The Bath Chronicle - Part Three: Abbey Church Yard

Το Bath έγινε λουτρόπολη το 60 μΧ, όταν οι Ρωμαίοι έκτισαν λουτρά (baths) και ένα ναό στην κοιλάδα του ποταμού Avon, αν και παράδοση λέει ότι υπήρχαν θερμές πηγές εκεί από πιο παλιά. Αναδείχθηκε διάσημη λουτρόπολη επί γεωργιανής εποχής, αφήνοντας μια κληρονομιά γεωργιανής αρχιτεκτονικής από το πέτρωμα του Bath (Bath stone), το οποίο είναι ιδιαίτερος ασβεστόλιθος. Το ζεστό μελί χρώμα του πετρώματος, δίνει στα κτήρια του Bath το χαρακτηριστικό χρώμα τους.

Είσοδος στην πλατεία

Την βόλτα μας την αρχίσαμε και την τελειώσαμε στην κεντρική πλατεία, όπου βρίσκονται τα Ρωμαϊκά Λουτρά. Πριν ακόμα μπούμε στην πλατεία, η ματιά μας έπεσε στην ελληνική επιγραφή "Άριστον μεν Ύδωρ" πάνω στο κτήριο του αντλιοστάσιου.
 Παρμένη από μια οδή του Πίνδαρου, «Άριστον μέν ύδωρ, ο δέ χρυσός αιθόμενον πύρ άτε διαπρέπει νυκτί μεγάνορος έξοχα πλούτου», «Νερό! το πλέον ανεκτίμητο απ' όλα τά αγαθά!", αυτή η φράση βρίσκεται στο ιστορικό κτήριο του αντλιοστασίου,

Άριστον μεν Ύδωρ - Πίνδαρος (Pump Room - Bath)

που η κατασκευή του ξεκίνησε το 1789 από τον Thomas Baldwin, και τελείωσε το 1799, από τον John Palmer. Η πρόσοψη του κτιρίου έχει κίονες Κορινθιακού ρυθμού. Το κτήριο βρίσκεται δίπλα στην κεντρική είσοδο των Ρωμαϊκών Λουτρών, και οι επισκέπτες μπορούν να δοκιμάσουν το νερό από το ζεστή πηγή που γεμίζει τα Ρωμαϊκά Λουτρά. Στην πραγματικότητα τα δυο κτήρια συγκοινωνούν. Από

The Pump Room

το Pump Room μπαίνεις στην είσοδο των λουτρών. Σήμερα το Pump Room είναι πολυτελές εστιατόριο, που έχει θέα στα λουτρά. Επίσης διαθέτει tea room, για το κλασικό απογευματινό τσάι.

Roman Baths

Η είσοδος των Ρωμαϊκών Λουτρών, με ουρές απ' έξω, για να τα επισκεφτούν. Εμείς δεν μπήκαμε μέσα, ίσως την επόμενη φορά. Προτιμήσαμε να κάνουμε την βόλτα μας στην πλατεία, να πιούμε τον καφέ μας στην γέφυρα, να επισκεφτούμε τα άλλα δυο κτήρια (το Royal Crescent και το The Circus), και γυρίζοντας να δροσιστούμε στο απέναντι των λουτρών εστιατόριο - μπαρ, The Roman Baths Kitchen, με μπιρίτσα. Πιάσαμε τραπεζάκι μέσα, σε παράθυρο που κοίταζε στον πίσω δρόμο, διότι ο έξω χώρος ήταν γεμάτος. Σε λίγο μια όμορφη μουσική άρχισε να παίζει. Η μουσική του καταστήματος, μου είπε ο Άλεξ. Όμως δεν ήταν ακριβώς έτσι.

The Roman Baths Kitchen

Ο τυπάκος με την κιθάρα, στη μέση την πλατείας, είχε την επιμέλεια της μουσικής επένδυσης. Ομορφούλης και με καλή φωνή!

Οι ουρές έκοψαν, αλλά πλέον ήταν αργά για να μπούμε μέσα στα λουτρά. Οπότε σας δείχνω φωτογραφίες από το ίντερνετ.

Το κυριότερο κτήριο της πλατείας ωστόσο, είναι το Αβαείο, ο ναός του Αγίου Πέτρου και Παύλου, κοινώς γνωστό ως το Αβαείο του Bath.

Abbey Churhyard

Bath Abbey

 Eiναι η Αγγλικανική εκκλησία της ενορίας, και πρώην μοναστήρι των Βενεδικτίνων. Ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα, ανασυγκροτήθηκε το 10ο αιώνα και ξαναχτίστηκε το 12ο και 16ο αιώνα. Σημαντικές εργασίες αποκατάστασης διεξήχθησαν από τον Sir George Gilbert Scott στη δεκαετία του 1860. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα παραδείγματα Γοτθικής αρχιτεκτονικής.

Bath Abbey

Bath Abbey

 Ο ναός είναι σταυροειδής στο σχέδιο, και είναι σε θέση να φιλοξενήσει 1200 άτομα.

Bath Abbey

Είναι ενεργός τόπος λατρείας, με εκατοντάδες μέλη εκκλησιάσματος και εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο, που χρησιμοποιείται για τις θρησκευτικές υπηρεσίες, κοσμικές τελετές, συναυλίες και διαλέξεις.  Η χορωδία τραγουδά στη μονή, και αλλού. Υπάρχει ένα μουσείο κληρονομιάς στα θησαυροφυλάκια - κατακόμβες του ναού.

Φεύγοντας από την πλατεία, και πηγαίνοντας για το ποτάμι, συναντάμε αυτό το σταυροδρόμι. Τα κτήρια είναι κτισμένα όλα με την μελιά πέτρα του Bath.

Bath

Και εφόσον έχουμε ποτάμι, θα έχουμε και γλαράκια...(ή πάπιες)

Και για να κλείσουμε περίπου από εκεί που ξεκινήσαμε τις αναρτήσεις, αυτός είναι ο δρόμος που βγάζει στην Pulteney Bridge. Από την αντιπέρα όχθη, το Bathwick.

Με αυτό ολοκληρώθηκαν οι αναρτήσεις με θέμα το Bath. Προς το παρόν βέβαια, διότι όπως είπα θα ήθελα να το ξαναεπισκεφτούμε, έχοντας περίσσοτερο χρόνο στην διάθεση μας.