρώμης, με την διαφορά ότι το Κολοσσαίο είναι σχεδιασμένο για να το βλέπουν από την έξω πλευρά, ενώ το The Circus από την μέσα. Χρησιμοποιήθηκαν τρεις κλασσικοί ρυθμοί, (ο ελληνικός Δωρικός, ο Ρωμαϊκός σύνθετος (composite) και ο Κορινθιακός) ο ένας πάνω στον άλλο για να γίνουν οι προσόψεις των κτηρίων.
Εδώ βλέπετε το The Circus, μαζί με το Royal Crescent, καθώς και την πλατεία Queens και το διπλανό Gay Street. Το Circus με τον δρόμο και την πλατεία, σχηματίζουν ένα κλειδί, το οποίο είναι μασονικό σύμβολο, παρόμοιο με αυτό που διακοσμούνται πολλά από τα κτήρια του αρχιτέκτονα.
|
Google Map Royal Crescent and The Circus, together with Gay street and Queens Square |
|
The Circus and the park in the middle |
|
Part of the Circus |
|
Part of the Circus |
|
Part of The Circus |
|
The park in front of The Circus |
Το ταξί μας πήρε από την κεντρική πλατεία, μας πήγε στο The Circus, μας περίμενε να βγάλουμε φωτογραφίες, μας πήγε στο Royal Crescent, βγάλαμε και εκεί φωτογραφίες, και μετά πίσω από εκεί που μας πήρε. Δώσαμε περίπου 11 λίρες. Δεν το λες και φτηνά, διότι οι διαδρομές ήταν πολύ κοντινές.
Λοιπόν ο κυριότερος λόγος που την χάρηκα τόσο αυτή την εκδρομή, ήταν ότι μπορούσα άνετα να περπατήσω. Η ελευθερία της κίνησης είναι ωραίο πράγμα. Βέβαια στην χώρα που βρίσκομαι, δεν "κλείνεται" κανείς από κινητικό πρόβλημα, εκτός βέβαια αν συντρέχουν και άλλοι λόγοι. Και υπάρχουν πολλές λύσεις αυτονομίας, για να μπορούν όλοι να νιώθουν "ελεύθεροι" και κυρίως να μην γίνονται "βάρος" στους δικούς τους. Εκτιμάται πολύ η ανεξαρτησία, και το δικαίωμα στον όποιο τρόπο ζωής επιλέξει κανείς. Και είναι και αυτός ένας λόγος που αγαπάω την Αγγλία.